Is This Love?

CHAPTER TEN

Pagkarating ko sa bahay

"Lexine apo!bakit ngayon ka lang?"

"Sorry po Lola,bumili papo kasi ako ng makakain natin"

"Ahh sigi apo kumain na tayo"

Pagkatapos naming kumain natulog na ako medyo late akong nagising kaya nagmadali agad akong pumasok

Kaso nakita ko si Lola na hindi pa pumupunta sa palengke ibig sabihin may problema siya kaya lumapit ako inabutan siya ng isang basong tubig

"May problema po ba?"

"Masakit lang ang ulo ko"

Hinipo ko siya at may sakit siya mainit si Lola

Kaya kumuha ako ng gamot sa bag ko at iniabot iyun sa kanya,pati ang binili kong tinapay iniabot ko yun sa kanya,hindi sana ako papasok kaso sabi ni lola na pumasok na raw ako sayang naman daw kasi ang isang araw kaya sinunod ko na lang siya

"Lexine!"

Napalingon ako si Tisoy pala

"Oh bakit?"

"Sabay kana sakin dadaan rin ako sa school nyo pupunta kasi akong bayan"

"Sigi!"

Sumakay na ako sa tricycle nya at nakarating na ako sa school

"Thank You Tisoy!"

"Walang Anuman Lexine sigi magiingat ka ha!"

"Sigi ikaw rin bye!"

Pagkapasok ko sa school dumiretso agad ako sa room namin at naupo nang matapos ang klase dumiretso ako sa library.Iniisip ko kasi si lola eh mas gusto ko magbantay sa kanya kesa pumasok sa school

Nakita ko dun si Lerwin hindi na sana ako papasok kaso nakita nya ako

"Lexine!"

Humarap ako sa kanya

"Bakit?"

"May problema kaba Lexine?"

"Ahhh wala medy----"hinawakan nya ang noo at leeg ko

"Anong ginagawa mo?"...tanong ko

"Tinitingnan kung may lagnat ka!"

"Wala akong lagnat,yung lola ko yung may sakit hindi ako!"

"So siya yung inaalala mo?"

"Oo!kaya di ako mapalagay!"

"Don't worry Lexine gagaling rin yang lola mo!by the way bakit nawala kana sa cafeteria kahapon?"

"Ahh wala nahilo kasi ako kaya dumiretso agad ako sa clinic,thank you pala sa paglibri mo"

"Ahh welcome ano kain ulit tayo,maybe hindi na ulit ako tatawagin ni Professor Wan kaya makakasama na kita"...biro nya

Kaya napatawa ako

"Nako Lerwin hindi kasi ako pwede eh may gagawin rin kasi ako ngayon tsaka busog pa rin naman ako,thank you na lang!"

"Are you sure?"

"Yah,sigi mauna na ako Lerwin!"

Dali dali akong umalis at nagtungo ako sa field at doon namahinga ako gusto ko munang mapagisa,ewan ko ba kung bakit nagagalit ako kay Angel gayung wala namang koneksyon sa akin yun tsaka quits na naman kami sa nangyari eh pero bakit parang galit ako ayoko siyang makita dahil baka kung ano yung magawa ko.

"Why are you here?"

Lumingon ako at si Pyan ang nakita ko

"Bakit na naman?Epal ka talaga!"...sabi ko na parang may halong galit

"Bakit ikaw na nga tong sumunod sa akin dito!"

"are you sure sinundan kita?wag kangang ano!"

"Ano?"

"Wala ka na dun,so stop annoying me Pyan!"

"Bakit umalis kana kagabi!I want to treat you kasi ginamot mo yung paa ko kasi umalis ka----"

Tumayo na ako at umalis na pero hinigit nya ang braso ko

"Im still talking at you,alam mo na ayaw na ayaw ko ang tinatalikuran ng kausap ko"...sabi nya na bakas ang inis

"Im sorry,I don't need you,especially don't treat me with that kind of your help ayokong..."

"Ayokong?ayokong ano?"

"Ayoko...nang ayoko ng nililibri tsaka please pede bang wag mo na akong kausapin,quits na tayo sa lahat so please tigilan na natin ang magusap!"

Inalis ko ang kamay nya at tuluyang nilisan ang lugar,hindi ko napansing late na pala ako klase ko,sobrang dami kasi nang bumabagabag sa akin,f*ck I don't want this day lahat ng kamalasan nangyayari sa akin.

Sumilip ako sa pintuan at mabuti na lang at wala ang subject teacher namin,kaya dahan dahan akong pumasok at umupo sa upuan ko

"Lexine!"...nagulat ako ng may sumigaw sa bandang unahan

Nilingon ko iyun at si Marga pala ang umiimik

"Lumapit kanga dito!"...sabi ni Kiana

Kaya lumapit na ako sa kanila na nasa corridor noon

"Anong meron sa inyo ni Pyan?"...pambubusisi ni Marga

"Oo nga anong meron sa inyong dalawa?siguro crush mo na siya no?"...pabirong sabi ni Kiana

"Huy let me explain!"

"Sigi nga!"panghahamon ni Kiana

"Una sa lahat hindi  ko siya crush at walang namamagitan sa amin okay?kaya wag na kayo magisip ng kung ano ano!okay?"

Pumasok na ako sa loob ng room at umub-ob sa upuan ko alam nilang kapag nagwalk out na ako,dapat na nila akong tigilan,pagkatapos nang klase umuwi na ako pero dumaan muna ako sa library para ibalik na yung ilang libro na ginamit ko ngayong araw pero nang palabas na ako ng university may narinig akong malakas na boses mula sa isang matandang lalaki

"Bakit ganun yung mga marka mo sa subject ko,If hindi mo maipasa ang Science subject ko sa darating na exams you can not go to that big match that was coming,kapag hindi ka pumasa hindi ka talaga makakapaglaro"

"But Professor Monte please just give me one more time please,I don't want to lose this game"

"So do what I say!,magaral ka hindi pera ang nagpapatakbo sa utak ng tao!"

"Sorry po Professor Monte"

"Sorry?if you don't want to go down again,so keep up the good work taasan mo pa hindi enough ang pasadong marka mabuti sana kung pasa nga pero bakit ganoon ang baba"

"Sorry po professor Monte,Gagawa po ako ng paraan"

"Aba natural!"

Pamilyar sa akin ang boses na yun,ang boses na may diin pero nanatiling mahinahon,kaya para masigurado ko kung sino nga yun,kung tama nga hinala ko...

Nang silipin ko nagulat ako sa nakita ko,tama ang hinala ko

Like my page: QUEEN Felicity page

Thank you keep on supporting me mwahhhh mwahhh