♥When the Gang Master MEETS the Little Kung Fu Master♥ FINISHED

Acceptance

"Mekyla."

"Hayy, this is life, and love. I'll be fine."

Maybe? or maybe not? i can't say.

"Just love him. Wag mo syang sasaktan ah, tsaka intindihin mo na lang yun, minsan kasi he's crazy, and sometimes he transform into monster. Umm sige i'll go ahead na. "

Nginitian ko muna sya bago umalis. Masakit pero siguro nga yun yung dapat.

Hindi ko naman magawang magalit sa kanya. 

Naglakad ako, at doon na naman ako sa puno napunta, kapag gusto kong umiyak palagi na lang akong dito napupunta.

'walang gustong masaktan, pero bakit? bakit ako? nasasaktan?'

kanina kaya ko pang pigilan yung emotion ko sa harap nya pero ngayon hindi na, hindi ko na kayang pigilan yung luha ko. Yung mga luha na pinipigilan ko.

I cry and still crying. Parang gripo na ayaw tumigil sa pagtulo yung mga luha ko sa mata.

Masakit talga. All i want is to cry, umiyak ng umiyak hanggang sa makalimutan ko yung reason ng pag-iyak ko.

Natigilan lang ako sa pag-iyak nag may umupo ulit sa tabi ko. Pinunasan ko agad yung luha ko at tumigil sa pag iyak.

"Bakit ka tumigil sa pag-iyak? sige lang tuloy mo lang."

Hindi ko agad nakilala yung lalaking nagsalita dahil sa nakatungo ako., pero nung tumingala ako ..

"I-ikaw? ikaw na naman?"

Madalas ka syang makita dito sa university,  pero hindi ko sya kilala, naka usap ko na sya once at hindi maganda yung una naming pag-uusap. Hindi ko na nga tanda ang pangalan nya.

"Isipin mo na lang na wala ako."

"Pa-paano ko gagawin yun? eh ang laki mong tao, pwede ba umalis ka na lang, wala akong time para makipag away ngayon."

"Hindi naman ako makikipag away ah. Sige na umiyak ka na. Wag mong pigilan mas masakit kapag pinipigilan mo yan."

Bakit ba palagi ko syang nakikita kapag ganitong situation?

"Ano bang pake mo? iiyak ako kung gusto ko. !"

Naiinis ako, ano bang paki alam nya sa gusto ko. Parang gusto ko tuloy syang sapakin! i hate him, and i don't know why.