5.Bölüm

94.9K 3K 1.4K
                                    

İmkansız! Onu ilk defa burda gördüm. Daha önce görsem illa tanırdım. Böylesine korkunç bir tipi unutmazdım herhalde.

Aslında tipi değil de mimikleri korkunç. İçten bir gülümsemeyle hepsinin yok olacağına eminim.

"Saçmalama istersen. Seni tanımıyorum."

"Gayet tanıyorsun. Sadece hatırlamıyorum."

Yüzüne dalga geçer bir hal takındı.

"Sen yanlış kızı kaçırmış olabilir misin?"

Beni baştan aşağı süzdü.

" Yok gayet o kızsın."

"Herkes çift yaratılmış derler. Belki gördüğün ben değildim?"

"O kızın sen olduğuna eminim."

"Ben o kız olduğuma emin değilim. Ne kadar zaman oldu beni bulalı?"

"Dilin süştü galiba sen beni buldun ve yaklaşık 1 yıl."

1 yıl mı?

"O zamandan beri beni kaçırma planı mı yapıyorsun?"

"Yok. O gün bir yanlış anlaşılma oldu ve seni araştırmamın üstüne bunu fark ettim. Ardından 2 ay önce evlenmem gerekti. Ben de kimle evlensem diye düşünürken dedim ki Begüm olmalı."

Bir anda gülmeye başlamıştım. Hatta gülmekten karnıma ağrı girmişti. Çağrının bu denli ciddiyetten uzak bir konuşma yapmasını beklemiyordum.

Bir anda yüzünde küçük bir gülümseme oldu ancak hemen kayboldu.

" Cidden evleneceğin... kişiyi bu şekilde mi... seçtin?"

Gülmekten konuşamıyordum bile. Sonra bir anda gözümden yaş gelmeye başladı ve kendimi hıçkıra hıçkıra ağlarken buldum. Koltuğa oturup ağlamamı durdurmaya çalıştım.

"Neden ağlıyorum?"

Ağlamam durmak bilmezken Çağrı yanıma oturup beni kendine çekip sırtımı sıvazlamaya başladı.

Ne olmuştu bana?

"Durduramıyorum"

Hala ağlamaya devam ediyordum. Ağlamak istemiyorum. Neyim var benim?

"Durdurma o zaman ağla gitsin."

Tahminimce 40 50 dakika sonra ağlamam bitmişti. Hala başım onun boyun girintisindeydi. Sırtımı sıvazlamayı bırakıp saçımdaki tokayı çıkarıp saçlarımı okşamaya başladı.

Başımı kaldırmaya yeltenince bana engel oldu.

Daha demin beni zorla öpen adamın kokusunda sakinleştim, bir kaç gün önce benim boğazımı sıkan adamın kokusunda sakinleştim. Böylesine saçma bir ağlamalı gülmeli kriz yaşamam gayet normal.

"Bana ne yapıyorsun?"

Bir müddet cevap vermedi.

"Ne yapıyormuşum?"

"Zorla kaçırdın, beni sevdiklerimden uzak tutuyorsun, beni ailemle tehdit ediyorsun, boğazımı sıkarak beni öldürücektin, beni az önce zorla öptün. Şu anda... Şu anda benim saçlarımı okşuyorsun. Beni sakinleştirmek için uğraştırıyorsun. Kimsin bilmiyorum. Bana diyorsun ki evlenicez ama ben seni tanımıyorum. Bunların hepsi çok ağır geliyor. "

Dengesizin tekisin hayvan herif! Demek isterdim ama hareketlerini asla kestiremediğim için şu an bu cümlenin üstüne bana ne yapacağını hayal bile edemiyorum.

Aysar +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin