Just like no one else(ქართული)

🌷თავი 8🌷

     მე და კამერონი მთელი სკოლის წინ ერთმანეთს ვეხუტებოდით.
-მომენატრე ლამაზთვალება
-მეც ჭორფლიანო
-წავიდეთ
-კი წავიდეთ
კამერონმა მანქანის კარები გამიღო მეც შიგნით ჩავჯექი. გადავხედე ბავშვებს ზოგი გაბრაზებული იყო ზოგიც კი გაკვირვებული. აიი რაც შეეხება ნინას გაცეცხლებული იყო. უნდა ვაღიარო მესიამოვნა. მაგრამ ერთი ვერ გავიგე რატო გაბრაზდა და ყველა მე რატო მიყურებდა...?!
კამერონმა დაზრა მანქანა და სკოლა უკან ჩამობიტოვეთ.
-საით?
-რავი ეგ შენ უნდა მითხრა მე აქაურიბას არ ვიცნობ.
-კაი...მაშინ...ატრაქციონებზე წავიდეთ.
-კაი წავიდეთ...და ეგ სადაა?
-აი აქ შეუხვიე და სულ წინ იარე
-კაი
-აბაა რა ხდება შენკენ? ნორა როგორაა?
-ჩემკენ არაფერი...ნორაც კარგადაა. ერთმანეთს ხშირად არ ვხვდებით.
-რატომ რამე მოხდაა?
-არა არაფერი
-რაღაცაა არ მეუბნები
-ისეთი მართლა არააფერი. ნიკი ხო იცი ის ბიჭი ნირას რო მოსწონდა-მეც ეგრევე თავი დავიქნიე-ხოდა მაგან და ნორამ შეხვედრები დაიწყეს
-ვაა მაგარიაა მერე...
-მერე ნორამ ვიღაც გოგოსთან შეუსწრო
-რაა! ვინ გოგოსთან?
-ქეითთან
-ძუკნაა...ნორა როგორაა?
-როგორც ვიცი კარგადაა...კაი ეხლა მაგაზე არ იფიქრო მერე დაურეკე. ეს ჩვენი დღეა
-კაი...აი მივედით-მანქანიდან გადმოვედით და ატრაქციონებისკენ დავიძარით. ძალიან მაგრად გავერთე. ყველა ატრაქციონძე ვიჯექით. კამერონდა ჩემთვის დათუნია მოიგო. ეხლა კი სახლში მივყავარ.
-აი მოვედით.
-ძალიან მენატრებოდი ლამაზთვალება
-მეც ჭორფლიანო- ამ დროს კამერონი გადმოიწია და მაკოცა. როგორ მომნატრებია მისი შეხება.
სახლში შევედი თუ არა ჯონა დამხვდა.
-სად იყავი?
-შეყვარებულთან
-მომიმდომა გოგომ გულაობა. ამის მერე სახლიდან სკოლაში ივლი. არანაირი გასეინებები და შოპინგები. და სახლის საქმეებსაც მიხედავ. ეხლა კი ადი შენს ოთახში გამოიცვალე. მერე ჭურჭელი დარეცხე და პოლები აწმინდე. მალეეე
ოთახში ტირილით ავედი გამობიცვალე მერე წურჭელი დავრეცხე ეხლა კი პოლებს ვწმინდავ
-ხომ არ დაიღალე?
-რა გინდა ნინა
-არაფერი. შენთან ჭორაობა მინდოდა.
-ნიმა შენი თავი არ მაქვს
-კარგი...-ამ დროს ვედროს ფეხი კრა. მთელი წყალი კი პოლზე დაიქცა.- უპს...არ მინდოდაა-იდიოტი...მთელი პოლი დასველდა ისევ თავიდან მოსაწმენდი გახდა. ერთხელაც ამ გოგოს გავწეწავ. გეფიცებით ნამდვილი კონკია ვარ. სწორედ ამ დროს ბოროტი დედინაცვალიც გამოჩნდა. ეგრევე წიოკი მორთო.
-აქ რა ჯანდაბა ხდება მია. მთელი იატაკი სველია. სასწრაფოთ ამიხსენი რა ხდება.
-იატაკს ვწმენდ და სველი იქნება აბა რას ელი.
-ნახეთ როგორ მეპასუხება კიდეც. გუბე დგას-ბოლო სიტყვები დაიყვირა.
-ეგ თქვენს შვილს კითხეთ
-ჩემი შვილი რა შუაშია. ყველაფერს მას ნუ აბრალებ.
-არაფერსაც არ ვაბრალებ მისი ბრალია ისედაც ყველაფერი
-ამას უყურეთ თუ იატაკის მოწმენდა არ შეგიძლია ამას სხვას არ უნდა აბრალებდე-გავიგონე უცებ ნინას ხმა. აუტანელი "ნახევარდაც" გამოჩნდა.
-ასე არააა...მომისმინე ქალბატონო თუ ჩემი მოწმენდილი არ მოგწონს დადექი დაშენთვითონ მოწმინდე-ვუთხარი და ქაფიანი ნაჭერი სახეში ვესროლე. მაგის სახე უნდა გენახათ.
-იდიოტო ეს რა გააკეთე. პაემანზე მივდიოდი ეხლა როგორ წავალ.-დაიწყო წიკვინი.
-ეს რა გააკეთე. სასწრაფოთ ადი შენს ოთახში და დაფიქრდი შენს ქცევაზე. მანამ არ გამოხვიდე სანამ ბოდიშს არ მოიხდი-ჩაერთო დედინაცვალიც
-არსადაც არ ავალ...დამღალეთ უკვე-ეს ვთქვი ახლად ავსებულ ვედროს წიხლო ვკარი. წყალი ძირს დაიქცა ხოლო ვედრო ოთახის ბოლოში გავისროლე. გარეთ გავვარდი და კარები მოვიჯახუნე. ისინი კი გაკვირვებულები დავტოვე. პატარა კაფეში მივედი და ყავა შევუკვეთე. ჩემთვის კუთხეში ვიჯექი როდესაც გვერდით ბიღაც ბიჭი მომიჯდა.
-აამ...გიცნობთ?-ვკითხე გაკვირვებულმა.
-არა, მაგრამ შეიძლება გავიცნოთ ერთმანეთი.- უნდა ვაღიარო სიმპატიური ბიჭი იყო.
-შეყვარებული მყავს- მოკლედ მოვუჭერი
-არა, არაა ცუდად გამიგეთ. მაგიტომ არ დავჯმჯდარვარ აქ. უბრალოდ მოწყენილი დაგინახეთ და მე როგორც ყველაზე პოზიტიურმა ადამიანმა თქვენი გამხიარულება გადავწყვიტე. თან მეც მყავს შეყვარებული... თითქმის
-აა კარგით...მოიცათ თითქმის?
-ნუუ მე მომწონს.
-და მას?
-როგორი ცნობისმოყვარე ყოფილხარ-საპასუხოთ მხოლოდ გავიცინე-რა გქვია?
-მია...შენ?
-ზაკი...რამდენი წლის ხარ?
-16...
-მე 17
-ხოომ-მე და ზაკმა ძალიან ბევრი ვილაპარაკეთ და ძალიან დავახლოვდით...ყველაფერი მოვუყევი ჯონაზე, ნინაზე, ნორაზე და კამერონზე. თვითონაც ყველაფერი მომიყვა გავიგე რო აქ არ ცხოვრობს და აბა თუ გამოიცნობტ სად აპიტებს საცხოვრებლად გადასვლას? ზუსტად იმ ქალაქში სადაც ბეიკერები ცხოვრობენ. მაგარია არაა!? კიდე გავიგე რო ჩემს სკოლაში აპირებს სწავლას. 2ჯერ უკვე იყო მისული და უკვე გოგო მოეწონა. სახელი არ იცის. სულ 2 ჯერ ყავს ნანახი. ბევრი ლაპარაკის შემდეგ სახლამდე მიმაცილა.
   
სახლში შევდივარ და ვხედავ როგორ სხედან და საუბრობენ ბეიკერები, დეიმოდი, ჯონა, და ვიღაც ქალი და კაცი. ალბათ ცოლ-ქმარი არიან...მათკენ მივდივარ. უფრო სწორედ მივრბივარ და ბეიკერებს სიხარულით ვეხუტები. შემდეგ დეიმონს. ვდგავარ გაღიმებული და ველოდები როდის მეტყვიან რო ბეიკერებთან მივდივარ.
-კიდე დიდ ხანს გელოდოთ?-ვთქვი გაღიაზიანებულმა.
-კაი კაი ვიწყებ მია. მაგრამ ჯობია დაჯდე.-ეგრევე დავჯექი-ბავშვთა დაცვის სამინისტრო მიხვდა როოოომ...-სიტყვა დრამატულად გაწელა
-ჰეე მალე ეხლაა
-მიხვდა რომ ჯონა შენთვის არ არის კარგი დედა.-ამ დროს ჯონას შევხედე გაბრაზებული ჩანდა. დეიმონის ნათქვამზე კი თვალები გადაატრიალა. ამაზე ჩამეცინა.
-მაგის მისახვედრად ამდენი ხანი დასჭირდათ?!
-სიტყვებიიი-გაღიაზიანებულმა დაიყვირა ჯონამ. ხელები მაღლა ავწიე და გავიცინე. ძალიან გახარებული ვიყავი.
-მია მომისმინე-განაგრძო დეიმონმა- სამინისტრო უფლებას გაძლევს შენით აირჩიო სად გინდა წახვიდე ბეიკერებთან-თქვა და ხელი ბეიკერებისკენ გაიშვირა-თუ შენს ნამდვილ მშობლებთან-ამ დროს ხელი იმ უცნობი ადამიანებისკენ გაიშვირა. არ ვიცოდი რა მეთქვა. ისინი ჩემი ნამდვილი მშობლები იყვნენ. თვალიდან ცრემლი ჩამომიგორდა. ერთი ხუთი წუთი გაშტერებული ვუყურებდი მათ. ეტყობოდათ რომ ძალიან მდიდრები იყვნენ. არ ვიცი რა ვთქვა. დეიმონმა კი განაგრძო-მია აბა რას იტყვი?
-შეიძლება ცოტა ხანი გავიდე?
-კი როგორ არაა
სააბაზანოში გავედი. ვერაფერს ვგრძნობ. ტელეფონი ამოვიღე და კამერონთან დავრეკე. ჯანდაბა გამორთული აქვს. შემდეგ ნორასთან. არ იღებს. ეხლა რა გავაკეთო?! გამახდრნდა. გავიდაა...
-გისმენთ!
-ზაკ შენ ხარ?
-ხოო მია მე ვარ რამე მოხდა ცუდი ხმა გაქვს.
-ზაკ ცუდად ვარ ვიცი არ უნდა გირეკავდე მარა გთხოვ შენი დახმარება მჭირდება.
-დაიწყე მოყოლა-ზაკს ყველაფერი მოვუყევი. მანაც დამარიგა და ბოლოს გადაწყვეტილება მივიღეთ.
-კარგად ზაკ...მადლობა
-რისი მადლობა. კარგად
ზაკს გავუთუშე და ოთახში შევდი ისე ისე ისხდნენ როგორც დავტოვე.
-გადავწყვიტე-ყველამ მე შემომხედა- ბეიკერებთან წავალ. იმიტომ რომ ისინი მაშინ გამოჩნდნენ როცა არავის ვჭირდებოდი. და მომცეს ყველაფერი რაც შეეძლოთ. შეძლეს და თავი შემაყვარეს. ჩემს ნამდვილ იჯახს კი არ ვჭირდებოდი და არც ახლა მოვაბეზრებ თავს. ეხლა ოთახში ავალ და ბარგს ჩამოვიტან-ყვწლამ თავი დამიქნიეს ჯონას გარდა რათქმაუნდა. ავედი და ბარგი ჩავალაგე. როცა ჩამოვედი ოთახში მარტო ჩემი ნამდვილი მშობლები იყვნენ.
-მია-დაიწყო ქალმა. რაღაცის თქმა დავაპირე განაგრძო-უბრალოთ რაღაც უნდა გუთხრა და დამამთავრენინე-არაფერი მითქვია უბრალოდ თავი დავუქნიე-არ ვიცი საიდან დავიწყო. როცა ჯონი გავიცანი ახალგაზრდა ვიყავი თან კარიერა ახლი დაწყებული მქონდა ბავშვისთვის არ ვიყავი მზად. ამ დროს გავიგე რო ორსულად ვიყავი. თავიდან შენს მოშორებას ვფიქრობდი. მაგრამ არ გამომივიდა. გაგაჩინე მაგრამ ვიცოდი რომ შენი გაზრდა არ გამომივიდოდა. ვერ მოგცემდი სითბოს და სიყვარულს ამიტომ
-ამიტომ მიმაგდეთ
-გაგაშვილეთ
-რა აზრი აქვს-ამ დროს დეიმონი და ბეიკერები გამოვიდნენ და სახლში წავედი.