Nothing But Strings

Chapter 11

"Chase, I-I'm leaving." ani ko at nakarinig ako ng bumagsak na gamit mula sa kabilang linya. Narinig ko ang mabibigat at mabibilis na hininga ni Chase.

"Where? What the... Irina! Why? You can't leave me babe. Please tell me where you are. I'm going to get you." aniya at narinig ko ang biglang kalabog ulit.

"H-hindi ngayon! K-kumalma ka muna, Chase." ani ko.

Narinig ko mula sa kabilang linya ang muling pagbilis ng hininga ni Chase. Bumuntong hininga pa muna siya bago magsalita. "When, Irina? Is it gonna take too long?" aniya na nagpa-ngiti sakin.

 "Three weeks, Chase. We'll be travelling to Seoul for Ina's skating competition." ani ko sa mga tanong ni Chase.

"I can't even handle myself without you for a day and you're expecting me to wait for three weeks?" sagot ni Chase.

Kinagat ko ang labi ko sa inasta ni Chase. What is he trying to say? Na manatili ako rito sa Pilipinas at hayaan ang pamilya ko sa Seoul? I love Chase but I don't think I could choose him than eomma. I love my eomma more than him so he should bear with me.

"O-ok lang ba?" tanong ko at tinignan si Ina.

"I can't make you choose between me and your family, babe. I guess I have to bear with you." aniya as he sigh in defeat.

Napangiti ako kay Ina sa naging sagot ni Chase. Nagthumbs up sakin si Ina at umupo na ulit sa passenger seat. Natanaw ko sa malayo sila appa na may dalang paper bag ng The French Baker. Ang layo pa siguro ng pinuntahan nila appa. Wala naman kasi kaming nadaanan na TFB eh.

"Nandito na sila appa. Tuloy mo na tulog mo. I'm sorry kung hindi ako nakapaghintay sabihin sa'yo." ani ko at tinignan si appa na pumunta sa likod kung saan nakahiga ang kapatid ko. Si eomma ay nilapitan ang nakatulog na si Ina at hinalikan ito sa noo.

"It's okay. Atleast you've told me as soon as you could and I'm willing to wake up for you, babe." ani Chase at humikab.

"Matulog ka na ulit. Paangat na ang araw kaya ituloy mo na tulog mo." ani ko.

Appa mouthed words to me, asking me kung sino kausap ko. Hindi ko alam kung anong isasagot ko. I ended up lying. Sinabi kong si Kurt ang kausap ko at tumango naman siya saka rin nagthumbs up sa akin.

"If that's what my babe wants, alright. I'll sleep. Good morning, babe." aniya.

"Good morning. I love you." bulong ko at ngumiti ng patago. Baka hambalusin ako ng tatay ko kapag kinilig ako.

"I love you too, Irina. So much that I want you in my arms while I'm in my sleep." aniya.

Kung hindi lang mahal ang cellphone ko, for sure naibato ko na ang cellphone ko sa tuwa't kilig. Like I said, Chase gives me a rollercoaster ride of feelings that only goes around. I love him at the same time hate him for doing that.