1.4

544 38 18
                                    

Multi: Ben sjsjsj
Okul açılsın. Ama korkuyorum okulun açılmasından. Ya valla internetten ders mi olur be!

Evde zaten sıkılıyoruz. Siz nasılsınız.

Öğretmenlerimi özledim bea!

Kafamı yastığa bastırıp çığlık attım. Allah'ım cennette miyim? Öldüm mü acaba?

Yataktan kalkıp hiçbir şey olmamış gibi banyoya gittim. Aynaya bakıp aptal aptal sırıttım. Vay be!

Bu günleri de gördüm ya!

Elimi yüzümü yıkayıp havluyla kuruttuktan sonra banyodan çıktım. Dolabımı açıp krem rengi bir t-shirt ve şampiyonlar ligi gibi dizdiğim siyah kot pantalonlarımdan bir tanesini aldım.

Hızlıca pijamalarımı çıkarıp kıyafetlerimi giydim. Daha sonra aynanın karşısına geçip çalı süpürgesi gibi olan saçlarımı taradım.

Daha sonra güzel bir şekilde at kuyruğu yapıp odadan çıktım. Aşağıdan gelen seslerle Atakan'ın geldiğini anladım.

Merdivenlerden indiğimde mutfağa girdim. Gördüğüm manzara her zaman ki gibi kıskanmama neden oldu ama yine de gülümsedim.

"Vay be insan bir uyandırır. Oturmuş üçünüz kahvaltı yapıyorsunuz. Sanki ben değil Atakan sizin çocuğunuz." dedim ağzımı tutamayarak.

Babam "Günaydın kızım. Uyamdırmaya kıyamadık." dediğinde babama arkadan sarıldım.

"Zaten bir sen beni düşünüyorsun baba. Sende olmasan.." dedim imayla annem ve Atakan'a bakarken.

"Kızım ne imayla konuşuyorsun. Baban kaldırma dediği için kaldırmadık." dedi sitemli bir sesle.

"Günaydın kuzi" dedi Atakan. Gözlerimi kısıp masaya oturdum ve "Günaydın hayırsız." dedim ağzımın içinde gevelerken.

"O ne biçim konuşma kızım. O senin kuzenin." dedi annem çayını masaya bırakırken.

Omuz silkip masaya oturdum ve kahvaltımı etmeye başladım.

Kafamı kaldırdığımda Atakan'ın bana bakıp olumsuz bakışlar attığın gördüm. 'Sen olmamışsın' gibi bir bakış.

Kafamı 'hayırdır' der gibi salladığımda önüne dönüp kahvaltını etmeye devam ettim.

Bende umursamayıp kahvaltımı yapmaya başladım.

Kahvaltımızı yaptıktan sonra Atakan beni almaya geldiğini söyledi.

Nereye gideceğimizi sorduğumda cevap vermeyip beni peşinden sürüklemişti.

Dışarı çıktığımızda hala kolumdan tutmuş sürüklüyordu.

"Tamam bırak be!" dedim bağırarak. Atakan yeni farketmiş gibi kolumu bıraktı.

"Nereye gideceğimizi söyleyecek misin?" Acaba Ömer'lerin yanına mı gidiyoruz.

"Of amma meraklı çıktın. Burçak'lar dışarda kahvaltı yaptıklarını söyledi. Bizi de çağırdı." dedi ilerlerken. Sırıtıp "kimler var?" diye sordum.

"Farklı biri yok Alina. Bizimkiler işte." dediğinde kalbim bizimkiler kelimesine de dayanamayaıp erimişti.

Ömer vardı yani.
Vardı Ömer yani.
Yani Ömer vardı.

Daha fazla saçmalamamak adına Atakan'a yetişmeye çalıştım.

Atakan her zaman ki gibi telefonuyla uğraştığı için bende telefonumu çıkarıp Ömer'e mesaj atmaya başladım.

Siz: Kahvaltımı yaptım.

Ömer: Hmm afiyet olsun.

Siz: Teşekkür ederim.

Siz: Napıyorsun?

Ömer: Arkadaşlarla dışarda kahvaltı yapıyoruz.

Ömer: Sende gelsene

Siz: Nw diyowsun( Ne diyorsun?)

Ömer: Ne?

Siz: Ne dedin az önce sen?

Ömer: Sende gelsene dedim.

Siz: Ya sen kalbime indirmeye ne kadar meraklısın ya!

Siz: Hem ben anonimim gelemem.

Ömer: Ya boşver anonimi gel işte.

Siz: Hayır sen beni sevene kadar ben sana gelmeyeceğim.

Ömer: O zaman erken geleceksin.
(Görüldü✔✔)

♥☁♥

Neden bir düzenim yok benim ya!
Off hiçbir zaman düzenli olamıyorum.

Neyse ütfen oy verip ve yorum yapın.

Okuyan herkes oy verirse çok sevinirim.♥

Sizi seviyorum. Kendinize iyi bakın♥

#evdekalwattpadhalkı ♥🏠♥

Tiktoker↪TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin