Road to your Heart: Starting line (Book 1 of Road trilogy)

Kabanata 46

He licked his lips as he watch me ease my breath. Sumasakit na ang dibdin ko sa lakas ng tibok ng puso ko. Nakatingin pa rin siya sa akin. Pabalik balik ang tingin sa dalawa kong mata.

"Can you trust me? Please?"

Napakagat ako sa labi 'ko.

"Dang it. I trust you, Xander. I don't trust Chinky..."

"Shh... I won't let you down. Alright? For now bababa tayo. Susunod tayo kay Tita Kris. I'll behave..."

This is suicide. Each passing day is a suicide. Kahit na labag sa loob ko ay tumango na kang ako sa kanya. He carresed ny cheeks before he let go. He turn off the engine habang kinakalma ko pa ang sarili ko. I managed to put a face powder and a liptinit. Nakita ko kasi ang reflection ko sa cellphone ko. Nang maayos na ay sabay kaming bumaba ni Xander ng sasakyan.

Magkalayo kaming naglalakad nang makapasok sa loob. Tita Kriselle is on the entrance waiting for us. Ngumiti siya kay Xander. Tapos ay sakin. Though pilit iyon.

"Kayo lang bang dalawa ang nautusan na bumili ng merienda?"

Nakasunod kami kay Tita habang naglalakad siya.

"Kasama po namin sila Deo, Tita. Nasa SM sila. Dadaanan po mamaya," si Xander.

"Hmm. Alright." huminto siya at pumihit para matignan si Xander nang nasa food chain na kami.

"Hijo, why don't you order now. Magpapasama lang ako kay Jessica doon at may ilang bibilin. Just a thing or two I guess..."

Hindi ako nilingon ni Xander but I saw his muscles tensed. Nahuli ni Tita ang tingin ko kay Xander kaya napayuko ako.

"Jessica, you don't mind to accompany me, diba?"

Nagtaas agad ako ng tingin. Her devilish smile is as evil as her daughter's. Tumango ako.

"Opo, tita..."

Tumango siya at ibinalik kay Xander ang tingin.

"We'll meet you there, hijo," at tsaka tumalikod.

I met Xander's eyes. Pinag halong takot at galit ang nakita ko sa mata niya. Kahit hirap ay pilit akong ngumiti at sumunod na kay Tita na medyo may kalayuan na.

Half running akong sumunod kay Tita. Nasa hilera kami ngayon ng mga dairy. Nakakaagaw tingin si Tita dahil sa neon na Birkin na dala niya. Her cold stare and raised eyebrow makes all other people move out of the way.

"What would the kids like? Toblerone ice cream?"

Huminto siya sa harap ng isang fridge kung saan naroon ang mga ice cream na nakita niya. Pinong pino ang galaw ko. Magkahawak ang dala kong kamay at diretsong diretso ang tayo.

"Hm. A thousand for 9 pieces. Isn't that a bit much?"

Hindi ko alam kung ako ba ang tinatanong niya o kinakausap niya ang sarili niya but I tried to shoot my shot.

"Uh. Masarap naman po kasi tita. Worth it naman po kahit may kamahalan. Bumibili rin po kasi si mommy-"

Natigil akong magsalita nang balingan niya ako. Her cold stare made me shiver. He raised and eyebrow.

"Worth it, huh?"

I bit my lip. I think my shot didn't make the ring.

She smirked. A cold one. Binalingan niya ulit ang ice cream. Binuksan niya ang fridge at kumuha ng isang box at tinitigan iyon.

"You know, Hija. Having a big family is a big responsibility..." tinignan niya ako. "You wouldn't know that because... Simply you are not a mom yet. Having a family as big as what we have... You have to be cautious in everything you buy. You have to be cautious about everything that you bring inside your household. Hindi pwedeng dahil masarap o worth it ay dapat nang bilin..."