Toprak yere oturunca ona baktım bi süre.
"Otursana"
Dediğini yapıp rahat olduğum bi şekilde oturdum.
Küçük bardakları rakıyla doldurduktan sonra önümüzde duran balıklardan yedi.
"Sende yesene."
Önümde duran çatalı es geçip elimle parçaladığım balıktan ağzıma attım.bu onu şaşırtmıştı.
"Anlat"
Kalbim hızlanmıştı ne anlatıcaktımki?
"Ne anlatayım?
"Herşeyini bilmek istiyorum"
"Ama...ben yapamam"
"Neden?"
Derin bir nefes aldım ve cevap verdim.
"Bana acımanı istemiyorum"
Önündeki rakısından büyük bir yudum alıp kızgın gözlerle baktı gözlerime.
"Ben sana acımam sen kendine acıyorsun "
Gozlerimi daha önce hiç ağzımı sürmedigim rakı dolu bardağa diktim.
Elime aldım ve küçük bir yudum aldım suratımdaki o ifadeye dudağı yana kıvrılmıştı toprağın.
Bu sefer tüm cesaretimi toplayıp bardağı kafama diktim.
"Daha küçükken..."
Toprak gözlerini bana dikti.
"Daha çok küçükken...babam beni ve annemi terketti"
Gözlerim dolmuştu ama ağlamıycaktım kafama diktiğim rakı sarhoşluk belirteri veriyordu.
"Annem çalışıp büyüttü beni sevgisi hep beni ayakta tuttu"
Derin bir nefes alıp bardağımı doldurdum ve bir yudum aldıktan sonra devam ettim.
"Sonra ben on dört yaşıma geldiğimde çıkageldi"
Bir yudum daha aldım toprak beni dinliyordu.
"Annemle yeniden evlenmek istediğini bizi bıraktığı için pişman olduğunu söyledi"
Toprak bardağını doldurduktan sonra bana döndü ve
"Devam et" dedi.
"O zamanlar çok küçüktüm babam çok zenginmiş annem geleceğim için kabul etti afetti onu. Biraz zaman aldı ama bende afettim ilk defa mutluydum.
Doğum günüm için bir parti hazırladı babam çok büyük bir parti...işte o gün...ben."
Gözlerimden dökülen gözyaşlarını yüzümu avcuna alarak baş parmağıyla sildi toprak.
"İstersen devam etmeyebilirsin"
Ama ben yinede devam ettim anlatıcaktım kararlıydım saklı hiç birşey kalmamalıydı.
"O gece hediyelerimi açmak için büyük partimi bırakıp odama hediyelerimi açmaya çıktım"
Rakı dolu bardağı kafama diktim ve devam etmek için hazırladım kendimi.
"Odamın kapısı açıldı"
Derin bir nefes aldım.
"Nejat abi .kuzenim"
Toprak olacakları tahmin etmiş gibi kocaman açtı gözlerini.
"Daha küçüktüm b-ben bana saldırıcağını tahmin edememiştim sarhoştu ve ben çok küçük ve güçsüzdüm"
Hıçkırarak ağlamaya başladığımda kafam güzel olmuştu bile.
"Bağırdım"
"Tamam yeter anlatma"
"Çığlık attım !"
Sesim yükselmişti sinir kırizi geçiriyordum.
Toprak beni sakinleştirmeye çalışıyor beceremiyordu.
"Duymadılar beni!"
Toprak kollarımdan tutmuş pişman olmuşçasına bakıyordu bana.
Topraktan kurtulup ayaklanıp banyoya doğru koştum peşimden geldiğini bildiğimden kapıyı üzerime kitledim.
Daha önce dolapta farkettiğim makası alıp yere çöktüm.
Makası yavaşça bileğime doğru götürürken toprağın kapıyı yumruklamalarını duymazdan gelmeye çalışıyordum.
Sonra içimden bir ses bana dediki...
Bileğini kesemeyenler saçlarını kesermiş...
Makası saçlarıma götürüp rastgele kesmeye başladım.
Nasıl göründüğü umrumda değildi babamın dokunmaya kıyamadığı uzun saçlarım artık yoktu.
Mırıldanmaya başladım aklıma ilk gelen şarkıyı makas ellerimde saçlarımı benden alırken.
"K- küçüğüm daha çok küçüğüm bu yüzden bütün hatalarım..."
Saçlarımı kesmeyi toprak kapıyı kırıp içeri girdiğinde bırakmıştım.
Hıçkırarak ağlıyor nefes almaya çalışıyordum.
Toprak yanımda dizlerinin üzerine çöküp elimdeki makası banyonun diğer tarafına fırlattı.
Saçlarımı elleriyle nazikçe kavrayıp gözlerime baktı.
"Neden yaptın bunu kendine ?"
Beni kucaklayıp banyodan çıkarttı hayatımda ilk kez alkol almış olmamla geçmişimle yüzleşmek ağır gelmişti.
Bilincim yavaş yavaş kaybolmaya başlamıştı uyanıktım ama ölüydüm...
Toprak beni yatağa yatırıp yanıma uzandı kafamı göğsüne koymamı sağlayıp kollarıyla kavradı küçük bedenimi.
Uykuya dalmadan önce son sözleri kulaklarımda yankılandı.
"Nasıl dayandın bu kadar acıya?"
Derin bir nefes aldı.
"Daha çok küçüksün..."
BÖLÜM SONU...
Sizce nasıldı?
Okyanus ve toprağı sevdinizmi?
Yorum yaarsınız dimi?
Hikayemi daha iyi takip edebilmek için kitaplığınıza ekleyin...
Oy ve yorumlarınızı bekliyorum🖤🥀🦋
GERÇEKLER
Start from the beginning
