Pretending to be a boy

chapter 22

Antonella pov.

Ughhh litsi mag dadalawang bwan na di parin mabura sakin ang sinabi ni mammy haysst lahat na lang ng mali sakin niya sinisisi ughhh andito ako sa laging tinatambayan namin ni mitsuki at izumi dati "scar gumagawa na sila ng paraan para mapabagsak ka" sabi ni mitsuki at umupo sa couch sa harap ko at humigop ng kape na dinadala niya "la akong pake" tamad na sabi ko at inihiga ang ulo sa sandigan "but we need to find a way para hindi ka niya maisahan" biglang sabi ni izumi tumingin ako sa kanya ng deritso at nag iwas naman siya "do you think ganun ako kabobo para maisahan lang nila" sabi ko at tumawa ng kaunti "sorry" sabi niya pinag cross ko ang mga paa ko at sumandal "ang iyong pamilya ang kanilang target" sabi ni mitsuki kaya bigla akong umayos ng upo wag na wag nilang gagalawin ang pamilya ko if gusto pa nilang mabuhay "your family is in danger" patuloy na sabi niya tumingin ako ng deritso sa kanya "where is my family now" sabi ko sa kanya at tumayo "tinrace ko kung asan sila and according sa nakita ko nasa states sila lahat with mga ungoy and their family" biglang sabi ni izumi taka ko naman siyang tinignan "sinong mga unggoy" takang tanong ko nag ka tinginan naman sila "di namin alam name nila ehh" sabay nilang sabi at nag kibit balikat so if nasa states ang pamilya ko tapos may mga kasama sila 'fuck i need to go there ASAP' biglang pumasok sa isip ko "mitsuki prepare the private plane pupunta tayo don and izumi tignan mo anong kalagayan ng family ko don" biglang sabi ko at tumatakbong pumunta ng kwarto binuksan ko ang kabinet ng mga damit ko at may pinindot na button at bumukas naman ang pintoan pumasok na ako at isa isang kinuhi ang mga paboritong mga baril ko "kahit kelan madumi kang mag laro" sabi ko sa kawalan at lumabas na don at pumunta ng sala kung saan nasan silang dalawa "the plane was ready" nakangising sabi ni mitsuki "and dont forget our luggage" sabi din ni izumi at tumayo tumango na ako at lumabas na kami  sumakay na kami sa iisang sasakyan 'kahit galit pa ako kay mammy diko maiwasang mag alala sa kanila mag dasal lang siyang walang mang yaring masama sa pamilya ko dahil pag nag kataon masahol pa sa asong na ulol ang gagawin ko sa kanya' napangisi na lang ako sa inisip ko "were here" masayang sabi ni izumi bumaba na kami at pumasok sa airport then nakita naman namin ang aming sasakyan na eroplano kaya pumasok na kami at umupo "saan sila sa states ngayon" tanong ko sa kanila mag 2 months na sana okay lang sila walang sinabi si mammy sakin na pupunta din sila ng states "andon sila sa white house malapit sa beach" sabi ni mitsuki tinignan ko si izumi ayun kumakain na naman hinayaan ko na lang di nalang ako nag salita sapagkat pumikit na lang at nilamon na ng kadiliman ang lahat

Aiken pov.

2 month na ang nakalipas at andito na kami sa states andito narin ang mga ugok at parents namin "ang ganda naman dito" sabi ni liam oo nga maganda talaga andito kami ngayon sa white house ng beach ng pinakamayaman na negosyante sa buong mundo ang laki talaga andon ang mga parents namin sa kubo malapit sa beach pati nga kubo parang bahay "yeah tara pasyal tayo" sabi ni daegan magandang ideya yun "oo nga ta-" di ko na natapos ang sasabihin ko ng "sabi ng parents natin bawal muna mag libot libot kasi dadating na ang may ari dito" tinignan ko naman ng masama si liam well may point siya di pa kasi namin nakikita ang may ari dito "i forgot" sabay naming sabi daegan kahit kelan may utak si liam pero paminsan minsan lang ng may bumukas ang pintoan "hey boys meet mrs. stella wintson and mr. Johnson wintson ang may ari ng bahay na ito" masayang pakilala ng mammy ko agad naman kaming tumayo "hello mrs. And mr. Wintson" sabay namin sabi "teka dre tiba sila yung bisita natin nung prom diko alam na sila pala ang may ari dito" mahinang sabi ni liam siniko naman siya ni deagan "were sorry madame and sid" maginoon sabi ni daegan tinignan ko naman ng masama si liam at iniripan lang kami "its okay and just call us tita and tito hahaha and this is not our white house this is my daughter house" masayang sabi niya lumaki naman ang mata ko sa sinabi niya at si mammy rin "i taught this is yours" malaking mata na sabi ni mammy "hahaha before but we gaved it to my daughter but dont worry hindi siya magagalit" ang bait talaga niya siguro matanda na ang kanyang anak at may anak na rin siguro about 30's na "so honey ilagay mo muna ang mga luggage natin sa room" sabi niya tumango naman yung nakakatakot na lalaki kanina ko pa gustong tumingin sa kanya pero nakakatakot talaga siya "si grey ohh" turo ni liam tinignan ko naman ang tinuturo niya salamat naman di na bumibilis ang puso ko sabi ko na nga ba ehh may sakit talaga ako "ohh its good nakarating ka ipasok muna ang mga gamit mo sa room mo and i tour mo sila 'turo samin' okay bye wait niyo lang si grey hah  ililibot ko lang ang mga parent niyo dito"sabi niya nag katinginan kaming tatlo mag sasalita sana ako ng umalis na sila inis akong umupo at umupo narin ang dalawa "hayyy" sabay naming sabi "dont worry di ko kayo kakainin tssk" inis na sabi niya at umalis sa harap namin "tssk bakit naging nerd siya if sila ang pinakamayaman dito" tanong ni daegan oo nga no may point siya "anong trip niya" sabi din ni liam "kasi papansin siya kagaya nung kakambal niya" inis nasabi ko litsi di ba niya alam na binabangungot ako sa sinabi niya at may time na napapanaginipan ko syang sabay kaming naliligo sa dagat yaksss kadiri "may gusto ka ba ron" taka nilang sabi oo sinabi ko sa kanila ang mga bangungot ko at sabi nila magandang pangitain daw yun "ehh kayo may gusto ba kayo sa mga witch" sabi ko rin sa kanila bigla namang napalitan ang expression sa mukha nila hahahah "ohh ano" inosenteng tanong ko kasi parang pinapatay na nila ako sa isip nila "manahimik ka" sabay ni lang sabi ng may nag lalakad sa likod namin di na ako tumingin ang sakit sa ulo ehh "lets go" bored na sabi ni grey alam kong si grey yun tssk kaya tumayo na kami at lumabas na