CHAPTER THIRTY-SIX

1 1 0
                                    

"Sigi ano ba yun?"

Kapag ba naglilihim na yung isang tao sayo dapat bang magduda?"

"Depende!"

"Pero kapag ba dati hindi nya tinatago yung kausap nya ,tapos biglang nililihim na nya dapat bang magduda?"

"Hindi rin!"

Gusto ko nang magalit kasi napakawalang kwentang kausap ni Marga mas lalo tuloy akong naguluhan,kaya pinatay ko na ang tawag at nahiga na nang tuluyan,ayoko nang magulo pa ang isip ko

Dapat baguhin ko yung mga iniisip ko,baka takagang mabuting magkaibigan lang sila ni Angel baka ako lang yung overthinker,baka talagang sobra lang yung iniisip ko sa kanya,kaya dapat ko siyang pagkatiwalaan,yun yung inisip ko para hindi ako ganitong naguguluhan sa mga ganitong sitwasyon

Sinanay nya ako dati na palaging ako lang yung nagpapasaya sa kanya,kaya dapat ko ring sanayin yung sarili ko na dapat matuto akong sanayin na minsan pareho ang trato nya sa iba,hindi lang sa akin,kasi hindi palaging saakin lang siya sasaya

Kaya nang magising ako itetext ko sana siya agad,kaso may text na itong hindi ko pa nababasa kaya tiningnan ko yun

Pyan

Let's eat?at my
house,sunduin
kita,9am

Pupunta ako,wag
mo na akong  
sunduin.

Hindi na naman ito nagreply kaya nagbihis na agad ako at tumungo sa bahay nila,narinig ko ang huling mga sinabi nito sa kausap nya

"Don't worry about me,okay lang ako dito,sigi bye,I love you!"

Sabi nito sa kausap nya

"Pyan!"

"Kanina ka pa ba?"

"Ahh kararating ko lang,bakit moko pinapunta?"

"Gusto mo magpicnic tayo,anong gusto mong gawin?"

"Wala!pinuntahan lang kita,akala ko kasi may importante kang sasabihin"

"Ahh oo----"kaso biglang may tumawag sa kanya

"Lexine sagutin ko lang to!"

Lumabas ito at lumapit naman sakin si Manang Lolit

"May problema ba kayong dalawa?"

"Nang,wala naman po,bakit po?"

"Napapansin ko lang kasi na para kang malungkot,ganun rin naman si Pyan!may pinagawayan ba kayo?"

"Nang wala naman po,siguro medyo busy na rin po talaga kami pareho kaya di kami masyado nakakapagusap!"

"Hija ayusin nyo yan!"

"Salamat po Nang"umalis na rin ito nang papasok na si Pyan

"Ahmm Lexine tara kain muna tayo"alok sa akin ni Pyan

"Ahh sigi"sabay kaming umupo sa upuan sa may dining table nila habang inaabutan nya ako nang mga ulam biglang nagring na naman ang phone nya,Unknown number na naman yun

"Lexine sagutin ko lang to ha!"sabi nya bago umalis sakto namang matatapos na akong kumain nang dumating si Manang Lolit

"Nang palagi po ba siyang may kausap sa cellphone?"

"Oo,akala ko nga ikaw yun eh!"

"Kilala nyo po kung sino yung kausap nya?"

"Hah?hindi hindi!Naririnig ko lang na palagi siyang may kausap tapos palaging malayo sa mga tao"

Sasagot pa sana ako kaso dumating na si Pyan at saktong tapos na ako kumain

"Ano uwi ka na?"

"Uwi na agad?pede bang laro muna tayo nang video games?"

"Ahmm Lexine kailangan ko  na kasing umalis,may kailangan kasi akong gawin"

"Gawin?"

"Oo sigi magbibihis lang ako then ihahatid na kita"

Hindi pa ako nakakaoo umalis na ito at nagpunta sa kanyang kwarto,parang waka siya sa sarili ibang tao ang kausap ko,hindi ko na nakikita sa kanya yung minahal kong lalaki,may nabago na,may nawala na siguro yung unang unang nawala yung sparks sa relasyon namin hindi na ako sanay sa ganito,iba na yung trato nya,he was really cold now,he was completely change hindi ko na maramdaman yung pagmamahal nya,nagdududa na ako,nawawala na yung saya!

Nawawala na lahat,lalong lalo na yung pagtingin nya sakin,pero ipinikit ko ang mata ko at sinabi sa sarili ko wala to,wala to,pagsubok lang to

Hindi ako pedeng magduda,wala daoat pagdududang mahalo sa relasyon natin Pyan,wala dapat,kaya i need to do everything para masalba tong relasyon na to

Like my facebook page:QUEEN Felicity page

Is This Love?Where stories live. Discover now