Owning My Hot Professor (HANDSOMELY COMPLETED)

Kabanata 30

We can tolerate him for doing this things but in the time he'll grow, I am make sure that he will change. Ganito naman ang mga bata diba, dapat hayaan nalang muna sa mga ginagawa niya pero sa paglaki magbabago ito. That's according to Erick Erickson in his theory. Kaya umaasa ako na sa paglaki niya, magiging mabuti siyang tao.

Everything changed fast. Ang pagmamahalan namin ni Karl ay mas lalong tumatag at tumibay. Pero ang kalungkutan at pagkasawi sa pagkawala ni papa ay nagdulot ng sakit at dilim sa aking ina. My father passed away two years ago, and he was peacefully twixt in our family cemetery. He died in cardiac arrest that silicified of his death. We mourned until now but we just face the truth that he was gone. At ito rin ang naging dahilan at nagsimula kung bakit naging ganito si Karlmart. Oo, he was a grandfather's boy. Lumaki siya sa mga alaala ni papa at alam kong nangungulila siya sa kanyang Lolo. Hindi niya man sabihin pero ramdam na ramdam ko 'yon.

Kaya mas pinili kong unawain ang anak ko at hayaan siya sa mga ginagawa niya pero laking gulat namin na nanakit na siya ng tao, at mas malala babae pa. I tolerate him but this is too much.

"Sorry ma. Naiinis lang kasi ako sa pangalan niya, sobrang weird." Paumanhin ng anak namin.

Tumingin kaming pareho ni Karl sa batang babae na ngayon ay may sugat sa tuhod. Hindi na ito umiiyak pero natatakot ito sa anak namin. Nasa tabi niya ang ginang na siguro ay ina nito at tahimik na nakikinig sa amin. The girl is cute and sweet. Sa kanyang edad, nakikita ko ang kagandahan niya. At sa paglaki nito, alam kong hahabol-habulin ito ng anak ko. I am very assured and infallible.

"Ano bang mali sa pangalan niya? Teka, ano po bang pangalan ng anak niyo ma'am?" Tanong ni Karl sa ginang.

Nahiya itong ngumiti. Ang kanyang anak ay nakatingin lang sa akin.

"Hindi po ako ang ina niya. Yaya niya lang po ako!" Sagot ng ginang.

Nagkatitigan kami ni Karl at sabay na huminga sa isa't-isa. Nagkamali ako sa panghuhula, akala namin ina ito ng bata.

"Sorry po. Pero pwede po ba naming malaman ang pangalan ng bata?" Sabi ko.

Tumango ang babae at ngumiti. Mukha nga siyang kasambahay hindi lang namin napansin.

"Ang pangalan po nitong alaga ko ay Angel Bhe po." Sagot nito.

Kumunot ang noo ko. Ano daw? Angel Bhe? As in bebe ganun? Shit weird nga. Narinig ko ang tawa ni Karlmart kaya bumaling kaming dalawa sa kanya.

"See? Ang weird diba ma! Kaya naiinis ako lalo na kapag tinatawag siya ng mga classmate namin na lalaki sa buong pangalan." Sabi ng anak namin.

Karl smirked as I do. Hinawakan ni Karl ang palapulsuhan ni karlmart at tinignan ito ng malalim.

"Son it's her name. Wala ka nang magagawa doon lalo pat pangalan niya iyon. Kaya nakikiusap ako, wag mo na siyang saktan okay?" Mahinahon na sabi ni Karl.

My son scowled. Huminga ako ng malalim at tumingin sa bata. Tumayo ako mula sa pagkakaupo at lumapit dito. I smiled at her.

"Hi Angel Bhe!" Nakangiti kong sabi.

Ngumiti naman ito pabalik sa akin ngunit parang nakikita ko ang galit sa likod ng mata niya. Is she abused in her house?

"Ano pa bang mga ginawa sayo ni karlmart? Pwede mo bang sabihin sa akin?" Mahinahon kong tanong.

Huminga ito at tumingin sa mga mata ko. Bigla akong nakaramdam ng awa sa bata ng makita ang maliit na peklat sa may ibabang dibdib niya. Anong nangyari sa kanya? Bakit siya may paso? Nakikita ko sa mata niya ang labis na paghihirap sa hindi ko malamang dahilan. Is she abuse?