UNFADED: The Promise of Forever

U:TPOF 1.3 Unreasonable

"Oo nga naman masyadong obvious eh" sabat ni Rogen "ang Alin?" tanong ni Jerome

"nanagseselos ka hahaha!!!!!!" sabay na sabi ni Rogen at Chris susuntukin na sana ni Jerome ang dalawa kaso pinigilan ni Samara "Ang pikon naman ng Honey Bunch ko, by the way I have learn to cook from my mom especially adobo it is her specialty she taught me that, since magkapitbahay kami pag nagluluto si Mom binibigyan niya sila Tito Walter then dating nung naiwan kami nila Julian at Rumina tatlo lang kami dun ako natulog sa kanila at nagluto ako. Madalas ng nagpapaluto sa'kin si Julian ng adobo at kaya Tita Minerva kasi best friend kami big deal ba yon at isa pa magkakaibigan ang mga parents  namin noon pa." paliwanag ni Samara. "Ok!  Ako di mo ba ko aalukin?" paglalambing ni Jerome "ng ano?" tanong ni Samara "ng adobo" sagot ni Jerome ginawa naman ni Samara "Sweetie Pie, di mo ba susubuan ang Honey Bunch mo." paglalambing muli nito ng papacute pa "Eh, para saan pa ang mga kamay mo." sambit ni Samara "Ahmm.. masakit kasi dahil sa basketball" pagmamakaawa ni Jerome na hinihimas-himas pa ang palad na kunware ay masakit talaga. Nagsubuan na nga ang dalawa, halos mainggit ang lahat sa lambing ng dalawa, pumasok na si Miles at kinuha ang bag "Sorry but I need to go tumawag kasi si coach may practice daw kami" paalam ni Miles nagulat na lang to ng hawakan siya sa kamay ni Rogen "Wait, hatid na kita"

"Pwede ba, di naman ako bata at maliligaw sa S.A Academy almost 8 years na kong nag-aaral dito" pagtataray ni Miles "Ahmmm... gusto ko lang naman" papaliwanag sana ni Rogen kaso agad pinutol ni Miles "AYOKO, AYOKO!!!!" sabi ni Miles ba na lumabas na ng quarters bibiruin pa sana ni Chris si Rogen kaso lumabas na rin ito. Natahimik ang lahat maliban ay Samara na daldal ng daldal habang kumakain hanggang "ughh.. ughh.." napaubo si Samara dahil sa katakawan ibig kong sabihin  dahil nabulanan, kinuha agad ni Jerome ang mineral water at kinuha ni Julian ang tubig ni Matthew at sabay nainabot ng dalawa ang tubig kay Samara kinuha naman agad ni Samara ang tubig na iniabot ni Jerome kaya't muling ibinalik ni Julian ang tubig ni Matthew "Sam, are you ok?" sabay natanong ng dalawa at naging matalim ang tinginan ramdam ang tensiyon sa buong paligid maliban kay Samara na walang kaalam-alam na meron na palang namumuong kumpetisyon sa dalawa. Natapos na ang break time bumalik na sila sa klase.

Ng lunch na mamasyal sana sina Jerome at Samara kaso biglang nakatangap ng tawag mula sa kanyang lolo at importante raw kaya sinabi niya na sina Luke na lang daw kaso tumanggi si Samara para makasabay naman daw niya si Julian dahil bihira na rin daw niyang makasama ang bestfriend niya ayaw man ni Jerome wala siyang magawa ayaw niyang maramdaman ni Samara na nilalayo niya to sa bestfriend nito. Kaya ngayon sabay na umuwi si Julian at Samara katulad ng nakagawian sa park sila nagtungo, naglaro na parang mga bata, nag seasaw at duyan, naghabulan at kumain ng kwek-kwek paborito talaga nila to kahit pinagbabawalan sila. Kumain rin sila ng ice cream na paborito ni Samara na ayaw naman ni Julian di kasi 'to mahilig sa matamis ay kumakain pa rin siya dahil alam niyang pipilitin pa rin siya nito. Halos pagod na sila't pawisan sa habulang ginawa at sa dungis dahil nagpahiran sila ng ice cream tapos si Julian madalas na napapahinto pag naghahabulan sila kasi bawal sa kanyang mapagod kaya pasimple lang siya pagnaghahabol ng hininga dahil ayaw na ayaw niyang nag-aalala si Samara.

Simula pa noon pag may nakikita si Samara na mga batang palaboy ay inoorder ito ng lugaw sa isang lugawan sa Parke at binibilan pa ng tinapay. Nakinatuwa ni Julian kaya maging siya nakasanayan na 'yon, ngayon merong tatlo bata silang natulungan masaya si Samara pag nakakatulong  ng mga bata. 5:00 na at palubog na ang araw naupo muna sila sandali upang makapagpahinga.

"Ahmm... Yan-yan may tinatago ka ba sa'kin?" pagtatanong ni Samara ramdam talaga niya ang pag-iiba sa kaibigan

"Sam, what are you talking about?" nagtatakang tanong ni Julian pero may idea na siya sa kung tungkol saan ang sinasabi ni Samara

"Yan-yan, we both know each other very well and I know there's a problem" pahayag ni Samara "Is this about the exam again, Don't think to much about that, walang problema it just like na hindi ako nakapag-aral masyado." paliwanag ni Julian habang pinagkikiskis ang kanyang kamao at paminsan minsan di niya mapigilan ay sinisipsip niya ang hinlalaki at palasingsingan niya na parang batang dumedede. Yan ay mannerism ni Julian pagkinakabahan siya o kaya'y natatakot

"Julian, ano ba hindi ako tanga alam nating kahit di ka mag-aral magaling ka sa Math lalong hindi ako bulag para di mapansin na may nagbago sa'yo ang pag-iba mo ng usapan kapag napag-uusapan ang tungkol sa'yo, ano bang dahilan?" alam niyang medyo naiinis na si Samara dahil di na siya tinawag nitong Yan-yan bagkus ay tinawag niya itong Julian at pag-iling lang ang naging sagot nito. "Diyan, diyan ka magaling sa pag-iling at pagtango, iba ka na eh Di ba best friend tayo bakit ba naglilihim ka na nagtatampo na ko sa'yo ano ba ko sa'yo? JULIAN ANONG DAHILAN?"

"IKAW!!!!!!!!" pasigaw na sagot ni Julian dalaga ng emosyon gusto rin sana niya sagutin ang isang tanong ni Samara na kung ano ba ko sa'yo nagpigil lang siya. Nagulat si Samara sa mga narinig mula kay Julian hindi niya alam pa'no magrereact sa mga narinig di niya rin maunawaan kung panong siya ang dahilan.

"Tara magdidilim na umuwi na tayo" pagputol ni Julian sa katahimikan "pero Yan-yan" pag angal ni Samara "Ang sabi ko Tara na" galit na utos ni Julian wala ng nagawa si Samara. Tahimik lamang sila habang umuuwi di pa rin maalis sa isip ng dalaga ang sinabi ng binata. "Goodnight Sam"

"Yan-yan goodnight" yan ang mga huling usapan nila ng bumaba sa kotse ay pinark na ni Julian ang kotse niya dahil magkapit bahay lang naman sila at natapos ang gabi na puno ng palaisipan kay Samara at panghihinayang naman ang nararamdaman ni Julian dahil pag nabibigyan siya ng pagkakataon na aminin ang nilalaman ng puso niya ay siya na mang pag urong ng dila niya at madalas man na madulas siya sa sasabihin parang manhid si Samara. Pumasok sa isip ni Julian na magparaya na lang at hayaan na lang ang pagiibigan ni Jerome at Samara mukhang totoo namang mahal nila ang isa't isa. "Tama bang umasa pa ko o kailangan kong hayaan na tumibok ang puso sa iba pero si Samara lang talaga ang mahal ko ang hirap pero wala na kong magagawa"