Ezelden ebede yolcudur insanoğlu. Dünya bir misafirhane, misafiri insan olan... ev sahibi o muhteşem zat, rahmeti gazabından büyük olan..
Malumudur ki her konuğun uyması gereken kurallar vardır bir konakta. O kurallar yazılıdır bir kitapta. Kurallar açıktır elbet anlayana... alim olan kitaba bakar, cahil olansa düzene karşı çıkar.
Mutlak konuk olur her vücud bu hana, yolu buradan geçer mutlaka, evvelden ahire geçiş yeridir burası, bütün yolcuların durağıdır.
Bu can bu vucuda emanet, vucud fani, dünya fani, mal mülk fani gidemez dünyadan ileri ama can baki, aşk baki, Allah bakiliğin ta kendisi..
İrademizle gelmedik dünyaya irademizlede gitmeyeceğiz elbet, zaten imtihan olan da budur ya, ezel ve ebedin sahibine ibadet . O’na ait bir parçadır dünyada vucud bulan her can, azrail teslim eder sahibine o canı, can ona dönmek ister her an.
Ham gelirsin dünyaya hamuş olmak için, her yiğit dayanamaz buna yanmak lazım bunun için, özetle der ki Mevlana : hamdım, piştim, yandım...
İmtihan olur insan bu dünyada, bir ömür ve her an... Ömür, bir içimlik su, bir nefes alımlık süre ve göz açıp kapayana kadar geçen zaman... her şey imtihandır insana, ödülü Haktan olan ve aşk, dünyadaki en büyük imtihan...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞK, EN BÜYÜK İMTİHAN
RomanceAşkı anlatmak ne haddime, örnekler verdim sadece gerçeklerden, içinde benden bir iki kelimeyle... ( ara ara durup düşünerek oku, tek solukta yaşanmaz bazı duygular düşünmek, hissetmek lazım )
