15.

418 8 2
                                    

Pov Julia

Zwetend werd ik wakker. Ik keek op de klok, 4:28. Ik wreef het zweet van mijn voorhoofd en mijn ademhaling werd rustiger. Ik had blijkbaar een nachtmerrie. Ik probeerde weer te gaan slapen, maar pas binnen een uur sliep ik.

*'s morgens*

Ik werd wakker en wat was ik moe. Ik had vandaag examen in Nederlands en sport. We kregen ook vandaag de uitslag, ik hoop dat ik slaag! Zonder Martijn wakker te maken stapte ik uit bed en pakte ik wat kleren uit mijn tas. Ik deed de douche aan en zodra hij op temperatuur was stapte ik er onder. Na 10 minuten was ik klaar en deed ik mijn kleren aan. k liep naar de woonkamer en zag een fruitschaal staan. Dan neem ik wel een appel. Ik pakte mijn tas, gym tas en mijn jas. Toen ik net wilde gaan zag ik een slaperige Martijn aankomen. "Succes" zei hij met een rasperige stem en een glimlach. "Dank je" zei ik en gaapte kort. Ik liep de deur uit en stapte op mijn scooter. Ik reed naar school en parkeerde mijn scooter netjes toen ik aankwam. Nog even door bikkelen en dan ben ik klaar. Ik liep naar het goede lokaal en ging zitten. We kregen instructies gevolgd door een stapel papiertjes op je tafel. Ik pakte het papiertje en zette mijn naam klas en datum er op. Ik begon ijverig op het blaadje te schrijven en lezen. Na iets minder dan een uur was ik klaar en keek ik tevreden naar mijn volgeschreven blaadje. Ik stond rustig op en leverde het blaadje in. Ik liep naar mijn kluisje waar ik mijn tas verwisselde voor mijn gym tas. Ik liep rustig naar de kleedkamer en kleedde me om. Toen ik in de gymzaal was, was er nog helemaal niemand. "Jij bent snel klaar" zei de docent lachend. "Blijkbaar" zei ik grinnikend. "Als je wilt mag je alvast beginnen. Dan ben je ook sneller klaar" zei hij en gaf me een hockeystick. Ik kreeg instructies over wat ik moest doen en deed de oefening feilloos. "Goed gedaan, je krijgt vandaag nog om 6 uur de uitslag" zei hij trots. "Heel erg bedankt, fijne dag nog" zei ik en liep weer naar de kleedkamer om me om te kleden. Onderweg naar de kleedkamer zag ik iedereen aan komen lopen, maar 1 iemand miste ik: Blake. Ik liep naar mijn kluisje en pakte mijn jas en mijn andere tas. Opeens voelde ik gehijg in mijn nek. "Loop niet zo in mijn nek te hijgen" zei ik zonder te kijken wie het was. "Pardon?" zei de persoon achter me en draaide me ruw om. En ja je weet wie het is, maar ik kondig het toch aan: Blake. Hij drukte hard met zijn nagels in mijn sleutelbeen. Ik kromp een beetje ineen, maar hield me verder sterk. "Ik wil niet dat je weg hebt zonder een aandenken van mij" zei hij met een gemene pruillip. ik probeerde me los te wurmen uit zijn greep maar de pijn werd alleen maar erger. "Als je stopt met tegenstribbelen doet het minder pijn" zei hij en zijn grip verstrakte. "Varken, je bent echt dik" siste hij. Ik was er echt helemaal klaar mee. Ik gaf hem een linkse hoek en een trap in zijn ballen. Hij liet hij me los en vluchtte weg. Ik pakte snel al mijn spullen en liep snel door naar de stalling. Hoe zal hij over mij denken? Zal hij mij ook dik vinden? De afgelopen paar dagen heb ik alweer niet veel gegeten. onderweg naar het appartement van Martijn begon het hard te regenen en te onweren. Door de regen zag je de tranen die over mijn wangen rolden niet, maar de snikken hoorde je. Eenmaal aangekomen raapte ik mezelf bij elkaar en keek in het spiegeltje van de scooter. Mijn ogen stonden gebroken en vol verdriet. Mijn wangen voelde schraal aan. Ik zuchtte een keer diep en deed de deur open. Ik zag ballonnen en slinger met: 'Geslaagd'. Wat lief van hem. Hij kwam aanlopen in een broek met scheuren en een Off- white trui. "Hey!" zei hij vrolijk, maar zijn vrolijke bui sloeg om toen zijn telefoon afging en Charelle op de display stond. Zuchtend nam hij op: "Met Martijn Garritsen" "Met Charelle, kan ik vanavond langskomen en geld kan lenen?" "Het is uit, je hebt me bedrogen, het is over, Charelle" "Schat, ik vind je echt nog leuk" "Ja en ik jou niet, dag Charelle" en hij hing op. "Wat is er?" vroeg ik. "het was Charelle, ze wilde vanavond langskomen en geld lenen, maar het is uit" zei hij geïrriteerd. "Oh" zei ik. "Is er wat? Het lijkt of je hebt gehuild" vroeg hij. "Nee er is niks" zei ik wetende dat er wel wat is. "Vertel nou verdomme gewoon een keer wat er is en doe niet zo moeilijk, Jezus" zei hij geïrriteerd. Ik schrok en stapte achteruit. Dit had ik nog nooit van hem gezien. Ik slikte, "U-uhm." Boos liep hij naar zijn slaapkamer. Was dit mijn schuld? Ik ging naar de logeerkamer en plofte op het bed. In de kamer naast me hoorde ik zachte snikken. Ik hoorde voetstappen richting mijn, of nou ja Martijns logeerkamer komen. In de deuropening zag ik Martijn staan. "Juul?" vroeg hij voorzichtig. "Hm?" antwoordde ik. "Het spijt me, ik had niet zo raar moeten doen. Ik ben een beetje gespannen voor overmorgen. Sorry" zei hij schuldig en kwam naast me op bed liggen. "Maakt niet uit, dit kon er nog wel bij voor vandaag" antwoordde ik. Ik keek hem nog steeds niet aan. "Wat is er gebeurd?" vroeg hij angstig. Ik trok mijn shirt iets omlaag en liet mijn sleutelbeen zien. "Laat me raden Blake?" zei hij en ik knikte voorzichtig, maar keek hem nog steeds niet aan. "Juul?" vroeg hij weer. "Ja?" antwoordde ik. "Dit is een rare vraag, maar wil je misschien mee touren? Je kan met Louis mee foto's maken en ik heb eigenlijk nog een fysio nodig" vroeg hij voorzichtig. "Ja natuurlijk wil ik dat gek!" schreeuwde ik blij. "Oh en nog een rare raag, wil je misschien mijn rug masseren? Ik heb last van mijn rug" vroeg hij akward. "Ja hoor, ik ben fysio dus dat kan ik ook wel" zei ik. Ik was bezig met zijn rug te masseren en toen ik klaar was, was hij gewoon in slaap gevallen. "truste" zei ik en hij mompelde iets onverstaanbaars. Ik trok mijn pyjama aan en kroop naast hem in bed. Snel droomde ik weg in een diepe slaap.


*Dit is het laatste stuk van de vakantie. het ligt er aan of ik veel huiswerk, proefwerken en so's heb, anders plaats ik misschien minder. Hoop dat jullie een leuke vakantie hebben gehad. veel succes op school!* 

+x

Why did he see ME? Ft. Martin GarrixWhere stories live. Discover now