ស្នេហ៍បំបាក់ព្រះអាទិត្យ

Part 3

« ឯងប្រាកដហើយហ្អេស ជីមីន» ថេយ៉ុងដែលស្ងាត់យូរហើយក៏ចាប់ផ្តើមនិយាយ

« មិនអីទេ យ៉ាងណាក៏បងប្អូនខ្ញុំគ្មានអ្វីតបស្នងអ្នកទាំងពីរវិញក្រៅពីរឿងនេះដែរ»ថេមីនបាននិយាយជំនួស

« ល្អ ចឹងថ្ងៃនេះពេលល្ងាចឯងនឹងទៅជាមួយអ៊ុំណា ហើយកុំភ្លេចថាឯងជាថេយ៉ុងណា» លោកគីមនិយាយដោយសប្បាយចិត្ត

ជីមីន« នេះ គឺគេត្រូវការខ្ញុំថ្ងៃនេះរឺ?»
«ត្រូវហើយគឺថ្ងៃនេះ»
«ហេតុអីក៏លឿនយ៉ាងនេះ»
« គេដាក់បញ្ជាមកថាថ្ងៃនេះហើយ អ៊ុំគ្មានជម្រើសទេ»
« បាទ»
#6pmភូមិគ្រសឹ JEON
«អាកម្ចាស់នោះមិនទាន់មកទៀតហ្អេស» និយាយដោយបុរសសង្ហារ ម៉ាហ្វៀរកំណាចដែលក្នុងដៃមានកាន់កែវស្រាក្រហមក្រវីទៅវិញទៅមកក្នុងកែវ

«នៅទេ ចាហ្វាយ»សុ
« វាចង់ងាប់ហើយមើលទៅ» គេនិយាយចប់ក៏បានលឺសម្លេងឡានជិះមកដល់នៅមុខភូមិគ្រឹស
មួយសន្ទុះក៏ឃើញលោកគីមដើរចូលមក រួមទាំងជាមួយក្មេងប្រុសម្នាក់ ដែលមានរូបសម្បិត្តប្រៀបដូចទេពអប្សរ នៅក្នុងភ្នែករបស់ម៉ាហ្វៀរកំណាចគេមិនដែលឃើញប្រុសណាស្អាតចឹងទេ ដែលធ្វើអោយគេភ្លឹកមើលរាងតូចមិនដាក់ភ្នែក ប៉ុន្តែក៏បានផ្ញាក់មកវិញដោយសារសម្លេងរបស់លោកគីម
« លោក លោក លោក ជូន»
«យ៉ាងមិច»
« គឺថាខ្ញុំបាននាំកូនប្រុសខ្ញុំមកហើយ គេគឺគីមថេយុង»
« ល្អណាស់»និយាយចប់រាងក្រាសក៏សម្លឹងរាងតូចពីក្បាលដល់ចុងជើងរួចក៏សើចចុងមាត់
« កូនរបស់ឯងគួរអោយចង់សុីណាស់»
« លោកថាមិច»លោកគីមស្តាប់មិនសូវច្បាស់
តែជីមីនដែលនៅជិតគ្នានោះស្តាប់ច្បាស់ពេញត្រចៀកតែម្តងគេចង់យំហើយជើងទាំងពីរសងខាងញ័រអស់ហើយ គេមិនដែលឃើញនរណាគេអីក៏កាចចឹងទេ មុខសង្ហារណាស់តែកាចជៀងតោទៀត ហើយនិយាយសម្តីគគ្រិចណាស់ សុទ្ធតែចង់សុីគេ គេនិងស្អីចំណីមែន។
«គ្មានអីទេ ចឹងអស់ភារកិច្ចលោកហើយឆាប់ទៅវិញទៅទុកតែកូនប្រុសរបស់លោកនៅទីនេះបានហើយ»គេនិយាយសម្លឹងមើលជីមីនចំៗ
«ជីមីនគ្រាន់តែគេសម្លឹងមើលភ្លាមអោនមុខចុះឡើងលឿន»
«បាទចឹងខ្ញុំទៅសិនហើយ មើលថែកូនប្រុសខ្ញុំអោយបានល្អផង»
« លោកគ្មានសឹទ្ធមកបញ្ជាយើងទេ»និយាយដោយសម្លេងរឹងកព្រឹស
(ជុគគុកនិយាយចប់លោកគីមដើរចេញទៅដល់មុខទ្វាស្រាប់តែជីមីនក៏ស្រែកឡើង)
ជីមីន« អត់ទេ ខ្ញុំមិននៅទេ ខ្ញុំចង់ទៅវិញ» ជីមីនទប់លេងបានហើយគេខ្លាចខ្លាំងណាស់ ខ្លាចមិនហ៊ាននៅជាមួយមនុស្សឃោរឃៅម្នាក់នេះទេ
(ជុងគុកដែលឃើញរាងស្តើងរៀបរត់ទៅនោះក៏ចប់ក្រវាសដៃរាងតូចអោយមកចូលរង្វង់ដៃរបស់ខ្លួន និងអោបចង្គេះយ៉ាងណែនដៃ»
ជីមីន« លែង លែងទៅ ខ្ញុំចង់ទៅវិញ ខ្ញុំចង់ទៅផ្ទះវិញ ហឹស..ហឹក..ហឹក»
« យើងមិនលែងទេ ឈប់យំ ហើយស្ងាត់ភ្លាមទៅបើមិនចង់អោយយើងបាញ់ឪរបស់ឯងងាប់នោះ»រាងក្រាស់និយាយគម្រាមរាងតូច
( ជីមីនគ្រាន់តែលឺបែបនេះក៏បើកភ្នែកធំៗដែលពេញដោយទឹកភ្នែកសម្លឹងមើលរាងក្រាស់ដោយភាពភ័យខ្លាច ក្រោយមកមិនដឹងធ្វើមិចក៏ជ្រប់មុខទៅនឹងទ្រូងដ៏កក់ក្តៅរបស់រាងក្រាស់ដែលម្ចាស់វាត្រជក់ដូចទឹកកក)
( ចំណែករាងក្រាសឡើងស្លឺ មិនដឹងធ្វើយ៉ាងមិចព្រោះមិនធ្លាប់ស្ធិទ្ធនៅក្នុងស្ថានការបែបនេះក៏បណ្តោយតាមនិង តែឈរដូចគល់ឈើ គ្មានលើកដៃថ្នាក់ថ្នមអ្វីទេគឺត្រង់ស្តូក)
មួយសន្ទុះរាងតូចក៏ចេញពីគេ ដោយអារម្មណ៍ភ័យខ្លាចមិនឈប់
« ឯងដឹងទេឯងមកក្នុងនាមជាអី»
«................»
« គីម ថេយ៉ុង»
«................» ជីមីនគេភ្លេចខ្លួនថាគេក្លែងបន្លំជាថេយ៉ុង
ស្រាប់តែរាងក្រាស់ក៏ស្ទុះទៅចាប់បោចសក់រាងស្តើងមកក្រោយអោយងើយសម្លឹងមុខគេចំៗ
« ហឹក....ហឹក.....ឈឺ ឈឺ លែងទៅលោក»
« ឯងកុំមកប្រហើនជាមួយយើងអោយសស់ ឡឺទេ»
( ជីមីន ងក់ក្បាល)
« ឆ្លើយ»
« បាទ ហឹក»
«មកនេះ »រាងក្រាសក៏ចាប់រាងតូចមកបីរួយដើរឡើងទៅលើបន្ទប់របស់ខ្លួន
« លោកធ្វើអីនិងឆាប់លែងភ្លាមទៅ ប្រាប់អោយលែង ហឹក ហឹក ហឹក» រាងតូចភ័យបុកពុះព្រោះមិនដឹងគេចាប់ខ្លួនយកទៅណា
( រាងក្រាសមិនមាត់ រឹតតែបន្ថែមកម្លាំងដៃអោបជាប់យ៉ាងណែនដៃ)
#ពេលមកដល់បន្ទប់រាងក្រាសបានបោះរាងតូចទៅលើពូកមួយទំហឹង
« អ៊ូយ ហឹក ហឹកឈឺណាស់»រាងតូចត្រូវឈឺក្លាំងដោយសារគេបោះមួយទំហឹង
( រាងក្រាសមិនមាត់ហើយក៏ស្ទុះចាប់ខោអាវរាងតូចចេញអស់សល់តែខោក្នុងពណ៌សរប៉ុណ្ណោះ រួយរាងក្រាសក៏ដើរទៅអង្គុយលើសាឡុង ចាក់ស្រាមកផឹកហើយសំលឹងមើលរាងក្តូចដោយក្រសែរភ្នែកស្រេកឃ្លាន)
# ចំណែកឯរាងតូចដែលត្រូវគេចាប់ហែកខោអាវនោះបានត្រឹមតែដេកយំអោបខ្លួនប្រាណខ្លួនឯងដែលទទេរស្អាតសល់ត្រឹមតែខោក្នុងនោះ។
« ហឹក ហឹក ហឹក»
« ស្ងាត់ភ្លាមទៅ អាណាងាប់ហ្អាសបានជាយំស្អីម្លេះ ដឹងទេយើងវាថ្លង់»
គ្រាន់តែឡឺពិននឹងរាងតូចប្រឹងបិទមាត់កុំអោយលឺសម្លេង
« ឆាប់មកនេះភ្លាមមក» គេហៅរាងតូចអោយមករកខ្លួនដោយសម្លេងដាក់សម្ពាធនិងកែវភ្នែកសំឡក់រាងតូចឥតឈប់
( រាងតូចមិនហ៊ានមាត់បានតែធ្វើតាម គេដើរសំដៅទៅរាងក្រាសដោយភាពអៀនខ្មាស)
#ពេលមកដល់រាងក្រាសក៏ផ្តួលជីមីនអោយដេកនៅលើសាឡុងហើយអោយខ្លួនគេនៅពីលើ ជីមីនមិនហ៊ានបើកភ្នែកនោះទេព្រោះគេមិនដឹងថានិងមានអ្វីកើតឡើងនោះទេបើគេបើកភ្នែកនោះ

« យើងមិននឹកស្មានថាលោកគីមមានកូនមុខមាត់ដូចស្រីដូចឯងចឹងសោះ បើយើងដឹងតាំងពីដំបូងយើងមិនទុកឯងដល់ពេលនេះទេ ក្មេងតូច» សំលេងសុិចសុីបានបង្ហើរនៅក្បែរគុម្ពត្រចៀករបស់ជីមីនដែលធ្វើអោយគេព្រឺសម្បុរ

To be continue 🥰🥰💙
Thank you so much for support guys
🥰