bolum 4:HAZ

14.8K 48 3
                                    

eve döndüğümde yanlizdim yağmurdan ıslanmış bir şekilde usuyordum kendi kendime bi küfür patlattim botlarimi çıkarıp etrafa savurdum ve ilerideki koltuğa kendimi attım boynundan çantamı çıkarıp kenara koydum kendi kendime soykenirken birden çocuğun verdiği mektup aklıma geldi yana uzandim ve çantayı karıştırmaya başladım ...

kâğıt da cantam gibi şırıl siklamdi . kağıdı açtım ...

okunmaya başladım ;

merhaba güzellik , merhaba melek

sana bunu yüzüne söyleyecek cesaretim yok

gerçi seninde beni seevicek cesaretin yok

ama olsun .. birbirimizi tamamliyiruz iste

seni öylesine seviyorum ki neden olduğunu niçin olduğu ukrumda bike değil hem ne demişler sevmek anlaşmak değildir ,nedensiz de sevilir bazen bir an için bir omur verilir ..

sende benim anim olur msuun

en azından bir sans vermek istersen gece 8, sahil ...

okudum şaşırdım bir insanin beni bu kadar nasıl sevebikicegibi anlayamıyorum ....  saatine baktım 6:23

düşündüm bir sure gitmeli miyim dedim kendi kendime

hayatım boyunca çatlak biri olmuştum defalarca ölümden dönmüştür ama bir çocukla buluşacak cesaretim yok muydu

sıktır et gidiyorum diye bağırdım sanki etrafta biri varmış bana cevap vericekmis gibi ...

odama geçtim soyundum ...

kot gomlegimla altına koyu yesil bir pantalon giydim ve kot gimlekle uyumlu olsun diye mavi bir kemer taktim üzerine de deri bordo mont dışarı çıktım yürümeye başladım saat sekize yaklaşmıştı sahile doğru inmeye başladım sahilin başlangıcındaki banka oturdum ve bekledim gelen gecen kimse yoktu ...

belirli bir sure geçtikten sonra arkadan bir ses geldi merhaba prenses arkami döndüm merhaba ...

karşımda yaklaşık 1:80 boylarında koyu  saçlı saçlarını tamamlayan kahve gözleri ve kirli bir sakalı vardı . hicbir sey demene izin vermeden  benim adim ateş dedi . bende kendi adını söyledim ama zaten benimkini biliyor olmalıydı ..

yanıma geldi oturdu .bak ben hislerini kolay söze dokemem zaten doksemde insanlara baglanamam .ama sen sen farklsin

sasirmistim benim gibiydi bağlanamıyordu .  gözlerimin içine baktı bir sans ver dedi elimi tuttu . elime baktım elimi o an cekebikirdim ama cekmedim çekmek istemdim

döndüm ve bir sans dedim  hic böyle olmamistim hic böyle birini istemememistim hiç kimseye böyle bakmamistim ..

sahilde bir sure el ele dolaştık elimi elinden çekmek istemedim .beni eve bırakması gerektiğini söyledim .

gulumsedi .eve doğru yürümeye devam ettik ...

evin önüne geldiğimizde teşekkür ettim bana doğru dondu. sen yeter ki iste prenses dedi  dudaklarimi dudaklarına go turdum . isteksizce onu kendime çektim .. direnmedi .. kendimizden geçmiştik en azından ben

eve  doğru ittim onu .güldü  kucağına aldı beni ve yatağa götürdü .. kendimizden geçtiğimize bu sefer emindim vucudunu yavaşça soydum dudaklarına yapmıştım yavaşça yatağa doğru uzandik .. ustumu çıkardım beni kendine doğru çekti  o kadar hizliydiki tırnaklarının izi sırtında kaldı .

sabah uyandığında cirilciplaktim oda öyle dun gece nrler olup bittiğini anlamamistim . her yerim açıyordu dudakların morarmisti. ve ateşin vücudu boydan boyu tırnak izlerimdi  yavaşça uzerimi  giyindim dun gece birlikte olup olmadığınızı hatırlamıyorum ama büyük ihtimalle olmuştuk . hamile kalmis olabilirmiydim etrafta prezervatif yoktu .emin olamadim  giyinir giyinmez eczaneye gittim kadına uyanarak gebelik testi alabilir miyim dedim suratına baktı ve uzattı

eve geldi m hala uyanmamisti .. testi uyguladim sadece zaman alıyordu bekledim bekledim bekledim ...

kalp hic sevmekten vazgeçer mi?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin