Stone Cold. (Harry Potter Fanfictie/Draco Malfoy)

deel 2- Sorry wat?!

Pov: Colleen Eichmann

Ik neem nog een hap van mijn biefstuk, terwijl ik wat in de rond kijk en de gesprekken om mij heen volg. Ik snap niet waarom ik hier zo nodig bij moet zitten, aangezien de gesprekken hier niet bepaald interessant te noemen zijn. "Gaan jullie nog wat doen dit weekend Draco?" Vraagt Narcissa, die ik alleen ken omdat ze één keer bij ons thuis is geweest, aan een jongen die mij doet denken aan de jongere versie van haar man. Draco haalt zijn schouders op, terwijl hij zijn eten doorslikt. "Geen idee mam" Oke, Draco is dus de zoon van Narcissa en Lucius Malfoy. "We moeten nog schoolspullen halen, zullen we dit zaterdag doen?" vraagt een meisje aan hem. "Is goed, Pansy" zucht hij. ik bespeur een vleugje irritatie en grinnik zachtjes. "Dan kunnen jullie gezellig met zijn drieën" bemoeid mijn vader zich opeens met het gesprek "Mijn dochter Colleen gaat na de vakantie ook naar Hogwarts." Mijn hoofd schiet met een ruk zijn kant op "Sorry? ik mag toch hopen dat je een grap maakt." zeg ik nors. No way dat ik naar een school ga. Ik heb al mijn hele leven les gehad thuis, en dat beviel mij prima. "Hij maakt geen grap Colleen, hij is serieus." klinkt de kille stem van Tom, ook wel bekend als Lord Voldemort.

Ik draai me naar hem toe "Dit is belachelijk. Je bent toch niet zo dom om te geloven dat ik daar naar toe ga" zeg ik spottend. Bellatrix wiebelt zenuwachtig op haar stoel door mijn uitspraak. Voldemort zelf lijkt zich wat minder druk te maken om mijn woorden. Op de een of andere manier heeft hij er nooit problemen mee als ik tegen hem in ga, of hem niet met Lord aanspreek. Waarschijnlijk omdat hij in een ver verleden een relatie met mijn moeder heeft gehad. "Je hebt geen keus Colleen" zegt hij rustig "Over 2 week vertrek je. Met of zonder schoolspullen." Fijn, ik zal dus wel moeten..

Ik draai een rondje met mijn glas, en gooi dan mijn laatste slok naar binnen "Ik ga mijn spullen uitpakken. Het was mij weer een eer om hier aanwezig te mogen zijn." Zeg ik sarcastisch terwijl ik het glas met zo'n harde klap terug op tafel zet dat het uiteen spat. Dan sta ik met een ruk op, en storm ik naar de deur. "Colleen terug komen!" hoor ik mijn vader schreeuwen. "Colleen Eichmann!"

Terug komen mij ass denk ik voordat ik de deur met een harde klap dicht gooi. Laat hem die troep lekker zelf opruimen.