Is This Love?

CHAPTER TWENTY-NINE

Si Pyan ang tumatawag...

Sinagot ko yun

"Hello!"

"Hello Lexine?How are you?"

"Okay naman ako ikaw?"

"Ayus lang rin naman ako"

"So bat ka napatawag?"

"Namiss kita and bukas gusto kitang maipakilala sa mga tak dito sa bahay,yung family ko"

"Sigi ano bang oras?"

"Kahit mga 11 nang tanghali,kung makakasama si Lola Herms mas mabuti"

"Sigi tatanong ko sa kanya!"

"By the way susunduin ko na lang kayo jan,okay?good night!"

"Good night!"

Pagbaba nya nang telepono nahiga na ako,malungkot ako ewan ko kung bakit,ipinahinga ko na lamang ang aking isipan at nahiga sa kama

Nang magising ako 8:00 na nang maga at mabuti inabutan ko pa si Lola Hermana na naghahanda sa kanyang pagalis papunta sa palengke

"Apo!kumain ka na jan!"

"Lola,gusto nyo po bang sumama mamaya?"

"Saan naman yan?"

"Sa bahay po kasi nina Pyan,kakain lang po tayo and kikilalanin lang po natin yung family nya"

"Apo ikaw na lang at ako'y marami pang pupuntahan,yaan mo sa susunod sasama na ako!"

"Promise po!"

"Oo Apo promise,sigi kumain ka na at maghanda!"

Ngumuti ako sa kanya,pinaghandaan ko ang araw na ito inayos ko ang sarili ko nang ayus na ayus para hindi naman ako mapahiya sa family nya

Nang marinig ko na ang busina nang kotse ay dali-dali akong lumabas at nakita ko si Pyan na nakangiti

"Pinaghandaan?"

"Ayuko naman kasing mapahiya sa mga magulang mo!"

Mukhang lumungkot ang ekspresyon kaya sumakay na lamang kami sa loob nang kotse nya,medyo malayo rin pala ang bahay nya at nang tumigil kami sa napakalaking bahay,sobrang laki at grabe ito yung pinapangarap kong bahay eh,itong ito yun

"Lexine,wag kang kabahan"

"Pyan nakakahiya naman"

"Don't be shy,tandaan mo kasama mo ako"

Ngumiti ako sa kanya at yun ang naging dahilan para hawakan nya ang kamay ko

Pagpasok mo palang sa salas naroroon na ang mga letrato nya simula pagkabata hanggabg paglaki,nakapukaw sa aking pansin ang isang picture na medyo luma na pero makikita mo oa naman ang nga mukha nang mga tao dun