Ik stond voor een prachtig, mega groot huis.
Ongeveer het vierdubbele van ons oude huis!
Mijn moeder keek me afwachtend aan.
Maar in plaats van te zeggen: 'WOW!'
Zei ik: ' Meh.'
Want stel nou ze zouden denken dat ik het hier leuk vind! Een huis laat er niet meteen voor zorgen dat ik hier wil blijven.
Toen ik vroeg wat de WiFi code was keken ze me niet begrijpend aan.
'WiFi? Kom op jullie weten wat dat is!'
'Uh Tina je moet ons even helpen.' Vroeg mam
'Bereik?'
'Ahhh.'
Wat een ouderwetse ouders hé?
'Nou wat is het?'
'Tja schat....' begon pap.
'Dit huis is al best oud. Dus we moeten zelf een elektriciteitskabel aanleggen.
Ik keek hun aan alsof ze aliens waren.
'Wauw pap, je had me daar te pakken. Nou vertel de code maar.'
Ze keken elkaar aan en zuchtten.
'Wacht..... WAT?!!!!' Schreeuwde ik.
Geen WiFi?! In dit dorp ergens aan de andere kant van de wereld!!!!!!!! Ik bedoel, ik heb dan wel geen vrienden, toch wil ik weten wat er in de wereld gebeurd.
'Tina, voordat je helemaal panisch word, dit kan goed voor je zijn.' Zei mam.
'Of heel slecht!'
'Tina wat wil je dan als je WiFi hebt?' Vroeg pap. 'Je zegt toch dat je geen vrienden hebt?'
Mijn woede borrelt op.
'Nee die heb ik niet Dankje voor de reminder, en alsnog wil ik weten wat in de wereld gebeurd!' Ik draaide me om en rende naar buiten. Ik smeet de deur voor hun gezicht dicht. Zo snel als ik kon nam ik mijn Rugtas en telefoon. En liep weg. Als ik geen WiFi had, ging ik het wel zoeken.
YOU ARE READING
De vampire and the girl
吸血鬼'Ik wist niet hoe je moest lachen.' 'Ik wist niet dat geluk bestond.' 'Ik wist niet wat vrienden hebben was.' 'Ik wist niks van het dorp.' 'Niks van hem.' 'Ik geloofde niet in vampieren.' 'En geloofde niet in liefde.' 'Tot ik hem ontmoette.' Wanneer...
