လီမင္ လမ္းမွာ ေတြ႔တဲ့သူတိုင္းကိုလဲ ဂ႐ုမစိုက္ ႏိုင္ အတင္းတြန္းဖယ္ကာ ေဝးရာဆီကိုသာ ေျပးထြက္လာခဲ့မိပါတယ္.....
လီမင္ ေျပးလာခဲ့မိတာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္
ၾကာသြားလဲ မသိလိုက္ ေျခေထာက္တို႔မွာ ထံုက်ဥ္လာကာ ေျခလွမ္း တို္႔မွာလဲ ယိုင္နဲ႔လာခဲ့ပါ၏....
ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ လမ္းမအေပၚသို႔ လီမင္ ခြင္က်လို႔ သြားရပါေတာ့သည္.....
လမ္းမအေပၚသို႔ က်ဆင္းသြားေသာ မ်က္ရည္ တို႔ဟာ မည့္သည့္အဓိပၸါယ္ကို ေဆာင္က်ဥ္ ေနသလဲဆိုတာ လီမင္ကိုယ္တိုင္ေတာင္ မသိႏိုင္ ေတာ့ပါေခ်......
ျဖတ္သြားက်ေသာ လူမ်ားက လီမင္ကို အ႐ူးတစ္ေယာက္သဖြယ္ ၾကည့္သြားသည့္ကိုလဲ လီမင္တစ္ေယာက္ မ႐ွက္ႏိုင္အား.....
လီမင္၏ ငိုသံေၾကာင့္ ထမ္ေလးက ႏိုးလာခဲ့သည္ထင္ ေက်ာေပၚမွ အတင္းဆင္းလာကာ
လီမင္၏ ပါးေပၚမွ မ်က္ရည္ေတြကို သူ၏ လက္ကေလးျဖင့္ သုတ္ေပးေနပါ၏....
" မား....မငိုပါနဲ႔..... "
ငိုမဲ့မဲ့ ျဖစ္ေနေသာ ထမ္ေလးကို လီမင္ေပြ႔ဖက္လိုက္ ရင္း.....ပါးျပင္ေပၚက မ်က္ရည္ေတြကို လက္ျဖင့္ သုတ္လိုက္ပါသည္.....
" မား....မငိုေတာ့ပါဘူး....."
လီမင္ တစ္ေယာက္ လဲက်ေနရာမွ ထလိုက္ပီး
ျကမ္းျပင္ေပၚမွာ က်ေနတဲ့ ပစၥည္း ေတြကို ေကာက္ယူလိုက္ပါတယ္....
လီမင္....တကၠစီ တစ္စီးကို ငွါးလိုက္ပီးအိမ္သို႔ သာ ျပန္လာခဲ့ပါသည္.....
အိမ္ေတာ္ထိန္း အား ထမ္ေလးကို တစ္ေန႔ေလာက္ ထိန္းေပးပါလို႔ ေျပာပီး အခန္းထဲသို႔ ဝင္ခဲ့ပါ၏....
လီမင္ ဝယ္လာေသာ ပစၥည္းေတြကို ၾကမ္းျပင္ ေပၚသို႔ ပစ္ခ်လိုက္ပီး ေရခ်ိဳးခန္း ထဲသို႔ ဝင္လာခဲ့ပါတယ္....
ေရပန္းကို ဖြင့္ခ်လိုက္ပီး ထိုေအာက္တြင္ လီမင္ ဝင္ထိုင္လိုက္ပါသည္....
မိမိကိုယ့္ကို ျပန္ေပြ႔ဖက္ထားရင္း ေအးစက္ေသာ ေရစက္ေတြၾကား လီမင္ တစ္ေယာက္ ေႏြးေထြး မႈကို ေတာင္းတေနမိပါေတာ့သည္....
ကားအမည္းေရာင္ေလး တစ္စင္းဟာ စံအိမ္ေတာ္ႀကီး အတြင္းသို႔ တေရြ႔ေရြ႔ နဲ႔ ဝင္ေရာက္ လာပါသည္......
Extra - ဝမ္႐ွင္း🍬လီမင္🔞🌚
Start from the beginning
