CHAPTER 1

390 23 1
                                    

^^^^^^^^^^^^
* Hi! First time ko pong magpublish ng book dto sa wattpad so sana ay maintindihan nyo kung may mga wrong typo. At wrong grammar.
Meron na akong natapos na book kaso hnd ko pa sya nalalagay dto sa watty dahil tinatamad pa ako Hahaha. Un talaga ang una kong ginawa pero ito ang una kong pinublish. Secret na ang dahilan hehe. Enjoy reading mga ka- BH (Blackhearths po yan hnd broken hearted hahaha)*

^^^^^^^^^^^^^^^

Papasok na ako sa university na pagmamay ari ng tita ko. Papasok na ako sa university na hnd ako tinatratong estudyante. Bakit? Lagi akong binubully rito. Hnd sila sakin nakikipag usap.

Kaibigan? Psh wala na. Meron ako noon kaso hnd nmn na nila ako kaibigan.
Pamilya? Psh wala na din. Meron nmn akong pamilya pero hnd nila ako tinatratong anak. Ang papa ko ay namaalam na noong makalipas na dalawang taon. Ang mama ko naman ay hnd ako pinapansin at lagi pa akong sinisigawan kung hnd sinisigawan ay sinasaktan nya ako. May ate rin ako pero guess what? Ganon din sya trumato sakin.

Bakit ganon nila ako tinatrato? Simple, kase ako ang pinagbibintangan na pumatay sa papa ko na hnd ko nmn talaga ginawa! Like duh bakit ko papatayin ang papa ko eh mahal ko yon?
Nakakainis!
Bakit si papa pa ang kinuha? Bakit hnd na lang ako? Kung sana ako na lng ang namatay, edi masaya sila ngayon nina mama.

Hnd ko na namalayan na may bumagsak na mainit na liquido sa aking mata, luha. Hahaha umiiyak na naman ako.

Hnd ko na pinunasan ang aking luha dahil parang waterfalls ito kung tumulo. Naka motor akong pumasok sa University.

Nang marakating ako sa university ay pumasok na ako sa loob.
Hnd ko kagawang tingnan ang mga mata nila na puno nang panghuhusga.

Nga pala, may nagkakalat ng balita rito na pinatay ko raw ang isa sa mga estudyante na nagaaral dto. May natagpuan kaseng bangkay sa rooftop na syang lagi kong pinagtatambayan.

Naniwala ang lahat dahil may nakakita sa akin na nakikipagtalo sa auntie ko tungkol sa pag kamatay ng papa ko. Katulad nina mama ay sakin nya rin sinisisi ang pagkamatay ni papa.

Bakit ba ako ang pinagbibintangan nila? Wala nga silang hawak na ebidensya.

Napailing na lng ako habang naaalala ang mga panahong iyon.
Panahong hnd na din ako kinilala ng mga kaibigan ko.
Bagsak balikat akong pumasok sa room.

SPLLLAAASSHH

"Hahahah"
"Serves her right!"
"Get lost bitch!"

Nakakainis talaga sila!
Tumakbo na ako papuntang cr.

Hnd ko napansin na may maliit na balde sa itaas ng pinto kaya pagbukas ko ng pinto ay nabuhas yon sakin.

Hnd ko sila pinapatulan dahil lalo lng lalaki ang problema.
Ano bang nakukuha nila sa pang bubully? Boset.

Basang basa tuloy ako!

"Hahaha lalo syang pumangit!"
"Basang sisiw!"

Rinig ko pang pangungutya ng nadadaanan ko. Aishhh ang layo nmn kase ng CR namen sa room eh!

Nang makarating ako sa CR ay nagpalit na agad ako.
Buti na lng talaga ay may dala akong extrang uniform.

Bumalik na ako sa room. Mabuti na lng at wala pa si Ma'am kundi nakuuu made detention pa ako!
Binuksan ko ang pinto at umatras. Baka meron na naman balde eh.

Rinig ko pa ang tawanan ng mga kaklase ko sakin.
Hnd ko na sila pinansin at umupo sa aking upuan.

"Good morning class!" Bati sa amin ni Ma'am na kakapasok lng.

Binati nmn namen sya pabalik.
Nagstart na ang klase.

"The cell (from Latin cella, meaning "small room") is the basic structural, functional, and biological unit of all known organisms. A cellis the smallest unit of life. Cells are often called the "building blocks of life". The study of cells is called cell biology, cellular biology, or cytology."

Hayyss pangatlong beses na yan na discuss ni Ma'am eh.
Nakakasawa na ring pakinggan. Daig pa kinder sa pag papaulit ulit.

"Miss Miller, from what word cell came from?"

Tumayo ako at sinagot ito.

"It's from latin word cella which mean small room"
Pagkasagot ko ay umupo na ako.

"Good" sabi pa nya at nagdiscuss ng muli.

Maya maya pa ay nag lunch na kame.

Nagsi alisan na ang kaklase ko. Samantala ako ay dto kumain sa loob ng room dahil wala naman akong kasabay kumain at lagi rin akong pinagtatawanan.
Hnd ako nakakakain roon dahil lagi lng nila ako kinukutya.

Naalala ko nung tinangka kong kausapin ang mga kaibigan ko pero ito lng ang sinabi nila sakin...

"Lumayo ka nga samin! Wala kameng kaibigang mamatay tao!"

"Pati sarili mong ama pinatay mo! Anong klaseng tao ka ba?!?!"

"Wala kang kaluluwa!"
"Wala kang awa!"

"Pati mga inosente dinadamay mo sa katarantaduhan mo!"

Akala ko hnd sila maniniwala sa sabi sabi lng,Akala ko pagbibigyan nila ako ng chance para magpaliwanag, akala ko pagtatanggol nila ako pero lahat ng akala ko , hnd pala totoo talagang akala lng.

Ang sakit lng sa feeling na hnd nila ako pinagtiwalaan. Ang sakit sa feeling na hnd nila ako chineer up noong mga panahong down na down ako.

Nakakalungkot lng dahil pinagkatiwalaan ko sila eh. Tinrato ko silang kaibigan tapos yun pala gonagamit lng nila ako para makapasa sa mga activity, quizes at exam.

Ako kase ang top 1 dto. 

Lonely

Cold

Nerd

Genius

Killer

Attention seeker

Yan ang mga description nila sakin.

UWIAN na. Sumakay na ako sa motor ko at pinaharurot ito papuntang mansion namen.

"Oh ano? Kala ko gagabihin ka na naman. Aba sa susunod na gabihin ka ay lumayas ka na!" Bulyaw sakin ni mama ng pumasok ako.

Ang gandang bungad dba?

"Good evening po" sabi ko na lng at aakyat na sana ng masalita sya.

"Anong good sa evening kung wala ang asawa ko?" Sabi nya na may halos hinanakit ang tono.

Ayan na naman tayo... hnd ko na lng sya pinansin bagkus ay pumasok na ako sa room ko at nilock ito.

Binagsak ko ang sarili ko sa kama at doon inilabas lahat ng luha kong kanina pa babagsak.

Ako nga pala si Aella Smith Miller.
15 years old.
Studying at Miller University.

At ito ang kwento ko.

***
BLACKHEARTS

Reincarnated LoveOnde as histórias ganham vida. Descobre agora