*hoofdstuk 10*

Zacznij od początku
                                    

'Graag gedaan. Ik zie je morgen.' Ik knikte. Hij zetten een stap naar voor en drukte kort zijn lippen op de mijne. 

'Slaapwel sweetheart.' Hij draaide zich om en ging naar zijn kamer. 

Ik zuchtte en opende mijn kamerdeur. 

Moest hij niet de moordenaar van mijn broer zijn zou ik hem echt geweldig vinden. 

We zouden goede vrienden kunnen zijn, maar ja dan had hij maar geen kogel door mijn broer moeten schieten.

Vlug wierp ik een blik op mijn klok en zag dat ik nog 20 minuten had voor het middernacht was en ik terug in het hoofdgebouw moest zijn. 

Vlug trok ik mijn kleed uit en verwisselde het voor een jeans en een trui. Nam mij autosleutels en gsm mee en ging via het raam naar buiten. Ik wandelde naar de parking, liet de motor eens goed brullen voor ik vertrok. 

Het was 23:50 wanneer ik aankwam. Ik zuchtte en stapte uit. Ik wist nu al dat dit een lange vergadering zou worden. 

Ik had veel nieuwe info kunnen bemachtigen die we zouden moeten overlopen. 

Voor vier uur zou ik met bed niet zien, dat wist ik zeker.

---------------------------------

Luid en onophoudelijk geklop wekte me uit mijn zalige slaap. Geïrriteerd stond ik op en trok de deur met een ruk open. 

'Mislukte baviaan. Ik was wel aan het slapen.' 

'Sorry, maar school begint straks en we dachten dat het wel fijn was als we samen naar de les konden gaan. Oh ben je nog in pyjama. Kleed je vlug om wij wachten wel.' Ze duwde me aan de kant en ging zitten in mijn zetel. Emely gaf me een verontschuldigende blik voor ze ook mijn kamer binnen wandelde. 

'Ben je altijd zo hyper in de morgen.' Mompelde ik naar Sarah wild knikte met haar hoofd. Ik zuchtte nam een stapeltje kleren en ging naar de badkamer. 'Nergens aankomen.' Riep ik nog voor ik de douche openzetten en mijn ochtend routine deed.  

Mijn haren had ik in een messy bun gedaan en had wat sieraden om mijn polsen en hals gedaan. 'Let's go.' Zei ik. Ik haakte mijn armen in een arm van Emely en in een arm van Sarah en zo liepen we onze weg af naar de kantine voor ons ontbijt. 

'Waar was jij gisterenavond. We hebben voor je deur gestaan maar je was er niet.'

'Ik was op date.' Zeg ik gewoontjes. 

'Op date!' Roepen Sarah en Emely tegelijkertijd. Vlug legde ik mijn hand op hun mond voor ze nog meer gingen roepen. 

'Ja op date, is dat zo raar.' Zei ik. 

'Ja.' Beide knikten ze hevig met hun hoofd. 

'Vertel ons alles.' Dwingt Sarah me. Ik deed mijn mond open maar sloot hem weer als ik de bel hoorde. 

'Ja helaas dames. School begint. Jammer, dan zal je moeten wachten tot in de pauze hé' Ik stond recht en zwaaide kort naar de meiden die me met samen geknepen ogen aankeken.

'Denk maar niet dat je er mee weg komt. Mevrouw Whoods.' Hoorde ik nog Sarah roepen. Ik lachte en liep verder naar mijn lokaal. Onderweg keek ik vlug waar ik moest zijn en welke les ik had. Oh ja, wiskunde. Dat wordt nog fijn, zeker na gisteren.

Ik zuchtte liep het lokaal binnen. Oh ook dat nog, ik had wiskunde met River. Die naast me zat. God wat heb ik je ooit misdaan.

'En hoe was u date.' River keek me grijzend aan. Ik rolde met mijn ogen en keek terug  naar het bord waar meneer bezig was met chinees op te schrijven. 'Goed.' Antwoordde ik. River zei er niets op terug en ging terug een gesprek aan met zijn maat die achter hem zat. 

'Ja, we gaan beginnen. Mevrouw Whoods. Je mag beginnen met deze formule op te lossen.' Grijnend stak meneer het krijtje naar me uit. 

Ik zuchtte luid maar liep dan toch naar voor. Ik nam het krijtje van hem aan en ging voor het bord staan. Ik keek naar de oefening die voor me stond maar begreep er niets van. 

'Ik dacht dat we in de les wiskunde zitten?' Vroeg ik aan meneer. 'Ja, mevrouw Whoods. Dit is de les wiskunde.' Zuchtte hij verveeld. 'Waarom schijf je dan chinees op het bord?' Raar kijk ik hem aan. Kort hoor ik de klas lachen. 'Stilte! Mevrouw Whoods los die formule nu op of je mag naar de directeur.' 

Ik zuchtte opnieuw en probeerde mijn hersenen de formule te laten begrijpen, maar zo ver als mijn hersenen geëvolueerd zijn snappen ze er niets van. Dus zet ik een vraagteken waar ik moest antwoorden. Ik leg het krijtje op meneer zijn bureau en wandel terug naar mijn plaats. 

'Mevrouw Whoods wat is dat.' 

'Een vraagteken meneer. Ziet u dat niet? Zelf een kleuter zou weten wat dat is. En u bent dan leerkracht wiskunde.' Dat laatste mompelde ik. Naast me schiet River in de lach. Ik keek hem aan en schoot ook in de lach. 

'Jullie twee, er-' '-uit' Maakten ik en River zijn zin af. Lachen gaven we elkaar een high-five en namen onze spullen. 

'Dag meneer.' Ik zwaaide kort voor ik de deur achter ons dicht trok. 

'Ik denk dat hij ons niet mag.' Grinnik ik. 

'Ik denk het ook niet. Kom we gaan iets leuks doen. Kan je biljarten?' 

------------------------------------------------------------

comment💬

vote ⭐

and follow💙

XOXO

Welcome to the world of the maffia ✔Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz