The Rain in España (University Series #1)

25

Busy akong nagda-drawing at naglalagay ng sukat sa notebook ko nang marinig ang isang sasakyan na paparating. Napatayo ako sa pagkakaupo ko sa damuhan sa gilid ng bahay at naglakad papuntang gate para tignan kung sino 'yon.

Nakita kong bumaba si Kalix sa sasakyan at sinulyapan ako. Hindi siya nagsalita at dire-diretsong pumunta sa pinto para buksan 'yon. 

"Thanks. Sorry sa istorbo," sambit ko pagkapasok sa bahay. 

Nagulat ako nang kuhanin niya ang isa kong kamay at naglapag siya ng susi doon. Agad ko ring binawi ang kamay ko sa pagkakahawak niya at binulsa ang susi. Hindi na 'ko makatingin sa kanya ngayon. 

"Did you have lunch already?" Tanong niya habang nag-iikot doon sa loob.

Akala ko ay babalik na siya kaagad pero mukhang marami siyang time ngayon. Naramdaman kong balak pa niyang tumambay dito sa bahay na 'to habang nagsusukat ako. Alam kong hindi ko 'to kaya lahat kaya napag-isipan kong tawagin si Sevi. Bakit ba kasi wala na ang floor plan? Hindi na raw niya alam kung nasaan! 

"Oo," sagot ko kahit hindi pa. 

"Are you sure? I can get us food," he offered.

Pinigilan ko ang pag-irap. "Alam kong nag lunch ka na. Hindi na kailangan." 

"How did you know?" 

Naroon siya sa kusina at nakaupo sa breakfast table nang maglakad ako papuntang living room, hindi siya sinagot. Nilabas ko ang cellphone ko at dinial ang number ni Sevi. Sumagot din naman siya kaagad. 

[Wala akong pera, Luna.] Pabirong bungad niya sa 'kin. 

"Sira!" Sabi ko. "Free ka ba ngayon? Kailangan ko ng tulong sa bago kong project. Ie-explain ko sa 'yo mamaya." 

[Ngayon?] 

Nakarinig ako ng ingay at yabag ng paa. Unti-unti ring nawala ang ingay. Ibig sabihin ay naglakad siya paalis. Naramdaman kong nasa site siya kaya maingay. Naririnig ko pa kasi ang pagwewelding doon. 

[I'm always available for you, baby loves!] Tumawa siya. [Joke, ulol.] 

"Hindi nga? Sa Tagaytay 'to." Kinagat ko ang labi ko, umaasang papayag siya. 

[Ang layo naman! Anak ng pating! Sagot mo ba gas ko?!] 

Pinilit ko pa siya saglit bago ko ibaba ang phone. Tinext ko rin siya na dalhan ako ng pagkain dahil nagugutom na talaga ako sa pagod. Nang lingunin ko si Kalix, nakatingin lang din siya sa 'kin at walang reaksyon. 

"I asked a friend to come here and help me, kung okay lang," sabi ko sa kanya.