Power of Seven

Kabanata 5

"Ito naman ang sa 'yo, bleee," Hindi ko agad naigalaw ang mga kamay kong panduro sa kanya dahil may pinahid siyang kulay berde na galing sa ilong niya. "Maghintay ka lang, butiki at magiging mas matangkad na rin ako sa 'yo." Patakbo itong tumakbo paakyat papunta sa kanyang kuwarto, alam niya kasing gagantihan ko siya.

Wala naman akong nagawa kundi maiwan na umuusok ang ilong sa galit, 'yung demonyong lalaki na 'yon, hindi na nga lang bastos, ambaboy pa, pahidan ba naman ako ng kulangot niya?

Naghugas na lang ako ng aking kamay sa Rest Room at doon na lang naglabas ng sama ng loob, nagsusumigaw ako sa galit, gusto kong batukan ang demonyo na 'yon. Nakakaubos talaga siya ng pasensiya.

Pagbalik ko sa sala, nakaupo naroon ang lalaking hinihintay ko, abala siya sa pagbabasa ng libro kaya hindi niya namalayan ang pagdating ko. Matchy talaga kami ng suot niyang pulang jacket, magbangs din kaya ako para mas maging matchy kami. Bagay naman siguro sa akin ang bangs, no?

"Nandiyan ka na pala, sabi kasi ni Arthur nakita ka niyang patakbong papunta sa Rest Room kaya dito na kita hinintay at nagbasa muna ng librong hawak ko," suot na naman niya ulit ang mga ngiti sa kanyang labi.

"Ano ka ba, okay lang 'yon, hindi naman ako nagmamadali," pagsisinungaling ko. Ayoko naman sabihin na kanina pa ako naghihintay na yayain na niya akong libutin namin ang library sa mansyon.

"Then, Lets start our tour in my favorite place," kinindatan niya ko at inalok na ipulupot ang kamay ko sa kanyang braso, syempre tinanggap ko naman. "You're quite tall." Nagsimula na kaming maglakad.

Napansin ko nga na halos hanggang tainga niya lang ako, may katangkaran kasi talaga ko para sa isang babae, sa katunayan, ako ang palaging pinakamatangkad na babae noon sa classroom namin nang nag-aaaral pa ko. Kaya siguro wala rin nakakabully sa akin dahil bukod sa palaban ako, matangkad pa ko. Kasalukuyang nasa 5'6 ang height ko, madalas nga mas matangkad pa ako sa mga lalaki kong kaklase.

Nasilip ko na ang library pero hindi ko siya pinapasok kasi parang pribadong lugar ito para kay Ethan, kaya hanggang kusina, sala at hanggang labas lang ako ng mansyon. Ganito pala kaganda at kalawak ang favorite niyang place. Literal naman na maraming libro at may pangalawang palapag pa nga na tambakan din ng mga libro, tapos 'yung kisame may mga nakahugit na larawan nang panahon pa ng Reinassance, feeling ko nga nasa Europa ako.

Huminto kami sa pinakagitna ng library kung saan may mahabang mesa at nasa gitna niyon ay may malaking globo kung saan makikita ang mapa ng buong daigdig. Balak pa yata mag-aral lang kami sa loob ng mga pilosopiya, ganito pala makipagdate ang mga matatalino, study-study lang.

"Take your seat," maginoo niya akong pinaupo.

Naramdaman ko ang bahagyang pagtulo ng pawis sa aking noo, ninenerbyos ako, bahagyang natataranta. Kasi naman itong puso ko, nag-aalburuto, nagwawala at gustong tumakas sa dibdib ko.

"Ito ang pinaka-comfort place ko sa loob ng mansyon, pakiramdam ko kapag nasa loob ako nito ay malaya lang ako, malayang matuto, malayang makapag-aral at makapagsaliksik. Itong lugar na ito ang isa sa pinakamagandang lugar na napuntunhan ko sa tanang buhay ko, kung sakali man na lalabas na kami sa loob ng mansyon ito ang pinakama-mi-miss ko." Tumingala siya at inilibot ang buong paningin sa bawat sulok ng silid, sinundan ko lang ang mga tingin niya hanggang sa may nakita akong mga ibong lumilipad.