ထယ်ယောင်းတို့ဘေးတွင်ရပ်နေသောအတွဲတစ်တွဲလည်းရှိလေ၏။
ထယ်ယောင်းတို့ရပ်နေသောရှေ့ခုံရှိအမျိုးသမီးကြီးက ဆင်းသွားလေတော့ ထယ်ယောင်းထိုင်ရန်ကြံလိုက်ပေမယ့်လည်း မိန်းကလေးဖြစ်သူကိုဦးစားပေးကာမထိုင်ပဲမတ်တပ်ဆက်ရပ်နေလိုက်သည်။
"ကိုကို ထိုင်လိုက်...ချစ်လေးမထိုင်တော့ဘူး"
"ချစ်လေးပဲထိုင်ပါ...ကိုကိုကရတယ်"
"ကိုကိုပဲထိုင်လိုက်ပါဆို"
ဟိုလူထိုင်ဒီလူထိုင်နှင့်ပြောနေသောထိုနှစ်ယောက်ကိုကြည့်ကာ ထယ်ယောင်း၏စိတ်ကောင်းစေတနာလေးများကြက်ပျောက်ငှက်ပျောက် ပျောက်သွားရ၏။
အခုချိန်ထိငြင်းခုံနေလို့မပြီးသောထိုနှစ်ယောက်မထိုင်သေးခင် ထယ်ယောင်းဝင်ထိုင်လိုက်တော့ မကျေနပ်သည့်အကြည့်တွေနှင့်....ထိုင်ဖို့လုပ်နေတာနားမလည်ဘူးလားဆိုသောအကြည့်တွေနှင့် ဘုကြည့်ကြည့်လာလေ၏။
မတတ်နိုင်....ရှိတဲ့စေတနာလေးကကုန်သွားပြီဖြစ်သည်။
သူ့ကိုကြည့်ကာ ခပ်ကြိတ်ကြိတ်ရယ်နေသော ဂျောင်ဂုထံမှအသံတစ်သံထွက်လာလေ၏။
"အဲ့တာပဲ မောင်စားအေးစားနဲ့...နောက်ဆုံးကြားကခွေးစားဆိုတဲ့စကားပုံကဒါပဲ"
ဟမ်..ဟမ်...ခဏ...အဲ့တာဆိုသူကခွေးဖြစ်သွားတာပေါ့
ထယ်ယောင်းမျက်ထောင့်နီကြီးနှင့်ကြည့်နေသည်ကို မမြင်နိုင်စွာ ထိုသကောင့်သားလေးက ခပ်ကြိတ်ကြိတ်ရယ်နေလေ၏။
နောက်မှရယ်နေရင်း ရုတ်တရက်တိခနဲရပ်တန့်သွားပြီးထိုင်နေသောသူ့ကိုငုံ့ကြည့်ကာ.....
"အယ်....Daddy မဟုတ် ကျွန်တော် အဲ့လိုပြောချင်တာမဟုတ်ဘူး Baby Hyung လေးရဲ့ ဟီးဟီး"
"မျက်စောင်းကြီးကလည်း....နဂါးဆိုပြာကျနေလောက်ပြီ အဟင်း"
ထယ်ယောင်းစိတ်ခြောက်ခြားစရာကောင်းလွန်းသောအပြုံးကြီးကိုပြုံးလိုက်တော့ အကြောက်ကြောက်အလန့်လန့်နှင့်ကြည့်လာလေ၏။
"ဘာ ဘာလုပ်မ မလို့လဲ Bay Baby hyung လေးရဲ့"
စကားတွေကအထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့တွေနှင့်......
YOU ARE READING
A Boy Named JeonJungKook [Completed]
Fanfictionကျွန်တော့်ရဲ့ ဘေဘီ Hyung....🐯💜 (OwnCreation) 💜
!! Part 3 !!
Start from the beginning