Innocence Love (Zawgyi + Unicode) Completed

Part 10

Zawgyi

"ည..."
အဓိကသူ႕ကိုျမင္၍လွမ္းေခၚလိုက္ေပမဲ့ညကသူ႕ကိုျမင္ေတာ့သူ႕ဆီသို႔မလာပဲခ်ိဳးေကြ႕သြားေတာ့အဓိကဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုၿပီးေတြးမိသည္။
အခုရက္ပိုင္းညသူ႕ကိုေရွာင္ေနတာကိုသူသတိထားမိေပမဲ့ဘာေၾကာင့္ဆိုတာေမးရန္အခြင့္မသာခဲ့..
အခြင့္မသာခဲ့တာကလဲညကသူ႕ကိုတမင္ေရွာင္ေနျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
ညသူ႕ကိုျမင္ေတာ့ေအာက္သို႔ဆင္းလာခဲ့ရာေအာက္မွာသဲစုေဇာ္နဲ႕ေတြ႕သည္။သူမကအေပၚသို႔တတ္မည္ျဖစ္ကာညကေတာ့ေအာက္သို႔ဆင္းလာခဲ့သည္။
"သာမညပါလားဘယ္သြားမလို႔လဲ.."
"ဪ.သဲစု..ဒီနားပါ..သဲစုတစ္ေယာက္ထဲဘယ္ကျပန္လာတာလဲ.."
"စာအုပ္ကုန္လို႔သြားဝယ္တာ..ဟိုမိန္းမေတြကေနာက္မွာၾကာလို႔ထားခဲ့တာ၊သူတို႔ကိုပုန္းမလို႔သြားမယ္ေနာ္.."
"ဟုတ္.."
"အမေလး.."
"သတိထား..သဲစု.."
"အို.."
"ဟင္..."

အဓိကဒီေန႕ေတာ့သူ႕ကိုေမးမယ္လို႔ဆုံးျဖတ္ကာညသူခ်ိဳးေကြ႕သြားတဲ့ေနာက္ကိုလိုက္လာခဲ့သည္။
ညကေအာက္ဘက္သို႔ေလွကားျဖင့္ဆင္းသြား၍အဓိကလိုက္လာခဲ့ရာေလွကားအရင္း၌ျမင္လိုက္ရတဲ့ျမင္ကြင္းေၾကာင့္အဓိကမွင္သက္သြားခဲ့သည္။
ညရဲ႕ရင္ခြင္ထဲမွာသဲစုကေရာက္ေနၿပီးသဲစုကိုညကဖက္ထားသည္။သဲစုကလဲညကိုၾကည့္ေနကာညကလဲသဲစုကိုၾကည့္လိုေပါ့..
"ဟယ္..မိသဲစု..လက္စသတ္ေတာ့နင္ကဒီယုန္ျမင္လို႔ဒီၿခဳံထြင္တာေပါ့ေလ.."
"ဟုတ္တယ္..ဟြန္း..ေကာင္မေလးကိုလႊတ္လိုက္ေနာ္.."
သဲစုရဲ႕သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ေရာက္လာကာသူတို႔ကိုစေနေတာ့ညကသူ႕ရဲ႕ကိုယ္ကိုျပန္မတ္ကာေပးလိုက္သည္။
"မယမင္းတို႔ထင္သလိုမဟုတ္ပါဘူး.."
"မ်က္စိနဲ႕တပ္အပ္ျမင္တာကိုေျပာင္လိမ္ေျပာင္စားလုပ္မလို႔လား၊မရဘူးေနာ္မရဘူး..ႏႈတ္ပိတ္ခမုန့္လိုက္ေႂကြးရမယ္.."
"ဟာ..မဟုတ္ပါဘူးဆို၊သဲစုခင္ဗ်ားသူငယ္ခ်င္းေတြကိုရွင္းျပလိုက္အုံးေလ၊ဘာလို႔ရယ္ေနတာလဲ.."
"ဟုတ္ပါတယ္..နင္တို႔ကလဲ.."
"ဟုတ္တယ္တဲ့..မရဘူးေနာ္.."
"သဲစုမဟုတ္ဘူးေလ.."
"ေအး..မဟုတ္ဘူး.."
"ဟာရႈပ္ေနတာပဲ..သဲစုခင္ဗ်ားသူငယ္ခ်င္းေတြကိုခင္ဗ်ားပဲရွင္းျပလိုက္ေတာ့ကြၽန္ေတာ္သြားေတာ့မယ္.."
ညဆက္ၿပီးမေျပာခ်င္ေတာ့တာနဲ႕ေျပာၿပီးအေပၚသို႔တတ္ရန္ျပင္လိုက္စဥ္အေပၚကေနသူ႕ကိုစိုက္ၾကည့္ေနတဲ့အဓိကေၾကာင့္ညလန့္သြားရသည္။
အဓိကရဲ႕မ်က္လုံးေတြထဲမွာလဲသူတို႔ကိုအထင္လြဲကာနာက်င္ေနတဲ့ပုံ။
သို႔ေပမဲ့အဓိကဘာမွမေျပာပဲေနာက္လွည့္ကာအခန္းဆီသို႔ျပန္သြားေတာ့ညေနာက္ကအျမန္ပဲလိုက္လာခဲ့ကာ..
"အဓိက.."
"...."
ညေျပးတတ္လာၿပီးသူ႕ဆီကိုေျပးလိုက္လာကာသူ႕ေရွ႕ေရာက္ေတာ့...
"အဓိက..မင္းဘာလို႔ထြက္သြားတာလဲ.."
"...."
အဓိကမေျဖပဲဆက္သြားေတာ့ညေနာက္ကလိုက္လာခဲ့ကာသူ႕ရဲ႕လက္ကိုဆြဲထားလိုက္သည္။
သူတို႔ေရာက္ေနတဲ့ေနရာကေက်ာင္းရဲ႕ေဘးကကစားကြင္းထဲသို႔ေရာက္ေနျခင္းျဖစ္သည္။
"အဓိက..မင္းဘာလို႔ငါ့ကိုေရွာင္သြားတာလဲ.."
"ဘာလဲ..မင္းကငါ့ကိုေရွာင္ေနတာေလ၊အဲဒါကလဲငါသိလိုက္ပါၿပီ၊မင္းမွာအဲဒီမိန္းမရွိေနလို႔မဟုတ္လား.."
"မင္းမဆိုင္တာမေျပာနဲ႕.."
"ဘာကိုမဆိုင္ရမွာလဲ..မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္အၾကည္စိုက္ေနတာငါမျမင္တာမွတ္လို႔၊ဘာလဲမင္းကသူ႕ကိုႀကိဳက္ေနတာလား.."
"ႀကိဳက္ေတာ့မင္းနဲ႕ဘာဆိုင္လို႔လဲ၊ငါ့ကိစၥမင္းဝင္မစြတ္ဖက္နဲ႕.."
"စြတ္ဖက္ရမွာပဲ၊ငါမင္းကိုႀကိဳက္တယ္လို႔ေျပာထားတယ္ေလ၊မင္းလဲငါ့ကိုစဥ္းစားေပးမယ္ေျပာထားတယ္မဟုတ္လား.."
"အဲဒါကအရင္တုန္းက..မင္းငါ့ကိုႀကိဳက္တယ္ဆိုၿပီးဘာလို႔တျခားလူေတြနဲ႕ဘာလို႔ပက္သက္ေနေသးလဲ.."
"ငါဘယ္သူနဲ႕ပက္သတ္ေနလို႔လဲ.."
"ငါေျပာျပမွသိမယ္ဆိုရင္လဲေနေတာ့.."
ညေျပာကာျပန္လာေတာ့အဓိကကသူ႕ရဲ႕ေနာက္ကိုျပန္လိုက္လာခဲ့သည္။
"ငါဘယ္သူနဲ႕ပက္သတ္ေနလို႔လဲ၊မင္းကိုသေဘာက်တယ္ဆိုတာသိကတည္းကငါဘယ္သူနဲ႕မွမပက္သတ္ဘူး.."
ေနာက္ကလိုက္ကာေျပာေနေတာ့ညကရပ္လိုက္သည္။
"မပက္သတ္ဘူးဆိုမပတ္သက္ဘူးပဲထားလိုက္ေတာ့၊ဆက္မေျပာနဲ႕ေတာ့..တျခားလူေတြသိကုန္မယ္.."
ညေျပာကာျပန္လာေတာ့အဓိကေနရာ၌ရပ္၍က်န္ေနခဲ့သည္။သူဘယ္သူနဲ႕ပတ္သက္လို႔လဲဆိုၿပီးလဲစဥ္းစားေနမိသည္။
စဥ္းစားရင္းေလွ်ာက္လို႔လာရာဟိုတစ္ေန႕ကေက်ာင္းအျပင္မွာေတြ႕တဲ့သူ႕ရဲ႕ညီမဝမ္းကြဲယုယနဲ႕ေတြ႕တာကိုျပန္သတိရသြားသည္။
ယုယနဲ႕စကားေျပာေနတာကိုညျမင္သြားၿပီး..
"ဟုတ္တယ္..အဲဒါေၾကာင့္ပဲျဖစ္မယ္.."
ဓိကေျပာကာအခန္းသို႔ျပန္လာခဲ့သည္။အခန္းထဲမွာေတာ့ညကစိတ္ဆိုးေနဟန္ႏႈတ္ခမ္းကစူပုတ္ေနသည္။
အဓိကသူ႕ရဲ႕ေနရာ၌ထိုင္ကာသူ႕ကိုၾကည့္ေတာ့ညကစာကိုသာဖက္ေနသည္။
သူကလဲမွားေသးတယ္သူကစိတ္ဆိုးေနတယ္..
စူပုတ္ေနတဲ့ညကိုၾကည့္ကာအဓိကစိတ္ထဲမွေျပာလိုက္ေပမဲ့တကယ္တမ္းညကသူ႕ကိုျပန္ၾကည့္ေတာ့ၿပဳံးျပလိုက္သည္။
ညကၾကည့္ၿပီးစာအုပ္ကိုျပန္ဖက္ေတာ့အဓိကသူ႕ရဲ႕လက္ကိုလွမ္းဆြဲရာညကေရွာင္လိုက္၍ဆြဲမမိလိုက္။
"ည.."
အဓိကေခၚလိုက္ေပမဲ့သူကျပန္မထူး။
"ည.."
သူ႕ကိုလဲမၾကည့္ေဘးဘီကိုေလွ်ာက္ၾကည့္ကာေျပာေနတဲ့အဓိကေၾကာင့္ညၾကည့္လိုက္ရာအဓိကကၿပဳံးျပလိုက္ၿပီး..
"ဟိုBအခန္းကေကာင္မေလးနဲ႕မင္းကဘာမွမဆိုင္ဘူးေပါ့.."
"...."
"ည.."
"မဆိုင္ဘူး၊သူေခ်ာ္က်မလိုျဖစ္လို႔ငါထိန္းထားေပး႐ုံပဲ.."
"မင္းသူ႕ကိုမခ်စ္ပါဘူးေနာ္.."
"ဘာဆိုင္လို႔ခ်စ္မွာလဲ.."
"ငါ့ကိုေရာ.."
"အတန္းထဲမွာေနာ္..ေတာ္ေတာ့..မင္းနဲ႕ငါစကားမေျပာဘူး.."
ညကေျပာေတာ့အဓိကၿပဳံးလိုက္သည္။အဓိကဆိုတဲ့ငနဲကၿပဳံးလိုက္ရင္ေသေအာင္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းၿပီး႐ူးေလာက္ေအာင္ပင္ေႂကြက်သြားေစနိုင္သည္။
"ကဲ...မဂၤလာပါ.."
"မဂၤလာပါဆရာမ .."
ဆရာမေရာက္လာ၍အားလုံးထ၍ႏႈတ္ဆက္လိုက္ၾကသည္။
"ကဲ..ဆရာမလက္ထဲမွာအားလုံးရဲ႕အမွတ္စာရင္းရၿပီ။အမွတ္အမ်ားဆုံးသူကိုဆရာမေၾကျငာေပးမယ္.."
ဆရာမရဲ႕စကားေၾကာင့္ညေရာအဓိကပါစိတ္ဝင္စားသြားၾကသည္။အရမ္းကိုၾကင္နာမႈေတြျပည့္ေနတဲ့သူတို႔ကဘယ္လိုပဲျဖစ္ပါေစၿပိဳင္ပြဲကေတာ့ရွိေနခဲ့သည္။
သို႔ေပမဲ့အနိုင္ရရင္ေတာင္းဆိုမႈခ်င္းကေတာ့အရင္နဲ႕မတူေတာ့ဘူးေပါ့။
"ဘာသာစုံအမွတ္ေပါင္းၿပီးတခန္းလုံးမွာေရာတစ္ေက်ာင္းလုံးမွာပါအမွတ္အမ်ားဆုံးသူကေတာ့..."
ဆရာမရဲ႕စကားကိုသူတို႔အာ႐ုံစိုက္နားေထာင္ေနရင္းက...
"ေက်ာင္းသားသစ္..သာမညပါ။ရမွတ္၅၂၄မွတ္နဲ႕ဒီတစ္ေက်ာင္းလုံးရဲ႕အမွတ္အမ်ားဆုံးေနရာကိုရရွိခဲ့ပါတယ္.."
"ဝိုး.."
"သာမညကြ..."
ညကထကာလက္ျမႇောက္လိုက္ေတာ့မင္းသန့္ကညကိုဖက္ကာေအာင္ပြဲခံလိုက္သည္။ဒါကိုျမင္တဲ့အဓိကကေတာ့သူတို႔ကိုမေက်မနပ္ျဖစ္ေနသည္။ဒါကလဲညကအမွတ္အမ်ားဆုံးျဖစ္ခဲ့လို႔မဟုတ္ပဲမင္းသန့္ကညကိုဖက္ထား၍ျဖစ္သည္။
"သူ႕ရဲ႕ေနာက္မွာေတာ့သာအဓိကကရမွတ္၅၂၁မွတ္နဲ႕ဒုတိယေနရာမွာရပ္တည္ခဲ့ပါတယ္.."
ဆရာမကေျပာေတာ့ညသူ႕ကိုၾကည့္ကာမ်က္စျပစ္ျပလိုက္သည္။သို႔ေပမဲ့အဓိကေက်နပ္ပါသည္။
သူခ်စ္တဲ့ညကသူ႕ထက္အမွတ္ပိုမ်ားတာေရာ၊တစ္ေက်ာင္းလုံးမွာအမွတ္အမ်ားဆုံးျဖစ္တာကိုသူဂုဏ္ယူပါသည္။
တစ္ခုရွိတာကသူအမွတ္အမ်ားဆုံးျဖစ္ရင္ညနဲ႕အတူအိပ္ခြင့္ရမဲ့အခြင့္အေရးကေတာ့ဆုံးရႈံးသြားခဲ့သည္။
"ကဲေျပာ..ငါမင္းကိုဘာလုပ္ေပးရမလဲ.."
အျပန္မွာညရဲ႕ေဘးမွာကပ္၍ေလွ်ာက္လာတဲ့အဓိကကညကိုေမးလိုက္သည္။
"ငါမစဥ္းစားရေသးဘူး.."
"ငါနဲ႕အတူေနခ်င္လား၊အားမနာနဲ႕ေနာ္.."
"ေတာ္ေတာ္နစ္နာသြားမယ္ေနာ္..ဟြန္း.."
သူ႕ရဲ႕စကားေၾကာင့္ညသူ႕ကိုမ်က္ေစာင္းထိုးကာေျပာေတာ့အဓိကၿပဳံးလိုက္သည္။
"ဒါမွမဟုတ္ရင္လဲငါ့အခ်စ္ကိုလိုခ်င္တာလား..လိုခ်င္ရင္ေျပာေနာ္.."
"ဘယ္ေတာ့မွအဲဒီဟာကိုမေတာင္းဘူး၊ငါစဥ္းစားပါရေစအုံး..ကဲအခုေတာ့သြားၿပီ.."
ညေျပာကာေျပးသြားေတာ့ေကာင္းကင္ကမိုးစက္ေတြကက်ဆင္းလို႔လာသည္။
တစ္ေပါက္ခ်င္းစီမွတျဖည္းျဖည္းမိုးမ်ားသည္းထန္လာေတာ့ညဆက္မေျပးေတာ့ပဲသစ္ပင္ေအာက္၌ရပ္၍မိုးခိုေနလိုက္သည္။
"ဂ်လိမ္း..လိမ္း.."
မိုးခ်ိန္းသံမ်ားနဲ႕အတူမိုးကသည္းထန္လာ၍သစ္ပင္ေအာက္၌မိုးခိုေနတဲ့ညမွမိုးမ်ားစိုလို႔လာသည္။
ကိုယ္ေပၚသို႔က်လာတဲ့သစ္႐ြက္ေတြမွစီးဆင္းလာတဲ့မိုးစက္ေလးေတြကိုညခါေနရင္းက႐ုတ္တရက္မိုးေပါက္ေတြမက်ေတာ့ဘူးလားလို႔ထင္ကာအေပၚသို႔ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့..
"ဟင္.."
သူ႕ရဲ႕ေခါင္းေပၚ၌ထီးတစ္ေခ်ာင္းမိုး၍ထားၿပီးထိုထီးပိုင္ရွင္ကသူ႕ကိုၿပဳံး၍ၾကည့္ေနသည္။
"မိုးတြင္းေရာက္ၿပီ..ထီးေတာ့ေဆာင္ထားသင့္တယ္မဟုတ္လား.."
ဟုတ္ပါတယ္သူကအဓိကပါ။
ပလက္စတစ္အ႐ြက္နဲ႕ထီးတစ္ေခ်ာင္းကိုႏွစ္ေယာက္အတူေစာင္းထားရင္းက..
"သစ္ပင္ေအာက္မွာအဲလိုလုပ္မေနနဲ႕..သစ္ကိုင္းပိေနမယ္၊ထီးလဲရွိေနၿပီဆိုေတာ့ျပန္ရေအာင္.."
အဓိကရဲ႕စကားေၾကာင့္ညသူ႕ကိုေမာ့ၾကည့္ကာေခါင္းညိတ္ျပလိုက္သည္။
ဒီေတာ့အဓိကကသူ႕ရဲ႕ပခုံးကိုသိုင္းဖက္ကာႏွစ္ေယာက္ထီးတစ္ေခ်ာင္းေစာင္းကာအေဆာင္သို႔ျပန္လာခဲ့ၾကသည္။
အခ်ိဳ႕ကလဲထီးပါလာ၍ေစာင္းကာျပန္ေနၾကၿပီး၊အခ်ိဳ႕မွာေတာ့ေက်ာင္းေဆာင္ႀကီးထဲကပင္ထြက္မလာၾကေသး။
ထိုျပန္လာၾကတဲ့သူေတြထဲမွာေတာ့အဓိကနဲ႕သာမညကေတာ့ထီးတစ္ေခ်ာင္းကိုႏွစ္ေယာက္အတူေစာင္းလို႔လာခဲ့သည္။
ထီး႐ြက္ကငယ္ေတာ့အဓိကမွာညကိုဦးစားေပး၍ညအေပၚပဲေစာင္းေပးထားကသူ႕ရဲ႕ကိုယ္တစ္ျခမ္းကေတာ့မိုးေရမ်ားစို႐ႊဲလို႔ေပါ့။
အဓိကသူ႕ရဲ႕ပခုံးကိုဖက္ထားရာမွညရဲ႕လက္ကိုဆုပ္ကိုင္လိုက္ေတာ့ညသူ႕ကိုေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့သူကညကိုၾကင္နာတဲ့မ်က္ဝန္းအစုံနဲ႕ၾကည့္လို႔ေနသည္။
မင္းနဲ႕ဒီလိုေလးေနခ်င္လို႔ငါ့ရဲ႕မာနတစ္ခုကိုခ်နင္းခဲ့တယ္ဆိုတာမင္းသိနိုင္ပါ့မလား..
ညသူ႕ကိုၾကည့္ကာစိတ္ထဲမွေျပာေနလိုက္သည္။ထိုအတူေျပးသြားတဲ့ညကိုၾကည့္ရင္းေက်ာင္းဝန္းထဲမွာရပ္ေနခဲ့တဲ့အဓိကေကာင္းကင္ေပၚမွမိုးမ်ားက်လာ၍ေက်ာင္းေဆာင္ေအာက္ျပန္ဝင္၍မိုးခိုေနတုန္း..
"သား.."
ဆိုတဲ့ေခၚသံေၾကာင့္အဓိကၾကားေပမဲ့ဘယ္သူဆိုတာသိေန၍လွည့္မၾကည့္ပဲေနလိုက္သည္။
"သားမိုးေတြ႐ြာေနတယ္..ဒီမွာေမေမထီးယူလာတယ္၊သားယူသြားေလ.."
တစ္ေယာက္ထဲျပန္သြားတဲ့ညကိုအဓိကစိတ္ပူေနတုန္းနဲ႕သူမကထီးလာေပးေတာ့အဓိကထီးကိုယူကာေျပးထြက္လာခဲ့သည္။
တန္ပါတယ္ေလ...
အခုလိုမင္းနဲ႕အတူတူေလွ်ာက္ခြင့္ရတာနဲ႕တင္ငါေက်နပ္ပါတယ္။