Κεφάλαιο 61

Start from the beginning
                                    

《Βέβαια και όχι τον Χρήστο τον σέβομαι και τον αγαπώ όμως δεν μπορώ να ξανα κάνω σχεση μαζί του. Δεν έχουμε πια χημεία μεταξύ μας πως τον λένε, άμα δεν θέλει να ξανα μιλήσουμε δικό του πρόβλημα》είπε με απόλυτη ειλικρίνεια ξέρω ποτέ λέει αλήθεια ή ψέματα. Και στην προκειμένη περίπτωση λέει αλήθεια.

《Και σου αρέσει ο Ζήσης ;;》

《Όχι, δεν λέω ωραίος είναι αλλά μονο για φάση έτσι και αλλιώς ούτε αυτός θέλει να κάνει σχέση,επίσης είναι  χασικλής》

《Γιατί καρδούλα μου ο Χρήστος τι είναι ;;》την ρώτησα με ειρωνεία.

《Ξέκοψα απο αυτόν εσυ να δεις τι κάνεις》μου πέταξε  σπόντα και τα νεύρα μου βρεθήκανε στα ουράνια.

《Άσε με να ξέρω εγώ τι είναι καλύτερο για εμένα》

《Με δουλεύεις;;, κοίτα τον λίγο  
σε απάτησε σε έκανε να νιώθεις σκουπίδι και ακόμα τον θες ;;》

《Τον αγαπώ 》της είπα με ένταση στην φωνή και τα αγόρια μας κοίταζαν αμήχανα.

《Σου κάνει κακο δεν το βλέπεις και εσυ θες να τον εκδικηθεις ;; παράτατον μια ώρα αρχίτερα, σου αξίζουν πολυ καλύτεροι》απάντησε και έβαλα κατευθείαν τα κλάματα.

《Δεν..ξέρω τι με...έχει...πιάσει...εχω χάσει τον εαυτό...μου》προσπαθούσα να μιλήσω αλλά η βαθιές ανάσες που έπαιρνα δεν βοήθησαν και τόσο, η Μάρθα με είχε σφίξει στην αγκαλιά της και μου ψιθύριζε να ηρεμήσω.

Με έχει καταστρέψει αυτο το αγόρι...

《Ψυχή μου γιατί κλαις ;;》εμφανίστηκε μπροστά μας ένας ανήσυχος Άλεξ και έσκυψε προς το μέρος μου.

《Αλήθεια τώρα την ρωτάς γιατί κλαίει λες και δεν ξέρεις》του φώναξε η Μάρθα.

《Άστο σε εμένα》της είπε ο Γιώργος και γύρισε προς την μεριά του Αλέξανδρου 《Θα ήταν καλύτερο να φύγεις απο εδώ》του είπε ήρεμα και σηκώθηκε και αυτο όρθιος

《Και ποιος είσαι για να μου πεις την να κάνω ;;》τον ρώτησε με υφάκι και έκανε ενα βήμα πιο κοντά.

《Ειμαι φιλος της Ελβίρας και για το καλο της σου λέω να φύγεις》

《ΚΑΙ ΠΩΣ ΞΈΡΕΙΣ ΠΙΟ ΕΊΝΑΙ  ΤΟ ΚΑΛΟΣ ΤΗΣ ΡΕ ΠΑΠΑΡΑ》ούρλιαξε μέσα στα μούτρα του.

《Φύγε》ψέλλισα και με κοίταξε σοκαρισμένος.

《Τι ;》

《ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΆΚΟΥΣΕΣ》φώναξα με δάκρυα να τρέχουν στο πρόσωπο μου

《Καρδιά μου-》πήγε να πει

《ΜΗΝ ΜΕ ΛΕΣ ΕΤΣΙ》

《Θέλεις να φύγω;;》με ρώτησε με αγωνία και έσκυψε μπροστά με αποτέλεσμα τα πρόσωπα μας να είναι πάρα μα πάρα πολύ κοντά.

《Ναι》του είπα ξεψυχισμένα και έκλεισε στιγμιαία τα μάτια του.

《Για αυτο μου έκανες φραγή ;;》ψιθύρισε με νεύρα και μου έπιασε με δύναμη τον ώμο.

Δεν του απάντησα απλώς μείναμε να κοιταζόμαστε  βαθιά στα μάτια και τότε τα μάτια μου έπεσαν στις πιπιλιές στον λαιμό του που φαίνονταν ακόμα.

《Το έκανα για να με αφήσεις ήσυχη》ψιθύρισα με την σειρά μου και πίεσε και αλλο το χέρι του στον ώμο μου.

《Θα φύγεις επιτέλους ;;》πετάχτηκε η Μάρθα αλλά ο Άλεξ έκανε πως δεν την άκουσε.

《Αυτο μην το ξαναπείς , πότε δεν θα σε αφήσω ήσυχη, είσαι η ζωή μου και θα σε κυνηγήσω μέχρι τέλους》 μου είπε και έφυγε, ενώ εγώ έμεινα να κοιτάω το υπερπέραν.

Θα σε κυνηγήσω...θα σε κυνηγήσω...θα σε κυνηγήσω  

Συνεχίζεται...

Είσαι το φώς μέσα στο σκοτάδι μου Where stories live. Discover now