The Runaway Groom (Completed)

Chapter 48

Napaigtad siya nang maramdaman ang mga labi nito sa kanyang tiyan. Hindi niya namalayang nakapuwesto na pala ito sa kanyang ibabaw! Dahan-dahan itong bumababa habang hinahalikan ang kanyang balat. Tumigil ang halik nito sa peklat sa kanyang puson. Agad na nagbaba siya ng tingin dito. Nakatitig ito sa peklat niya.

"You had a CS?" kunot noong tanong nito.

"N-no."

Nakatitig pa rin ito sa peklat.Nainis siya dahil hindi matanggal ang tingin nito sa peklat. Nadisappoint ba ito at hindi na siya flawless? Na nagkaroon na siya ng kapintasan dahil sa peklat niya? Paano na lang kaya kung malaman nito ang dahilan kung bakit siya nagka peklat? Napuno ng panibugho ang dibdib niya. Nangilid ang kanyang luha. Napilitan siyang bumangon.

"If you're going to stare at it the whole time then get the hell off me!" singhal niya rito.

Pinigilan naman agad siya nito. Nagtatakang napatingin ito sa kanya.
"I w-was just wondering how did you get it."

"Mind your own business!"
singhal na naman niya.

Itinaas nito ang dalawang kamay na tila tanda ng pagsuko. "Okay. Geez, someone woke up in the wrong side of the bed today," bubulong-bulong pang sabi nito pero narinig naman niya.

Bumalik siya sa pagkakahiga ngunit masama pa rin ang loob. Nang ipinagpatuloy nito ang ginagawa ay hindi na siya nakaramdam ng init. Tila nabuhusan siya ng malamig na tubig dahil sa nakitang reaksyon nito sa peklat niya.

Simula nang tanggalin ni Dra. Grace ang matres at obaryo niya ay tila nagkaroon na siya ng insecurity sa katawan. Matatanggap kaya siya ni Conrado kapag nalaman nitong wala na siyang kakayahang magkaanak?

It's not as if he wants the two of you to get back together! He's back for revenge, remember?

Nang buong alab na sakupin muli nito ang mga labi niya ay gumanti siya ng halik. Nagbalik ang naramdaman niyang init kanina. Hinayaan niya itong galugurin ang bibig niya't sipsipin ang kanyang dila na para bang walang masamang nangyari sa kanila nitong nakaraang taon. Para silang magkasintahan na matagal na nanabik sa isa't isa.

"God, Sophia, I missed you so much," anito sa pagitan ng kanilang halikan.

Nagpigil siyang sumagot. Kahit ang ungol niya'y pigil. Ayaw niyang isipin nitong nananabik din siya dito. Kahit nag-iinit ang puso niya sa mahigpit nitong yakap at masuyo nitong mga haplos, iginigiit niya sa kanyang utak na lilipas din ang init at babalik sila sa normal kinabukasan. Babalik pa rin ito kay Angela at siya'y maiiwang mag-isa. Ang importante ay mabawi niya si Riley.

Ilang minuto pa'y naramdaman na niya ang pag-iisa nila. Mabilis ang mga kilos nito, tila matagal na nanabik maisakatuparan ang tagpo na iyon. Pigilan man niya ay nagpakawala siya nang malakas na ungol. Mahirap talaga pigilan ang init ng katawan.

"Scream to me, babe," malumanay na udyok sa kanya ni Conrado.

"F-fuck...I hate you b-but it feels so good hmmnn..." Nag-init ang mga pisngi niya sa nasabi.

Ah bahala na! I'm gonna savour this moment till it last!

Kumilos siya't itinulak ito. Pumaikot itong kasama siya hanggang sa siya na ang nasa ibabaw. Hinawakan nito ang magkabila niyang balakang saka siya tinulungang magtaas at baba. Napaliyad siya sa kilabot na kumalat sa kanyang katawan. Hindi niya lubos akalain na mangyayari muli ang tagpong iyon. Na mararamdaman niya ulit ang pag-iisa nila ni Conrado.

Dumapa siyang muli kay Conrado saka nakipaghalikan nang marubdob dito. Napaka-passionate ng halik nito, napakahirap panlabanan. Ang mga braso pa nito'y mahigpit na yumayakap sa kanya na tila inaangkin siya ng lubusan. Bago ang ganoong pakiramdam sa kanya. Dati ay nararamdam niyang may kaunting hesitation at pag-iwas si Conrado sa kanya, ngayon ay todo bigay na ito.

Hanggang sa pareho nilang narating ang sukdulan ay hindi ito bumibitaw ng yakap sa kanya. Tila takot na takot itong makawala siya. Nang mapagod siya'y padausdos siyang bumaba sa tabi nito saka kumalas sa pagkakayakap dito. Walang salitang tinalikuran niya ito saka tinakpan ang kanyang katawan. Agad naman itong yumakap sa kanyang likuran ngunit pumiksi siya nang malakas.

"Didn't you get satisfied? I felt your oozing cum all over me so I was expecting you had an earth shattering orgasm," pabirong sabi nito.

Nag-init ang mga pisngi niya. "Shut up!"

"No, I wont. We still have another round coming..."

Hindi na niya napigilan ang pamumula at itinakip sa mukha ang kumot. Napakabastos nito magsalita! Hindi siya sanay na kausapin siya nito nang ganoon. Nasanay siyang tinatalikuran nito at iniisnab matapos nilang magniig. Ngayon ay dumaldal ito at kung ano-ano nang sinasabi. Ipinaalala niya sa sariling gumaganti ito sa kanya at hindi sa kung ano pa man.

••••

Nagtaka si Sophia nang magising sa isang unfamiliar na kuwarto. Nakahubad din siya't may nakatakip na kumot sa kanyang katawan. Nang igala niya ang paningin ay nag-iisa siya sa kuwarto. Mahapdi din ang gitnang bahagi ng kanyang katawan. Bigla niyang naalala na buong magdamag pala silang magkaulayaw ni Conrado kagabi.

Napatingin siya sa pinto nang bumukas iyon. Agad na pumasok si Conrado na may hawak na malaking tray ng pagkain. Ngumiti ito sa kanya saka inilapag ang tray sa side table ng kama. Pinaningkitan niya ito ng mga mata. Bihis na bihis din ito, tila may lakad. Kukunin na ba nito si Riley at ibabalik sa kanya?

"Breakfast in bed for my beautiful wife," nakangiti pa ring sabi nito saka umupo sa tabing kama at dumukwang sa kanya para kintilan siya ng halik sa mga labi.

She found his gesture so heart warming. Agad niyang inalis ang kilig na nararamdaman. Nainis siya sa sarili at nagpapatangay na naman siya sa rito.
Napakarupok niya!

"Why are you so dressed up? Are you going to take Riley?" agad niyang tanong.

"Not yet."

"What do you mean?" Nainis agad siya sa sagot nito.

"We are going somewhere," anitong inayos pa ang magulo niyang buhok at inipit sa kanyang tenga.

"Where?"

"It's a surprise. Now hurry up and eat before the food gets cold."

"I don't want to go anywhere! I want my son, now!" demanding na sabi niya.

Bumuntong hininga ito saka mahinahong sumagot.
"We'll get there, Sophia. In the meantime, we need to talk about our relationship."

Uminit ang ulo niya. So, hindi pa pala niya mababawi ang anak niya? Kumukulo ang dugo niya sa tuwing iisipin niyang madadagdagan ang oras na magkasama sina Riley at Angela! Inagaw na nga ng babaeng 'yon ang asawa niya, pati pa ba ang anak niya?

"I dont want any bullshit conversation with you anymore, Conrado! I want my baby now!"

Mula sa pagiging kalmado ay unti-unting nagsalubong ang mga kilay nito. "You remember what I told you last night? Between the two of us, I'm the one who's in charge. You do as I've told," mahinahon ngunit maigting na sabi nito.

Malakas na ipinadapo niya ang palad sa mukha nito. "Ang kapal ng mukha mo! Wala ka na bang ibang alam gawin kundi pahirapan ako?"

Nawala ang bagsik ng mukha nito kanina at mukhang napagtanto ang pagkakamali.
"I-I'm sorry..." Humugot ito nang malalim na hininga. "Sophie, I'm trying my best to patch things up to you. Please don't make this hard for the both of us."

Sorry? Seriously, what is wrong with this man? Since when did he learn to apologize?

Nang hindi siya kumikilos ay tumayo ito't tinalikuran siya. "Magbihis ka na. Aalis na tayo."

Nahilamos niya ang mga kamay sa mukha. Ano na namang balak nitong gawin sa kanya?