Just like no one else(ქართული)

🦋თავი 12🦋

კამერონი POV
-არა მარტო გიჟობები-ეს ნეტა რას უნდა ნიშნავდეს? მარა რაში მაინტერესებს. იმის იქით წასულან. მარა უკვე ტვინი წაიღეს ლაპარაკით. ნეტა ქითი სადაა? იმასთან მაინც გავერთობი. რამდენს ლაპარაკობენ ნეტა როდის მორჩებიან.
-რააა?-უპასუხა მიამ
-არ გახსოვს?
-რა უნდა მახსოვდეს?
-ჩვენი სიყვარული.
-ფეი ჩცრნ ერთმანეთი არასოდეს გვყარებია. რს უბრალოდ ბავშვური გატაცება იყო.
-მე მართლა მიყვარდი.
-კაი მოდი მაგაზე საუბარი აღარ გვინდა.-ესეიგი ყოფილები არიან. ისე შეეფერებიან ერთმანეთს.-უი სულ დამავიწყდა ფეი გაიცანი ეს კამერონია ჩემიი-სიტყვის დამთავრების უფლება არ მივეცი
-ყოფილი შეყვარებული
-გასაგრბია.-მითხრა ფეიტონმა და ხელი ჩამიმართვა. საკმაოდ ძლიერად ჩამომართვა ხელი რამის მომტეხა. თითქოს რამე დავუშავე ან ალბათ მიხვდა რომ მე ვარ ის ყოფილი. დიდი ხანი ამათთან ერთად ვიყავი. მაგრამ ყურადრებას არ მაქცევდნენ. შემდეგ კი ჩემი ქეითი დავინახე და მისკენ წავედი.
-ქეით საყვარელო მოვიწყინე
-და ჩემთან მოხვედი არა?
-როგორც ხედავ- მე და ქეითი მაღლა ავედით და პირველივე ოთახში შევედით.

მიას POV

კამერონი ქეითთან წავიდა. ძალიანაც კარგი.
-ეს ის ყოფილი იყო არაა?
-კიი
-და ის გოგო ვისთანაც გირალატეს არაა?
-კიი. ეგრე ეტყობა?
-საკმაოდ. ეტყობა მაგ გოგოს რომ ძუკნაა-თქვა და ორივემ გავიცინეთ.
-კი ნამდვილად ეგრეა.
-თითქოს ძველი დროა არაა? მე და შენ ვზივართ და ვიცინივათ. როგორ მომნატრებიხარ.
-ხოო მეც ძალიან მომენატრე.
-მია შენ ნომერს არ ჩამიწერ?
-კი რატომაც არა.-ტელეგონი გამოვართვი და ნომერი ჩავუწერე.
უკვე დაშლას ვაპირებდით როცა ფეი ჩამეხუტა. სწორედ მაშინ ჩამოვიდა კამერონი. დაგვინახა მაგრამ რეაქცია არ ქონია. ცოტა არ იყოს მეწყინა. როცა ნოას ჩავეხუტე მადინ ძალიან გაბრაზდა. ეხლა კი ისრ იცინის ვითომც არაფერი. ნეტა რა დაემართა?
-მია რაზე ფიქრობ?-ფეიმ მკითხა ისე რომ ჩემი ყელიდან თავი არ ამოუყია
-არაფერზე შენ?-ეს კითხვა ინსტიქტურად დავუსვი.
-ჩვენზე.-რატომღაც გამეღიმა.
-მაინც რას ფიქრობ?-ეს კითხვაც ინსტიქტურად დავსვი.
-რა მოხდებოდა მე და შენ რომ არ დავშორებულიყავით?
-მაგას ეხლა ვეღარ გავიგებთ. კაი უნდა წავიდე.- ეს ვუთხარი და გამივეცალე. ზურგი შევაქციე არ შემიხედია მისთვის რადგან ვივოდი რომ იქ იმედგაცრუებული ფეიტონი იდგა. თავისი ყავისფერი თვალებით და ძალიან მკრთალი ჭორფლებით რომელიც არც კი ჩანს მაგრამ მის სახეს ალამაზებს. ისევე როგორც მისი ლამაზი ქერა თმები. უნდა ვაღიარი ძალიან საყვარელია და სიმპატიური. არ ვიცი რატომ მაგრამ მინდოდა შევტრიალებულიყავი და ასეც მოვიქეცი სწრაფად შევტრიალდი ფეიტინი კი ისევ ისე იდგა როგორც დავტოვე. ცოტა მოწყენილი იდგა მაგრამ როცა დამინახა როგორ შევტრიალდი მიდი ღია ღავისფერი თავები გაბრწყინდა. ყურებამდე გაიღიმა და ლოყასთან ფოსოები გამოუჩნდა ეს ისეთ საყვატელს ხდიდა მისი ღიმილი დაუვიწყარი იყო. მისკენ გავექანე და დღეს უკცე მეორეთი შევახტი. მანაც ხელში ამიტაცა კიდევ ერთხელ დამატრიალა. როცა ერთმანრთს მოვშორდით არ ვიცი რატომ მაგრამ ლოყაზე მკრთალად ვაკოცე. ეს უბრალო კოცნა იყო ლოყაზე მაგრამ ჩემთვის მნიშვნელოვანი და ალბად ფეისთვისაც. ამ უბრალო კოცნამ მთელი ჩემი გრძნობები გააღვიძა. მართალია ფეი არ მიყვარდა. მაგრამ იქნენ ვცდები კიდეც. არ ვიცი. ფეის კიდევ ერთხელ შევაქციე ზურგი. როცა ორი ნაბიჯი გადავდგი უკნიდან ფრის ხმა მომესმა
-შეხვედრამდე ჩემო პეპელა🦋
-კარგად ფეი.-ვუთხარი და წამოვედი.
სახლში შევედი და დასაწილად გავემზადე. ძალიან მეძინება. ლოგინში ჩავწექი და მესიჯი მომდის. კამერონისგანაა.
-გამემშვიდობის ლამაზთვალება.
რა უნდა? გონებიას რატომ მირევს? უკვე უნდა მეპასუხა მაგრამ მეორე მესიჯიც მომივიდა ოღონდ კამერონისგან არა. უცნობი ნომერი იყო.
-ტკბილი ძილი ჩემო პეპელა🦋💜-ეს ფეი იყო. როგორ მივხვდი? პეპელას მის მეტი არავინ მეძახის. და პეპელა და იასამნისფერი გული კი ჩვენი ემოჯიები იყო. მეც მივწერე.
-ტკბილი ძილი ხუჭუჭა🦋💜-ხო მე მას ხუჭუჭას ვეძახი. მისი თმები არ არის ძალიან ხუჭუჭა. სულ ოდნავ არის დაკულულრბული შეუმჩნევლად. მაგრამ მე ეს მომწონს. კამერი სულ დამავიწყდა. მაგრამ არაუშავს მაინც არ ვუპასუხებ. დავდე ტელეფონი მაგ დროს კი ფეიმ კიდევ ერთი მესიჯი გამომიგზავნა
-ჯერ კიდევ?💜
-ყოველთვის ფეი ყოველთვის💜
-ძალიან კარგი😂🦋💜-აღარაფერი მიმიწერია.

მხოლოდ ერთი თავიღა დარჩა. ვიცი პატარაა მაგრამ ეს ჩემი პირველი ფიკია. შევცდები გავაუმჯობესო.❤