„Za to gdy noc nadeszła i wszyscy zasnęli w zamku królewskim, ona wstawała cichutko z purpurowej poduszki i biegła nad morze. Tu siadywała smutna na szerokich schodach i zanurzała w chłodnej morskiej wodzie nogi palące ją niby dwie rany.
I siedząc tak, myślała o swojej ojczyźnie, o wszystkich, których zostawiła w głębi.
Razu jednego wypłynęły z toni wszystkie jej siostry; trzymały się za ręce i śpiewały smutnie, bujając się na fali. Skinęła na nie. Poznały ją zaraz i podpłynęły, aby opowiedzieć, jak jej żałują, jak smutno im bez niej ".
Hans Christian Andersen "Mała syrenka"
CZYTASZ
Szepty Oceanu - Tom 1 Dylogii Łez Pradawnych
Fantasy~~ Nasz ród jest filarem, który nie może upaść. Dzięki nam pozostałe królestwa istnieją. Gdyby nasze przodkinie nie zostały ocalone przez ocean, oni nigdy by nie nosili koron, a wielu z nich nawet by się nie narodziło. ~~ Inness - najmłodsza córka w...
