KALBİMDEKİ HUZUR (TAMAMLANDI)

#26# KAZA

Meriç fazlasıyla üzgün ve pişmandı. Kumsal'a kendini affettirmek için birçok şey yapmıştı ama ona ulaşmak çok zor oluyordu. Kumsal o günden sonra evden ayrılmış Betül'le birlikte kalıyordu. Şimdilik bu durumu ailelerine yansıtmamayı tercih etmişlerdi. Meriç günden güne eriyordu.

Yine kendini Betül'ün evinin önünde bulmuştu.

''Meriç gerçekten Kumsal'ın seninle konuşmaya hazır olduğunu düşünmüyorum.''

''Betül lütfen izin ver içeri gireyim. Artık daha fazla konuşmazsam aklımı kaybedeceğim.''

Betül Meriç'deki samimi ifadeyi görünce geri çekilerek içeri girmesine izin verdi.

''Sağdaki odada.''

Meriç başıyla onaylayarak ilerledi. Kapıyı tıklatıp içeri girince Kumsal'ın kapıya arkası dönük bir vaziyette uzandığını gördü.

''Betül iyiyim sana diyorum.'' diyen sesi fazlasıyla pürüzlüydü. Ağlamış olduğu her halinden belliydi. Gözleri ve burnu kızarmış sesi de olağanın dışında pürüzlüydü.

Meriç hiçbir şey söylemeden genç kızın önünde durdu. Kumsal yaşlı gözlerle karşısına kimin geldiğini görmek için araladı. Gördüğü kişiyle hemen gözyaşlarını elinin tersiyle silerek uzandığı yerden kalkarak dikildi.

''Ne işin var senin burada?''

''Kumsal hatalıyım.Seni dinlemeliydim, özür dilerim.''

''Biliyor musun bunların hiçbiri benim için önemli değil.''

Meriç hızla genç kıza yaklaşırken genç kız kendini geri çekti.

''Sakın bana dokunma.''

''Yapma böyle.''

''Yanlış anlayabilirsin bu normal  ama bana güvenmemen bana o lafları sarf etmen...''zorlukla konuşuyordu Kumsal.

''Yaptığım yanlıştı kabul ediyorum ama o kelimeler doğru değildi. Sinirle söylemiş olduğum kelimelerdi. Seni seviyorum Kumsal bana böyle davranma.''

''Sakın bir daha beni sevdiğini söyleme.''

''Sen de beni seviyorsun Kumsal. Biliyorum lütfen eskiye dönelim.''

''Meriç ben bunları unutamam.''

''Kumsal küçük bir kavgayla buraya kadar geldiğimize inanamıyorum. Görmüyor musun sensiz ne haldeyim. O kurduğum cümlelerin gerçeklik payı var mı? Beni tanıyorsun, sana o cümleyi kuran bu adam mıydı?''

''Üzgünüm Meriç. Ben böyle devam edemem. Bitsin.''

Meriç gözlerini şokla açmıştı. İnanamıyormuş gibi karşısındaki genç kıza baktı.

''Demedin böyle bir şey. Hayır demedin.''

''Meriç lütfen daha fazla zorluk çıkartma.''

''Kumsal senden ayrılamam. Birbirimize severken bu işkence neden?''

''Meriç bazen evlilikte sevgiden de daha üstün bir his vardır. Biz bu dengeyi sağlayamadık üzgünüm. Birbirimize olan sevgimiz her şeyin üstesinden gelemez.''

Meriç duyduklarının şaka olmasını istedi. Karşısındaki genç kız çok haklıydı ama kabullenemiyordu.

Meriç sıkıntıyla ve üzgün gözlerle karşısındaki genç kıza baktı.

''Zaman her şeyi çözer.''

''Çözmez Meriç. Bizim durumumuzu çözemez. Bitsin gerçekten istemiyorum.''derken gözündeki yaşlar tekrar göz pınarlarına birikmişti.