The Heartless Gangster In 1892 (HIATUS)

Kabanata 28

I paid him a Ten pesos just like what I said to him. He mumbled his thanks and I just nodded my head. Inayos ko muna ang balbal ko bago bumaba sa kalesa.

Huminga ako ng malalim bago naglakad papunta sa bayan. Ilang minuto na lang ay makakarating na ako ng tuluyan sa San Diego.

Saan kaya muna ako didiretso nito? Should I go first sa kweba kung saan ang bag ko? O sa bahay nila nanay?

I made a dramatic sigh. Hindi naman ako pwede pumunta doon sa bahay ngayong masyado pang tirik ang araw. For sure merong naka-talang nagmamasid dun. I can't go to the cave neither too to get my bag. Anyone will find it weird while looking at my bag. Then eventually they will conclude something bad to it when the truth is tama nga naman sila Haha. Siguro kukuhanin ko na lang iyon mamayang pagabi na.

Tumingin ako sa anino ko trying to figure out the time. I think it's ten oc'clock not sure tho..

Nagpatuloy ako sa paglalakad. Finally, nandito na ako. I wandered my eyes around the place. Wala namang pagbabago it's still the same. At bakit naman ito magbabago by just something happened? Isang linggo lang naman ang lumipas ha. Tsk, umayos ka Zeime.

My eyes stopped when it darted to 'kainan ni Aling Meling'. Naalala ko, dito ako nun unang napadpad at nakakain. I like their foods, masarap.

Napahawak ako sa tiyan parang nagutom ata ako bigla. I made my way patungo roon. As expected, madami ang tao ngayon dito. Dumiretso ako duon sa harap para umorder.

“Dalawang basong kanin, adobo, pansit at kari-kari.”I ordered the same just like I ordered when I first got here. Tumango sa'kin ang babae.

“Pakihintay lang sa iyong pwesto, binibini. Ihahatid ko na ito ilang saglit lang.”ani ng tindera.

Pumwesto ako malapit sa pintuan kung kaya't kitang-kita ko ang lahat ng tao na nandito ngayon. Mayroong mga lalaking estudyante sa isang mahabang mesa, mga babae ring nasa gilid, isang pamilya at iba pa. Sa hindi inaasahan ay nakakita ako ng dalawang gwardiya sibil na kumakain din sa gilid.

Shit!

Madali kong binaba pa ang balabal ko at yumuko. It's not like I'm afraid to get caught, well, you can said that but in other term. I don't want anyone of them to recognize me. It might cause something, especially now that I'm a daughter of a powerful family.

And also, I don't want to alert guardia civils. Papatayin ko pa ang Heneral na iyon mamaya.

Dumating na ang pagkain ko at agad ko itong nilantakan. I saw on my peripheral vision ang pagtayo ng mga lalaking estudyante. Nakita ko kaagad ang paghihinayang sa mga mata ng mga babae rito. Napaikot ang mga mata ko dito.

Papapit na ang mga iyon dito sa gawi ko. Ofcourse, dahil nasa gilid lang ako ng pintuan. Isa sa mga lalaking iyon ay naroon si Rafael, ugh that asshole friend of that asshole too. Speaking of asshole, nakita ko rin siya sa hulihan.

Lumakas ang kabog ng dibdib ko sa di malamang dahilan. What the hell?!

Yumuko na lang ulit ako. Kinabahan ako ng nasa gilid ko na siya. I took a peek from my balbal, madali din akong umiwas ng tumingin siya sa'kin. Mabuti na nga lang madali kong naiwas ang mga mata ko. Muntikan na tangina!

Nabunutan ako ng tinik ng sa wakas ay nakalabas na sila. What the hell was that?ugh

“Hindi ko na masisilayan si Ginoong Leandro!”nanghihinayang wika ng isang babae sa kabilang lamesa.

Napataas ang kilay ko rito.

“Oo nga! Tsaka si Ginoong Rafael.”sabat naman ng isa. I just rolled my eyes and shook my head. Girls and their fantasies hmm.