*hoofdstuk 4*

Start bij het begin
                                    

En weeral zonder toestemming van mij. 

Het lijkt of mijn hoofd gestopt is met werken en mijn lichaam de overhand heeft genomen.

Mijn hoofd stuurt wel signalen uit maar ze komen niet aan in mijn lichaam.  Ze ontvangen ze wel maar ze begrijpen ze niet en doen hun eigen ding. 

Zoals mijn ziel laten zien en sorry zeggen.

Het ergst van al is dan nog dat ik het meen.

Hij heeft mijn ziel gezien omdat zijn pijn, mijn pijn ontmoete. 

Ik zei sorry omdat ik de pijn in zijn ogen erger maakte met mijn woorden. 

Ik weet dat dit vertellen moeilijk is voor hem, omdat het ook zo verdomd moeilijk was voor mij. Dat ik ook toen iemand nodig had die gewoon naar mij luisterde. 

Niet iemand die daarachter een mes in je rug steekt. 

Maar dat is nu exact wat ik gedaan heb bij hem. 

'Ik vertrouw je en dat zal ik altijd doen.' Hij staat nu recht voor me en kijkt me aan. Hij is op zoek naar mijn ziel, maar die zal hij niet meer vinden. Ik heb er een dubbel slot op gedaan. 

'Dan is dat heel dom je.' Mijn stem klinkt vast en hard. 

Ik draai me om en loop de deur uit. Ik kijk naar zijn deur die ik juist heb toegedaan. Precies of ik probeer River te zien door de deur heen.

'Sorry, brother. Sorry dat ik steeds opnieuw en opnieuw en opnieuw mijn belofte aan je verbreek.'

Ik draai me om en loop naar mijn les, die ondertussen al bezig is maar ik kan het excuus als "ik-ben-nieuw-en-weet-de-weg-nog-niet-zo-goed" gebruiken.

Dat is ook exact wat ik zeg al ik de les binnenkom. 

'Geen probleem meisje, zet je maar naast Gilles.' Als ik rond kijk zie ik hem zitten helemaal van achteren in de hoek. Grijzend kijkt hij me aan terwijl ik naar mijn tafel toe loop.

'Dag sweetheart.' Fluistert hij in mijn oor wanneer ik plaats heb genomen. 

Kort kijk ik hem even aan voor ik weer naar voor kijk. 

Maar hij heeft niet snel op. 

Opnieuw voel ik zijn adem mijn oor en hals strelen. 

'Ik hou van je rebelse houding. Je kille blik in je ogen. Je moest eens weten hoe ik erover denk hoe het zou voelen om jouw lichaam onder mij te voelen trillen en mijn naam te horen kreunen uit jouw mond. Om je harder te nemen.' Kort wrijft hij met zijn lippen over mijn hals voor hij zich terug recht gaat zitten. 

Vanbinnen walg ik van zijn woorden, maar ik speel zijn spel met hem mee. "Doe het voor de missie" denk ik.

'Ik ben niet iemand die met iedereen het bed in duikt. En misschien ben jij wel super slecht onder de lakens.' Fluister ik in zijn oor. Net zoals hem wrijf ik kort met mijn lippen over zijn hals. 

Er ontstaat kippenvel in zijn hals en zijn broek begint aardig strak te zitten. 

'Ik kan het je bewijzen.' Uitdagend kijkt hij me aan. Ik schud mijn hoofd. 

'Zoals ik al zei duik ik niet met iedereen zomaar het bed in. Eerst moet je elkaar vertrouwen. Wanneer je direct seks hebt is de spanning er vanaf. Vind je niet? Spanning is toch leuk hé' 

Ik neem kort zijn oorlel tussen mijn tanden en mijn hand wrijft kort over de bobbel in zijn broek. 

Grijzend trekt ik terug en schrijf een paar aantekeningen op. 

Vanuit mijn ooghoek zie ik dat hij verbaast is over mijn actie en mijn woorden aan het herhalen is in zijn hoofd. 

Juist wanneer hij iets wilt terug zeggen verbreekt de bel hem. Ik sta op en steek mijn spullen weg in mijn tas die ik dan over mijn schouder gooi. 

'Zie je wel nog, babe.' Ik zwaai kort naar hem voor ik de deur uitga en naar het ander klaslokaal snel. 

Wanneer ik daar binnen kom zie ik hem al zitten. 

Nonchalant maar hij viel mij direct op. 

Naast hem is nog een plaats vrij. Mijn ogen scannen het lokaal af maar de enige vrije plaats is naast hem. Een zucht verlaat mijn mond maar toch ga me naast hem gaan zitten.

Zijn ogen scannen elke beweging die ik maak, maar ik kijk hem niet aan. 

Bang dat mijn ziel zich terug gaat openen zonder mijn toestemming. 

De hele les blikt hij af en toe mijn kant uit maar ik kijk strak naar voor. 

Alhoewel geschiedenis mij een worst kan wezen, vind ik voor het eerst interessant omdat ik voor the first time moeite doe om op te letten. De leerkracht zou trots op me mogen zijn.

Wanner de bel eindelijk klinkt, sta ik snel op. In recordtijd zit mijn gerei weg. 

Een snelle hand rond mijn pols laat me stil staan in mijn weg naar de deur. River komt voor me staan en kijkt me aan. Zonder emotie kijk ik terug. 

'Ik vertrouw je nog altijd. Ook al ben ik dan dom. Liever dom en iemand vertrouwen dan slim en niemand willen vertrouwen.' Zijn ogen staan vol van emotie en kijken de mijne onderzoekend aan. 

Op zoek naar emotie in mijn ogen maar die zullen ze niet vinden. Emotie ken ik niet meer. Behalve woede en haat.

Ik trek mijn hand los en loop langs hem heen. Mijn schouder raakt de zijne, om nogmaals te laten weten dat mij vertrouwen dom is. 

Onderweg word ik opnieuw vast genomen en mee getrokken een leeg lokaal in.

'Dag sweetheart.' Mijn ogen ontmoeten de koude blauwe ogen van Gilles. 

'Is dit niet te cliché voor een levend cliché. Gilles.' Hij schudt zijn hoofd. 'Ik heb eens nagedacht over je voorstel van spanning.' 

_______________________________

Comment 💬

vote

and follow 💙

XOXO

Welcome to the world of the maffia ✔Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu