Andito ako ngayon sa sementeryo, 1 taon na ang nakalipas noong namatay sya.. si Anne.
Di ko akalaing di ko nahalata na may sakit sya. Isa yun sa pinaka masakit na nalaman ko, ang pinakamalala pa, nalaman ko mismo noong mamatay na sya.
*FlashBack*
"Mahal, anong gusto mong kanta?" Tanong ko habang naka back hug sya sakin.
"Sayo nalang."
(Sayo by Silent Sanctuary/pakisearch nalang pooo.)
"Minsan oo minsan hindi.
Minsan tama minsan mali..
Umaabante umaatras...
Kilos mong namimintas...
Kung tunay nga ang pag ibig mo.. kaya mo bang isigaw, iparating sa mundo...
Tumingin sa king mata, magtapat nang nadarama di gusto ika't mawala dahil handa aking ibigin ka. Kung maging tayo sayo lang ang puso ko."
Nararamdaman kong naiiyak.sya.. matagal tagal.narin kaming may relasyon.. 2 years na at mahal na mahal ko sya.
Tumingin ako sa kanya at parang inaantok sya.
"Inaantok ka na ba?" Sabi ko.
"Mahal.. pwede kang maghanap nang iba, kung sakaling mawala ako.."
"Anong sinasabi—?"
"Mahal na mahal kita"
"Ako rin.. di kana mapapalitan sa puso ko. Mahal."
"Take care of yourself."
"Ofcourse.. kanina ka pa ganyan.. para kang namamaalam."
"Haha. *iyak* I'm sorry.. di ako lumaban.. natatakot ako."
"What?"
"May taning na ang buhay ko.. kahit anong oras, pwede akong.mawala.. *iyak* I'm sorry."
Naluha ako sa lungkot. Niyakap ko nalang sya..
"Why? Bakit ngayon mo lang sinabi.?"
"Ayokong nagaalala ka."
"You need to rest." Sabi ko.
Namalayan ko nalang na tulog na sya.. at nakatulog ako.
Nagising nalang ako nang umaga na..
Tiningnan ko si Anne.. malamig na sya ... putlang putla na sya.
No.. it can't.be.
"Anne.. mahal.. gising.." yugyog ko dito.
Niyuyugyog ko lang ito at simula na kong umiyak..
"Anne.. bakit? Why? Bakit ikaw pa?! Ang pvta!!! Annneee!!! Please wake up!!" Iyak ko habang niyuyugyog ko ito. Wala kng nagawa at hinalikan ko sya sa noo.. pisngi at labi..
"I love you so much... always, forever.." sabi ko at tuloy tuloy lang ang luha ko..
*End of Flashback*
Ang saklap talaga nang buhay.. unfair.. lahat lahat ng tao.. bakit ang mahal.ko pa?
I can't take this anymore.
Tumakbo ako papuntang kotse at nagmaneho papuntang condo namin dati.
At pumasok ako at kumuha nang tali. At upuan.
Walang saysay ang buhay ko.nang wala sya.. sya kang ang nagbinigay kulay ng mundo ko..
Tinali ko na ang tali sa mataas na parte. At pinaikot sa leeg.ko.
Sinipa ko na ang upuan at nagbitay..
Mahal na mahal kita Anne..
Parating na ko Mahal.
Konti nalang..
~~End..~~
