ONE SHOT STORIES COMPILATON

Reason's to Continue Writing

Pero lumipas ang mga ARAW at BUWAN na konti nalang sila, hindi na tulad noon na talagang nag co-comment sila. Yung tipong sobrang Active nila. Pero ngayon para na silang mga bula na nag laho isa-isa.

Totoo pala yung kasabihan nila....

'Na sa una kalang Kilala, Pero sa huli ay malalaos kana'

I lost my interes on Writing.....

I'm tired.....

Lumipas ang BUWAN na puro nalang ako sharedpost, At kapag may nakikita akong mga Writer na patuloy nag po-post ng Story... Napapa 'Sana all' nalang ako sa isip ko.

Napapatanong ako sa sarili ko,

'Bakit hindi ko kayang gawin to?'

Why do i have to loose my interes?

Why?

Until one Day,

"Hoy bat dika na nag po-post ng Story sa Rp mo?" Bungad na tanong sakin ni Andeng pero nangalumbaba nalang ako.

"Oo nga, Puro sharedpost kanalang" Gatong pa ni Kim kaya napabuntong hininga nalang ako.

"Nawala na mga Supporter's ko eh, Bat pako gagawa ng Story?" Malungkot ko'ng sagot sakanila.

"Gaga! Diba nga sabi nila, Kapag may nawawala, Meron di'ng dumadating? Lokaret ka teh? Emo ka?"  Pag tataray ni Andeng pero diko sya pinansin.

Isang buwan nako'ng hindi nag susulat, At hindi ko alam kung matatawag pa ba akong 'Writer'

"Beh gawan mo naman ako ng Story" Nag mamakaawang turan ni Andeng pero umiling kang ako.

"Diko alam kung kaya ko pa" Malungkot ko'ng sabi kaya napairap naman sya.

"Kaya mo yan syempre Writer ka!" Pag rereklamo nya kaya sarkastiko naman akong napangiti.

"Writer nga ba?"Sarkastiko ko'ng sagot sakanya. Nasaktan ako sa sarili ko'ng sinabi pero wala akong magawa kundi ang lunukin nalang yun. Yun naman ang totoo diba?

Sinubukan ko'ng gawan ng story si Andeng tulad ng sinabi nya, Pero hindi na gumagana imahinasyon ko ngayon, Hindi nato sing lawak tulad noon.

Wala nakong maisip na Plot ngayon,
Masyado natong 'Lame' di tulad noon.

Napabunto'ng hininga nalang ako,

Pilitin ko ma'ng gumawa ulit pero paano?

Unti-unti ng nawawala yung passion ko,

Unti-unti nakong nawawalan ng interes dito.

"Icah, Bakit hindi kana nag a-update ng story?" Basa ko sa message ng Co-Writer ko na si Deeno, Hindi nya tunay na pangalan, Dahil tulad ko, May Rp name sya na gamit.

"Mag sa-Signing off nako as a Writer"  Reply ko sakanya pabalik.

"Bakit naman? Sayang mga nagawa mo" Napangiti ako ng mapait sa nabasa ko.

'Hindi naman sayang kase kahit papaano, may nag basa naman'

"Hindi yun masasayang" Reply ko nalang.

"Eh bakit ka nga mag sa-signing off? Pano mga readers mo?" Tanong nga kaya napa buntong hininga naman ako.

"I lost my interes on Writing, Atsaka, Unti-Unti ng nag lalaho mga readers ko kaya sa tingin ko kailangan ko ng mag Sign off, Hindi ko na rin kasi alam kung paano pa mag sulat, Hindi nako makaisip ng Plot" Sagot ko sa tanong nya, Masakit lahat para sakin pero wala akong magawa, Yun naman kase ang totoo.

"Nawala Interes mo sa pag sulat kasi unti-unti ng nawawala mga reader's mo? C'mon Icah! Parte yun ng buhay manunulat mo, Hindi lahat ng readers mo ay mag S-Stay sayo, Hindi porket hindi sila nag Comment wala ng nag basa ng stories mo, Tandaan mo, May mga Silent reader tayo, Keep it up Icah! Keep on fighting! Keep on Writing! Until they will notice you, Until they discover you, Until they will love you as their favorite Writer, Make your own Journey, Don't give up! This is not the end of  you'r passion!" Sobrang haba ng sinabi nya pero sobra akong na cheer up. Unti-unting nangilid ang luha sa mga Mata ko kaya pinunasan ko agad ito.

Masyado ko'ng minahal ang pag susulat kaya sobrang sakit para sakin ang bumitaw.

Pero tulad nga ng sinabi ni Deeno,

'This is not the End of my Passion'

I started to Write again,

I'd Continue posting some Random stories,

Until they came back,

I have new readers and old readers,

They are supporting me that's why i'd continue Making oneshot Stories.

Nag po-post din ako ng mga Hugot, Shit post and Ect.

Dumami narin ang nag follow sakin at nag me-message na iaksep ko daw sila.

Hanggang sa....

"Miss. A pwede po bang mag pa-picture?" Tanong sakin ng isang dalagita na may hawak na cellphone kaya nakangiti naman akong tumayo.

"Sure" Masaya ko'ng tugon at pinag bigyan sya na mag papicture.

"We made it" Napatingin ako sa tagiliran ko at nakita ko si Deeno na nakangiti saakin.

"Yeah! We made it!" Masayang ko'ng sabi.

"So, Kita-kits sa susunod na Book Signing?"  Sambit nya kaya natawa naman ako.

"Sige, Kita-kits! Sisibat narin ako" Sagot ko.

Yeah, I'm an Author now,

I have 10 stories that Published on Wattpad and became a book now.

And i'm so Happy to know that they still supporting me.

Kung hindi ako nag patuloy sa Passion ko,
Edi wala ako ngayon dito?

Buti nalang at may mga Co-Writers ako na handang mag boost ng Confidence ko sa mga Oras at Araw na nang hihina ako.

'YES! We are a Writer's, But sometimes, Our Imagination needs to rest, That's why we can't be able to post any oneshot's per day,
Oo, Nawawala kami Minsan, Yung tipong hindi nakakapag Update,
Pero kahit na ganon, Were doing our best just to make oneshot's for all of our Supporter's,

Napapagod din yung utak namin,
Kailangan din namin mag pahinga,

Kaya sana,

Sa mga araw na mag pahinga man kami o hindi,

Supportahan nyo parin yung mga Writer's na kilala nyo.

Because for sure, Kayo lang din ang makakapag bigay sakanila ng Inspirasyon para mag patuloy!

Keep it Up Writer's!

T H E    E N D.

PS: Don't forget to Vote and Comment! ♡

All Rights reserved ©Supremo