karmAŞIK"sevdam"

66.bölüm(nasıl yaparsın🥀🍁)

Mustafa,öylece öykuye bakiyodu bisey soylesin diye öykü ise agliyodu sadece

Öyku:b-baba ben yani biz onunla e-evlenmistik a-allahın huzurunda i-işte d-deva s-sinanin oğlu

Mustafanin gozunden yaslar dusmeye basladi öykunun ellerini tuttu gozlerine bakti bakislarinda "nolursun yalan de nolursun" diye yalvarisi vardi

Mustafa:öykü yalan de hadi guzelim yalan demi nolursun yalan de be kizim nasıl yaparsin boyle biseyi sen a-asiye..s-sinan öğrenicek naptin kizim sen...

Öyku gozyaslariyla zorla konustu

Öyku:b-ben sevdim s-sadece..

Mustafa gozundeki yaslari silip kalkti besikte melekler gibi uyuyan bebeğe bakti

Öyku:nolucak şimdi b-baba n-nolur soyleme s-sinan alir oglumu benden ben ölürüm baba deva giderse yaşayamam ben onun icin varim bu hayatta oda giderse bende giderim baba

Mustafa elinden tutup kaldirdi gozyaslarini sildi

Mustafa:sus..öyle bisey olmicak sen onu ben sizi kaybedemem a-ama a-asiye off napicam ben niye soyledin bunu bana ya niye

Öyku:tasiyamiyorum artik bu yükü eziliyorum yok oluyorum altinda

Mustafa:ah be öykü...ben sana uzak dur demistim

Öyku:duramadim allah kahretsin ki herseferinde daha da bağlandim olmaz diye diye kollarinda buldum kendimi öyle şefkatli bakiyodu ki uzak kalmak mümkün olmuyodu ben çokmu istedim boyle olsun kavruluyorum ben baba şimdi o orda karisiyla mutlu ama ben yanıyorum ve asla ögrenmicek eğer soylersen beni bizi unut ben g-gidicem zaten

Mustafa uzunca bakti bisey demeden cikti gitti öyku ağlayarak yatağa uzandi

Öyku:b-ben d-dayanamiyorum...yapamiyorum annecim olmuyo...

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

Mustafa o gunden sonra asiyeyide alıp kendi evlerine gitmisti ama öylece bi noktaya odaklanmis bakiyodu yanina oturan,hatta sarilan kadini farketmemisti bile

Asiye:mustafa'm sevdiğim neyin var senin kaçgündür yüzün gülmüyo gözlerin derin mavilere büründü noldu sana nolur konuş benimle hayran olduğum sesini esirgeme benden

Mustafa yavasca basini dizlerine koydu ellerini tutup optu

Mustafa:saçımı okşasana yine derman olsana b-ben iyi değilim asiyem derman ol bana ihtiyacim var benim sana

Asiye,bi elini yanagina koyup diğer eliylede yanagini oksamaya basladi arada öpucukler birakip o muhtesem kokuyu çekiyodu içine,kalbine

Asiye:bı kız,küçük bi kiz varmis ama ruhu çook büyükmuş acilarida...kimseye anlatamadiklari varmis ve bigun bu kizin karsisina bi adam çikmis oan o saniye gözleri onun olmuş,kalbi onun,o kocaman ruhu onun olmuş çok sevmisler birbirlerini hemde çok kimsenin anliyamicagi ama kendilerinin duyduğu bi sevdaymiş çok zorluk yasamislar hasret kalmislar hemde çok ve hersey bitmis iki sevdali ayrilmis uzun,çok uzun yillar sadece kalan hatiralarla ayakta tutunmuşlar içten içe sadece birbirleri için yanmislar bizim kiz hernekadar bitti desede dahada çogalmis ama artik bi kiz cocugu degil bi kadin olmuş,adam gidince kadin büyük olmuş hem onsuzluk yakmis canini hemde zalimler,acitmislar canini ama nerden bilsinki yürekteki yangin daha büyük hicbisey onun kadar acimaz onun kadar yanmaz uzun yillar boyle yanmis cani tabi adaminda zehir olmuş yillari hem sevdasi,hem hayati sınanmış yillarca vazgecmemis ama dayanmis sırf yeniden kavusmak icin demistik ya yillarca uzak kaldilar diye bu uzun yilin sonuna gelinmis bizim adam ve kadin karsilasmislar ve sadece gozleri konuşmus yine kadinin hem sevdasi hem nefreti varmiş adamin ise hem sevdasi hem özlemi yine kavusamamislar ama geçmis girmiş araya gecmisten gelen bi yalan varmis ortada kadini yakip kavuran ama bu bi yalandi nede olsa ve kadin dayanamayip birakmis kendisini yine adamin,küçuk kizi olmus bianda kavusmuslar,sevmisler eski sevdalarina sevda katarak sevmisler geçmise inat daha da bağlanmislar kimse ayiramamis onlari simdi ise sonsuza dek el ele,göz göze sımsıkı birbirlerine liman olmaya söz vermisler...