'ခေါ်သေးတာလား??'
အော် ။ သူ့ဘာသာဘာတွေးနေလဲမသိ ။ ဒီလောက်ခေါ်နေတာကို ခေါ်သေးတာလားဆိုတော့...အင်းးးး။
'ခေါ်တာက ဘာကိစ္စလဲ'
'CEO ကခေါ်ခိုင်းလိုက်လို့'
'ဟမ်..'
'CEO ရုံးခန်း ကိုသွားလိုက်အုံး ကျွန်တော်ကအလုပ်ရှိသေးလို့'
'တစ်ယောက်တည်းသွားရမာလား..'
'တစ်ယောက်တည်းမသွားလို့ ဘယ်သူ့ကိုခေါ်သွားချင်လို့လဲ'
'ယွီပင်းးးတူတူလိုက်ခဲ့ပါလား'
' ကျွန်တော်ကအလုပ်လုပ်ရအုံးမာလေ..မအားသေးလို့ နော် '
**အခန့်မသင့်ရင်အလုပ်ပြုတ်သွားနိုင်တာကို လိုက်သွားစရာလားးးနော် ကိုယ့်မှာတောင်ကံကောင်းလို့ ဝင်ခွင့်ရတာကို😥**
Xiao zhan က ဟွိုက်ဆန်းဘက်သို့လှည့်လိုက်သည် ။
သူ့ဘက်လှည့်တာနဲ့တန်းပြီးး
'မလိုက်ရဲဘူး CEO ကို ကြောက်တယ်'
ရှင်းချန်ဆီသို့မြားဦးထပ်လှည့်ပြန်သည် ။
'Xiao zhan ,CEO ကမင်းကိုခေါ်တာလေ ငါတို့လိုက်သွားရင်ပိုဆိုးမှာပေါ့ ငါပြောတာဟုတ်တယ်မလား '
'ဟုတ်တယ်..'
'ဟုတ်တယ် '
ရှင်းချန်စကားဆုံးတာနဲ့တန်းဝင်ထောက်ခံကြသည့် နှစ်ကောင် ။
'အဲ့တာဆိုလဲသွားတော့မယ်နော်..ကံမကုန်သေးရင်ပြန်ဆုံကြတာပေါ့ '
အဝေးတစ်နေရာကိုထွက်သွားရတော့မလိုနှုတ်ဆက်နေတဲ့ Xiao zhan ။
Xiao zhan ထွက်သွားတော့ လန်စစ်ကျွေး က
'အကိုရှောင်းးက ဘာလို့အဝေးထွက်သွားတော့မယ့်ပုံနဲ့ပြောနေရတာလဲ..အပေါ်ထပ်က CEO အခန်းလေးသွားတာကို '
'ပြောပြမယ်...ဖြစ်ပုံက ဒီလို..ဒီလို..'
Xiao zhan တစ်ယောက် CEO Wang yibo ရဲ့အခန်းရှေ့၌ ရပ်နေလေသည်။
ယောကျာ်းလေးဆိုပေမယ့် ဘာလို့Wang yibo ကိုကြောက်နေမိလဲမသိ..။
အေးတိအေးစက်မျက်နှာကြောင့်လား ဒါမှမဟုတ် စည်းကမ်းကြီးတယ်ဆိုတာကြောင့်လား သူ့ကိုယ်သူပင်မသိပေ။
VOUS LISEZ
Catch Me if You Can
Roman d'amourYizhan fan fic💙 စာလုံးတွေဖတ်မရရင် Su Yamone ဆိုတဲ့fb acc လေးကဖတ်လို့ရပါတယ် 💛
Part 3
Depuis le début
