ပလုတ်ပလောင်းသံနဲ့.."

Sehun စကားကြောင့် Jongin က အရှေ့မှာ

ရှိတဲ့ ပန်းသီးဖျော်ရည်ကို အရင်မော့သောက်တယ်...

ဖုန်းထဲကနေ ကြားရတဲ့ တဂွတ်ဂွတ်အသံကြောင့်

Sehun အူယားစွာနဲ့ ရယ်လိုက်မိတော့...

" ဗိုက်ဆာလို့... အဲ့တာ အောက်ထပ်ဆင်းပြီး မုန့်စားတာ.."

နံရံက တိုင်ကပ်နာရီကို လှမ်းကြည့်တော့ မနက် ၁၀ ခွဲဘဲရှိသေးသည်...

၈နာရီကမှ Sehun နဲ့ အတူတူ breakfast စားခဲ့တဲ့

ညိုလူံးလေးဟာ ဗိုက်ဆာနေပြန်ပြီ...

ဗိုက်မထွက်လာသေးပေမယ့် Jonginပုံစံလေးက

မျက်နှာတွေ တအားပြည့်လာပြီး တင်ပါးလေးတွေပါ

အရင်ထက် ပိုကိတ်လာသည်...

Sehun ကတော့ အဲ့လုံးလုံးလေးကို အသည်းယားလို့

ခဏခဏကိုင်နေတာမိူ့ Sehun ကြောင့်ကြီးလာတာဆိုပြီး

ဘေဘီကတော့ ညည်းသည်..

" ဟယ်လို...ရှိသေးလား..!!! ကိုကို..!"

Jongin ရဲ့အသံကြားတော့မှ Sehun အာရုံလွတ်သွားတာကို

သတိထားမိသည်...

" ဟင်... ဘေဘီ..

သတိရလို့ ဖုန်းဆက်တာ.. အထွေအထူးမရှိဘူး.."

Sehun စကားကြောင့် Jongin က စဉ်းစားသလို

အသံရှည်ဆွဲကာ...

" အင်းးးးး... ဒီနေ့ Baekhyun လာမယ်လေ..

အဲ့တာကြောင့် မူန့်လုပ်ကြမလိူ့.. အခုတောင် စားပွဲပေါ်မှာ

အထုတ်တွေထုတ်ထားပြီးပြီ.."

သူ့ကိုလည်းဘာမှမပြောထားတဲ့ Jongin ကြောင့်

Sehun မျက်လုံးပြူးကာ..

"ဟာ..ဟေ့ဟေ့.... အိမ်မှာ အဒေါ်ကြီးမရှိတဲ့နေ့မှ

မုန့်လုပ်မလို့လား... ဘေဘီက လုပ်တတ်တာလည်းမဟုတ်ဘဲနဲ့ကွာ..."

ဒီနေ့ အိမ်မှာ Jongin တစ်ယောက်တည်းကျန်ခဲ့တာမို့

Sehun စိတ်မချပေမယ့် ကလေးမဟုတ်ဘူးဆိုသော Jongin စကားကြောင့်သာ အလုပ်ကို ထွက်လာတာ..

" Behind The Sence " [ Zawgyi + Unicode]Where stories live. Discover now