Is This Love?

CHAPTER NINETEEN

"Can I see?"

"Nako diko dala nasa bahay yung ballpen ko"

"Ahh ito kunin mo na to"

Iniabot ko na sa kanya ang ballpen nya at tinanggap naman nya ito bago muling tumitig sa paglunog nang araw kaya tumingin na rin ako doon

"Ikaw Lexine wala ka bang alaala sa Mother mo?"

"Wala pero may ibinigay naman sa akin si Papang na bracelet kaso naiwala ko ito"

"Bracelet?what kind of bracelet?may picture ka ba noon?Can I see?"

"Yah ito oh"ipinakita ko ang picture nang bracelet ko sa kanya

"It's familiar!parang nakita ko na yan nang malapitan"

"Nakita mo na ba yung bracelet ko,gayung bago palang tayo na magkakilala?"

"Wait!kukunin ko lang"

Bumaba ito may kinuha saglit sa loob nang kotse nya

"Is this yours?"tanong nya bago ilahad ang pamilyar na design nang bracelet na hawak nya

Nang hawakan ko na ito,yun nga ang bracelet ko na nawawala

"Oo ito nga yung bracelet ko!san mo to nakita?grabe ilang beses namin tong hinanap"sabi ko habang yakap yakap siya

"Sa park!"maikli nyang sagot

"Ayy sorry Pyan,it was just my emotion sobrang saya ko lang kasi talaga,dahil sobrang importante nang bracelet nato kaya sorry ha"...sabi ko bago kumalas sa pagkakayakap

"It's okay!"

"Thank you!talaga"itinatry ko yung isuot kaso nahulog"Ako na"dugsong ko bago sana tumayo

Kaso nauna na itong bumaba at kinuha ang bracelet ko

"Kung mahirap matuto kang magpatulong,hindi naman lahat kapag tumanggap nang tulong kababaan na yun"

"Hahaha,okay sorry po!at nagmarunong ako kahit di ko naman kaya"natawa naman si Pyan sa sinabi ko

Isinuot naman nya ang bracelet sa akin

"Lexine,thank you!"

"Thank you rin"

"Ayy by the way napagisipan mo na ba kung sasama ka sa Senior's Grand Ball?"

"Ahh I have my final desicion,hindi na ako sasama"

"Are you sure?pede kabang magbago nang isip,martes na yung last day nun at omce na sumali bawal nang umayaw at kapag hindi naman sumali wala nang pedeng sumali"

"Oo tsaka ayoko nga talagang sumali,ano naman kung experience yun pede ko pa rin naman maranasan yun someday"

"Okay fine magsusungit ka na naman kaya umuwi na lang tayo"tumayo na ito

Kaya tumayo na rin ako at sumunod sa kanya,hindi nya ulit ako pinagbuksan nang pintuan kaya ako na ang gumawa noon para sa sarili ko.

Ano nga ba naman ang aasahan ko sa lalaking may sabit na,o sa madali't sabi may girlfriend na eh nakikiepal lang naman ako.Payapa lang itong nagdrive nang tumigil kami sa isang magtitinda nang balot

"Bibili ka ba?"tanong nya sa akin

"Oo bibili aki"

Kaya bumaba kami pareho bumili siya nang tatlo at ako naman dalawa ang binili ko

"Alam nyo po kayong dalawa bagay na bagay po talaga kayo,gaano na po kayo katagal"sabi noong tindero nang balot

"Wala pong namamagitan samin,hindi po kami"mabilis ko namang tanggi

"Magkaibigan lang po kami kuya"sabi naman ni Pyan

Kaya mabilis nalang akong umalis at sumakay sa kotse

"Bakit ka naman nagwalk-out?Meron kabang dapat ikagalit sa mga sinabi ko"

Wala nga diba?Wala Lexine!Hindi ka nya girlfriend kaya wala kang karapatan,wala kang karapatan na magdrama.

Kasi wala namang kayo at never magkakaroon nang kayo

"Ahh Pyan wala naman,pagpasensyahan mo na ha!at palagi akong napapagkamalang girlfriend mo"

"It's just okay,never naman magiging tayo ehh diba?diba wala ka namang gusto sa akin,right?"

Ouch!the truth hurts

Tama nga siya wala ngang posibilidad na magustuhan nya ako dahil ang layo layo nga naman nang agwat nya sa akin

"Hey Lexine,answer me para naman alam ko na wala kang gusto sa akin,ayuko kasi nang traydor,yung pagnakatalikod ako hindi ko alam na may lihim na palang pagtingin sa akin yung isang tao"

"Hah?t-ta-traydor?li-lilihim  na pagtingin?hindi no hindi kita gusto tsaka pano naman ako magkakagusto sa gaya mo"

Huminto na ito sa pagdadrive dahil nasa harap na pala kami nang bahay namin kaya bababa na sana ako kaso hinawakan nya ang braso ko at sinabing