~7~💫

185 44 31
                                        

Του το έκλεισα στη μούρη και μπήκα γρήγορα στο αμάξι! Αυτή τη φορά είχα πραγματικά ανάγκη το ποτό ήταν η μόνη παρηγοριά.

[•••]

Υ: Φέρεται μου 2 μπουκάλια soju για αρχή.

?: Μάλιστα.

[•••]

Υ: Μα πως τόλμησε να μου το κάνκει αυτό!?...ghhh (ο ήχος μετά το sojoo)

Χτύπησα το 4ο ποτήρι στο τραπέζι και είχε αρχίσει να με βαράει... Μετά από λίγο, μία γυναίκα με κοίταξε και δεν έπερνε τα μάτια της από πάνω μου. Με πλησίασε και κάθισε απέναντι μου στο τραπέζι. Με έπιασε λοξιγκας από το ποτό μα συνεχησα να πίνω.

?: Εσύ πρέπει να είσαι ο Άντρας που έκανε τον χαμό στο νοσοκομείο, σωστά? (Τα λόγια της μου τραβιξαν την προσοχή και την κοίταξα)..

?: Έπεσες πάνω μου καθώς έτρεχες.

Υ: Α.. (είπα και έβαλα στον εαυτό μου ένα ακόμα ποτιρακι)

Ν(οσοκόμα): Εκείνη πρέπει να είναι η γυναίκα σου, ε?

Υ: Δυστυχώς

Ν: Αν θες την συμβολή μου μικρέ... καλύτερα από τέτοια άτομα, να μένεις μακριά! Όσο πιο μακριά μπορείς! είναι κακία ράτσα! Και δαγκώνουν.

Την κοίταξα. Φενοταν σαν να είχε εμπειρία! Την άκουγα προσεχτικά καθώς μου μιλούσε.

Ν: Μπορείς να κλάψεις όσο θες! Αλλά μετά, μην ξεχάσεις να χαμογελάς πάλι.
Ακούμε κι εμένα...κάτι ξέρω...

Την κοιτούσα..

Ν: και τώρα θα μου πεις..δεν είναι εύκολο Σωστά?

Υ: Ναι..

Ν: Παλεψέτε το! Σήμερα χάθηκε μια ζωή άδικα. Όμως αυτοί που μένουν ζωντανοι, είναι εκείνοι που το παλεύουν. Σε εκείνους είναι δύσκολο! Το παιδί δεν υπάρχει πια...θες η όχι να το πιστέψεις αυτό ήταν.
(Εκεί κατευασα άλλο ένα ποτήρι)

Υ:Θα μου το πληρώσει. (Είπα με μισως)

Ν: Δεν έχει να πληρώσει τίποτα! Θα κάτσεις κι άλλο να δώσεις σημασία σε τέτοιους ανθρώπους!?

Υ: όχι λες ε?

Ν: Όχι βέβαια!

Υ: Μα πρέπει κάπως να φροντίζω την μάνα μου! Αν δεν έχει την φροντίδα που πρέπει...θα πεθάνει!

Ν: Ίσως να μπορώ εγώ για αυτό..
(Με ξάφνιασε εκεί)

Υ: Τι εννοείς?

Ν: Είμαι νοσοκόμα. Και ίσως να μπορώ εγώ να φροντίζω την μητέρα σού. Οικογένεια και άντρα δεν έχω... οπότε θα μπορώ να μένω εκεί.

~I Need U~ Where stories live. Discover now