Toen ik dichterbij kwam
hoorde ik haar fluisteren:
'Hier was het, hier moet het geweest zijn!'
Ik naderde dichter en dichter
en vroeg voorzichtig:
'Wat moet hier geweest zijn?'
Zonder op te kijken antwoordde ze:
'Mirabelle, hier is het gebeurd.'
Er klonk een deurbel in mijn oor
en ik redeneerde dat er ook nog andere
Mirabelles op de wereld rondlopen.
Ze keek op en slaakte
een kleine gil toen ze me zag,
daarna begon ze onherroepelijk
te snikken.
'Je lijkt op haar', zei ze,
' maar je bent haar niet,
dat kan gewoonweg niet.'
YOU ARE READING
De vrouw
RandomOp een dag besluit Mirabelle de bus te nemen, zo ontmoe ze een oude, afwezige vrouw. Deze vrouw lijkt haar te herkennen terwijl Mirabelle haar nog nooit gezien heeft. De twee creëren een speciale band en het verleden blijkt onvergetelijk.
