07. Хэвээрээ...

Start from the beginning
                                    

Үнэхээр гэж үү? Тэр үнэхээр үнэн яриад байна уу?

"Гэхдээ бидний гэрлэлт хуулийн дагуу---"

"Юу гэж дээ? Тэр чинь хуурамч! Та хоёр хууль ёсоор салаагүй байгаа. Жонгүг тийм амар гэр бүлээ сүйрүүлэх хүн биш шүү дээ. Тиймээс тэр зүгээр ч нэг Эрид дөнгүүлээд суухгүй. Бас тэр чамд их хайртайг чи мэднэ... Тэгээд л хүлээж өгөөрэй гэсэн байх."

Тэхёны ярьсан зүйлс маш олон буруу ойлголтыг залруулсан ч гэсэн зүрх минь бүр их өвдөх шиг боллоо...

     Миний мэдрэмж тэгэхээр зүгээр л хэрэггүй зүйл байж.

Тэгж олон хоног нойргүй хонож, уйлж, өөрийгөө буруутгах хэрэггүй байж... Зүгээр л хэн нэгэн баян айлын охины тоглоом, Жонгүгийн гэр бүлээ аврах гэсний золиос болчихсон явжээ?

"Тэхён-а... Би ингээд явлаа. Баярлалаа..."

Би хаашаа ч юм гөлөрсөөр сандалнаасаа арайхийн босов.

Жонгүг намайг хайрлахаа больсон юм шиг жүжиглэсэн. Зүгээр л жүжиглэж байсан...

Түүний үгс бүгд худал байсан ч гэсэн би итгэчихсэн шүү дээ!

Бид хаана ирчхэв? Түүний үнэ цэнэгүй тэнэг жүжиглэлт нь намайг жинхэнэ ганцаардал дунд живүүлчихсэн үү? Энэ газар тэгээд хаанах юм бэ?

Хуурамч байсан байна.

Ганц бие ээжийн амьдрал гэнэ шүү! Сэра чи ёстой тэнэг юм аа...

Эрид ямар их инээдтэй санагдсан бол?

Тэр хуруугаа хөдөлгөөд л миний аз жаргалыг булаачихсан шүү дээ...

Хүч ихтэй юм. Одоо л ойлгож байна. Хүчтэй хүмүүс хүчгүйгээ ямагт дийлдэг гэдгийг...

Жонгүг хэдий биднийг хамгаалах гэж тэгсэн ч гэсэн...

Би үнэхээр амиа хичээж байж магадгүй л дээ. Гэхдээ би гомдож байна. Эрид ч тэр, Жонгүгт ч тэр...

Бодоод үзье. Одоо ч миний нөхөр хэвээрээ байгаа тэр хүн, галзуу үгүй нь мэдэгдэхгүй нэг эмэгтэйтэй хамт унтаж, хамт сэрж байгаа гээд...

     Аль хэдийн алдчихсан гэж бодож байсан ч дахиад л айх хэрэг гарах нь ээ? Жинхнээсээ алдчихвий гээд...

     Хоосон гудамж, байрны урд ганц хоёр машин зогсох нь дахиад л ганцаардлыг мэдрүүлнэ.

Энэ гэр бүлийг бий болгоход бид хэтэрхий сул дорой байж...

     Хэрэггүй байсан юм болов уу?

Би гэртээ ороод буйдан дээрээ суулаа.

Толгой эргэж, хамаг бие суларч байна...

Гэхдээ Жонгүгийг ч бас бодох хэрэгтэй. Тэр надад муухай үгс хэлэхийг, намайг түлхэхийг хүсээгүй. Тийм биз?

Үгүй ээ... Ерөөсөө битгий бод!!

"Галзуурах нь ээ..."

Би үсээ хойш илэн санаа алдахдаа дахиад л уйлж орхив.

Яахаа мэдэхгүй байна. Сэтгэл, санаа үнэхээр тогтворгүй болчихлоо...

Сүбин өнөөдөр аавтай хонох болохоор би удаан уйлсны эцэст буйдангаасаа босон унтлаганы өрөөндөө оров.

Нэг тийм юм байдаг даа? Мэдэхийг тэгтлээ их хүссэн хэрнээ мэдсэнийхээ дараа харамсах сэтгэл төрдөг үе.

Гэхдээ ядаж л эерэгээр харъя.

Тэр надад хайртай...

Бидний хайр аюулгүй байгаа бололтой. Ядаж л үүнийг Эри сүйтгэж чадахгүй. Бидний зүрхэнд байгаа болохоор...

     Орондоо ороод хэвшил ёсоор тааз ширтэнгээ бодолд автав.

Гэтэл гэнэтхэн хэн нэгний зөөлнөөр хаалга тогших дуулдах нь тэр.

     Тэхён юм болов уу?
  
Намайг залхуутайгаар хаалгаа тайлвал тэр хүн шууд л тэврээд авлаа.

Жон Жонгүг...

Зөрүүлээд тэвэрч чадах эсэхтээ эргэлзээд байна.

"Тэхён бүгдийг хэлчихсэн хэрэг үү? Битгий айгаарай... Би хамгаалж байгаа. Миний сэтгэл ч хэвээрээ. Би чиний Жонгүг хэвээрээ байгаа. Сонсож байна уу? Чамайг хайрладаг чиний нөхөр хэвээрээ..."



>>>

HUSBAND ||JJK [Completed]Where stories live. Discover now