Serendipity

*4*-BİLİYORUM

Sabah gözlerimi yatağımda açmıştım. Pansy hala uyuyordu. Ayağımı giren ani ağrıyla hafif inledim. Neyse ki Pansy uyanmamıştı. Bugün Ron gelicek ti. Şansa bak. 

Pansy:"Günaydınn, ne düşünüyordun?" 

"Bugün Ron gelecekti. Hogwartsı iyi tanımam için dolaştıracaktı." 

Pansy:"Biz seni dolaştırırız. Merak etme." 

Odaya Draco gelmişti. 

Draco:"S/A, Ron seni çağırıyordu. Gelmeyeceğini söyledim. Haberin olsun." 

Dedi. Bende kafam onayladım. 

Draco:"İyi misin? Ağrın falan var mı?" 

Dedi, yanıma oturarak. 

Pansy:"Ben susadım isteyen var mı?" 

İkimizde hayır anlamında kafamızı salladık. Pansy odadan çıkarken göz Kırpmıştı. Draco ise gülümsemişti. Draco tamamen yaklaşmaya başladı ve bana sarıldı. 

Draco:"Dün sana bir şey oldu diye çok korktum." 

"Hadi canıımmm, ilk günden yemediğin bok kalmadı ikinci günden 'don sono bor şoy oldo doyo çok korktom' de." 

Draco:"İlk gün ön yargılı davrandım." 

"İyi halt ettin. Şuan ki amacın ne bilmiyorum ama göreceğiz." 

Dedim. Draco hala sarılmaya devam ediyordu. 

Draco:" Dün gayet mutluydun. Kollarını boynuma doladı ve uyudun. Hadi birazda bundan bahset bakalım"

Dedi ve sırıtmaya başladı. 

"Ha-hayır ya, y-yok oyle birşey. Beni düşürürsün diye korktum. O yüzden. Birde ağrıyı unutmak için uyudum." 

Draco:"Hı hı, kesin öyledir. O kokun çok güzeldi demiyorsun ama..."

Dedi ve yüzüme yaklaştı. 

Draco:" Onun yerine yalan söylüyorsun." 

"Eğer şuan çekilmezsen çok kötü olur, Malfoy." 

Draco:"Aramızda mesafe kalsın iste... Aaahh" 

Onu yataktan itmiştim. Çünkü gederek öpücekti. Türk kızı olmak bunu gerektirir. 

"Sana kötü olur demiştim. Bir daha uyarılarıma kulak as!" 

Draco:"Bu seferlik seni affediyorum." 

Odaya Pansy girdi. 

"Gelmeseydin. Tüm dünyanın suyunu mu içtin. Bir daha beni bununla yalnız bırakma!" 

Draco:"Benim bir adım var." 

Pansy:"Tamam, sakin olun, hadi Draco sen çık. Nasıl olsa burası kızlar yatakhanesi. İşimiz var bizim." 

Demesiyle Dracoyu sürükleyerek dışarı çıkardı. 

Pansy:"Dünkü şeyi hatırlıyor musun?" 

"Hangi şeyi?" 

Pansy:"Hanii... Benim ağladığım zamanı?" 

"Ha evet. Dediğim gibi kafana takma. Onlar bir şekilde kurtulacak. Herşeyi anlatırdım ama işte boşver." 

Pansy:"Anlatsan ne olur ki? Hem biz iyi anlaşamıyor muyuz?" 

"Şey, evet ama olmaz. Bunları konuşmasak olur mu?"