Welcome to the world of the maffia ✔

*hoofdstuk 13*

Ik glimlach en typ terug. 

"Simpson?"

"Oef, Chloé eindelijk. Ik wist niet wat ik nog allemaal moest zeggen zodat je de link zou leggen."

"Euh, misschien gewoon je naam zeggen." 

"Neeh, dat is saai." 

"En wie mag dan die secret boyfriend zijn?" 

Geamuseerd staart ik naar de drie bolletjes die op en neer bewegen, waarna zijn antwoord komt. 

"Ik. Duh."

"Wie zegt dat jij goed kan zoenen? En ik kom helemaal niet graag aan je six-pack!" 

Oké, dat laatste is gelogen. Zijn six-pack is goddelijk. Wie kan daar nu niet vanaf blijven? 

"Daar komen we later wel eens op terug. Maar kan ik je zien deze avond?" 

Ik twijfel even voor ik iets terug stuurt. 

"Ik stuur je wel nog of het past deze avond."

"Is goed, laat wel weten hé, dan kan ik mijn kamer in en romantische setting plaatsen." 

Een glimlach komt op mijn gezicht. Wijselijk besluit ik niets terug te sturen om hem wat verder te plagen. 

Juist als ik terug wil kijken hoe laat het is gaat de bel. 

Opgelucht spring ik recht van mijn stoel en pak al mijn spullen vast. 16:10 Lees ik af. Geen tijd meer om nog naar mijn kamer te gaan dus loop ik direct door naar de parking. Ik weet uit ervaring dat wanneer mijn vader zoiets stuurt dat ik beter niet te laat kom.

Ik stap mijn auto in, zwier mijn tas op de stoel naast me, verbind mijn gsm met de auto en laat mijn playlist afspelen. De muziek maakt me rustig en ontspannen trommel ik mee met mijn vingers op het stuur. Wanneer mijn lievelings liedje begint zet ik het volume luider en beweeg mee op de muziek. Wanneer ik voor het rode licht sta, zie ik de mevrouw in de auto naast me raar naar me kijken. "Wat, laat mij toch eens doen." Ik zucht luid en geef terug gas als het licht op groen sta. 

Wanneer ik de grote zwarte poort binnen rij, beginnen de zenuwen weer opnieuw op te komen.

Ik parkeer mijn auto, pak mijn tas en gsm en stap uit. Ik zucht en gooi mijn deur dicht. 

"Komaan Chloé, hoe erg kan het nu zijn? Het is je eigen vader." Spreek ik mezelf moed in. 

Ik loop naar de deur, die al voor me wordt opengehouden. Ik knik naar de bewaker en loop de grote trappen op naar het hoogste verdiep. Aan het einde van de trap ga ik naar links en stop bij de laatste deur in de gang. Ik klop op de deur en wacht op de stem van mijn vader. 

'Binnen.' 

Ik adem nog een diep in en open dan de deur. 

'Chloé, neem plaats.' Voorzichtig neem ik plaats in de grote leren stoel voor zijn bureau. 

'Wat is er vader?' Vraag ik en kijk het ernstig gezicht aan van mijn vader. 

'Ik ben zeer tevreden over je werk wat betreft de zaak Gilles, maar ik vraag me af om je niet te veel afgeleid bent van het doel van de zaak.' Ik frons mijn wenkbrauwen. 

'Hoe bedoel je vader?' Mijn vader ademt diep in en draait zich om naar een lade in zijn bureau en haalt er een grote bruine envelop uit. Uit de envelop haalt mijn vader foto's die hij zorgvuldig op een rij voor mij neer legt, zodat de foto's samen één beeld vormen.

Ik bekijk de foto's goed. 

Het zijn foto's van die genomen zijn van camerabeelden. 

Als ik goed kijk zie ik dat het meisje en een jongen samen aan een biljart tafels staan. De foto is vaag dus kan ik het niet zo goed zien. 

Op de foto erna zie ik dat dezelfde personen rennend door de gang lopen. 

Weer op een ander foto zie ik het meisje over de schouder liggen van de jongen. 

Op de voorlaatste foto zie je de jongen lachend zijn hand op de billen van het meisje legt. 

Pas op de laatste foto zie je duidelijk wie de personen zijn. 

Met grote ogen kijk ik naar de laatste foto. 

Verschrikt kom ik recht en kijk mijn vader aan. 

Op de foto's stonden twee heel bekende mensen. 

Meer als mezelf en River.

Dit is niet goed. Dat wist ik nu al.

----------------------------------------------------------------------------

Comment 💬

vote ⭐

and follow 💙

XOXO