ViceRylle; Dark Horse (Under Editing)

Chapter 50|| Walks away

Napangiti naman ng pag kalaki-laki si Karylle sa ginawang hirit ni Sarah.

K: Thank you! Thank you for everything.

Sarah: No need to thank me, K. Don't wait for the perfect moment. Take the moment... *whisper* and make it perfect. *giggle*

[END OF FLASHBACK]

Kaye: Ate, I trusted you! (Husky voice) Pero, why do you do this to me?!

Sarah: Believe me. This is for your own good! Please, just trus—

Kaye: Trust?! (Sarcasm laugh) Look who's talking? Pano ako magtitiwala sa isang taong nagpasimuno na pigilan ang kasal ko?! (Napaluha na)

K: Why the hell would you complained when you're the one at fault?! (She's referring to Kaye)

Kaye: Wag kang makisali dito! (Pointing her index finger to Karylle) Bangayan magkapatid ito!

K: Oh, c'mon Kaye! Don't be too naive! Ikaw na nga tong—

Naputol ang bangayan nila ng magsalita na si Billy.

Billy: Ssssh!  Ladies, please do respect this place. Simbahan to, hindi kalye!

Pero hindi nagpatinag si Karylle. Humirit parin ito ng malutong na salita kay Kaye bago umalis.

K: Keep in mind, one lie can ruin a thousand truths! (Walks away)

+++++++++++++

Litong-lito na si Vice kung saan siya pupunta. Simula noong confrontation nila ni K, hindi na siya makapagisip ng maayos dahil—he was hurt and broken. Ang gusto lang nya ay magpakalayo at hanapin ang kanyang sarili. May mga damit na siyang na empake para sa pansamantalang pag papakalayo nya at ang white Mercedes Vince car naman nya ang ginamit nya para gawing service. Nagdadrive si Vice sa kawalan, ng biglang may nadaanan siyang isang simbahan, ang San Agustin Church. Kaya pinark muna nya ang sasakyan sa parking area ng simbahan at pumasok sa loob ng simbahan. Buti na lang tatlong tao lang ang nagdadasal sa loob, kaya napahinga siya ng malalim at pumwesto sa upuan na malapit sa may altar. Lumuhod agad si Vice. Bago siya nagdasal, tumingin muna ito sa kanyang likuran upang tignan ang mga taong mataimtim na nagdadasal. Pag katapos nyang masiguro na parang walang nakakilala sa kanya dahil sa kadahilanan na malugod itong nagdadasal sa panginoon, agad naman nyang binaling ang kanyang paningin sa altar at nagsimula ng magdasal.

Vice: Panginoon, heto na naman tayo. Narito na naman ako sa harapan mo. Humihingi ng kapatawaran sa mga nagawa kung kasalanan. Pero... pero, bakit? Bakit sa tuwing nagmamahal ako, masaktan ang nagiging sukli? (Unti-unti ng tumutulo ang mga luha) I'm not afraid to try again, I'm just afraid of getting hurt for the same reason. But still, I do love, Karylle. Hindi na bawasan ang pagmamahal ko sa kanya, kahit na inamin na nya ang kanyang mga kasalanan sa akin. Mahal ko yun, kahit GAGA yun, Lord! (Chuckle pero umiiyak parin) Ngunit kailangan ko paring lumayo. Para makapagisip at makahinga. Hindi naman kita sinisisi sa mga masasamang nangyari ngayon, Hesus. Kasi, sa tamang panahon, tamang oras at tamang pag kakataon, maaaring e.tama ang pag kakamali ng kahapon. Kung hindi man kami pwede ngayon, bukas o sa susunod pang taon, baka sa kabilang buhay pwede na don? (Pinunasan ang mga luha) Gabayan mo po siya Panginoon, pati narin ang anak namin. Gustong-gusto kung yakapin at hagkan ang anak ko ngayon, Ama. Pero wala akong lakas na gawin yun, dahil lugmok na lugmok parin ako hanggang ngayon. Kaya kailangan ko pong matutong bumangon dahil bagsak na bagsak na bagsak po ako ngayon. Pero sa lahat ng nangyari.. nagpapasalamat parin ako sayo, dahil tinupad mo ang hiling ko na magkaroon ng anak sa taong mahal ko. (With a huge smile)

Tumayo na si Vice at naglakad patungo sa labas ng simbahan, ng biglang may humarang sa kanya na matandang babae. Abot tinga pa ang ngiti nito.

Manang: Hi Iho! Ikaw si Vice Ganda, 'di ba?

Vice: (matipid na ngiti) Opo.

Manang: Parang hindi ka masaya ah. May sasabihin ako sayo Iho ha. Wag mo sanang mamasamain. Good things come to those who believes, better things comes to those who wait, and best things comes to those who don't give up. Kaya kung mahal mo ang dahilan ng pag kalungkot mo, wag kang bumitaw agad. Dahil behind the clouds—there's an Airplane! *laugh* Jooooke!

Napayuko naman si Vice at kahit papano napangiti dahil sa punchline ng matanda. Ngunit napatingala ito ng biglang may isang matandang lalaki ang lumapit sa kanila.

Manong: Nandito ka lang pala, Ganda! (Sabay halik sa noo ni Manang Ruby)

Manang Ruby: Saan ka ba galing, Pogi? Nga pala. (Tumingin sa direksyon ni Vice) kasama ko ngayon si Vice Ganda!

Manong Keith: Aba matindi! *laugh*

Nanlaki naman ang mga mata ni Vice sa nasambi't ng matanda.

Manong Keith: Zaaaap! Tol! Keith pala. (Sabay fist-bump kay Vice)

Manang Ruby: Keiiith! (Sabay hila sa kanyang asawa at pag katapos tumingin ulit kay Vice) Pasensya ka na Iho ha. Feeling lang talaga tong asawa ko. Feeling bata. *giggle*

Manong Keith: Tumigil ka nga dyan, Ruby Jean!

Napangiti naman si Vice dahil sa kulitan, asaran at lambingan ng old lovers na nasaharapan nya ngayon. Sila ang nagpapatunay ng walang hanggang pag iibigan.

Vice: Salamat po sa oras. Pero kailangan ko na po talagang umalis.

Manang Ruby: Sige, maginga't ka Iho. *kaway-kaway*

Umalis na si Vice sa simbahan at nag-drive patungo sa napagdesisyonan na destinasyon.

++++++++++++
ABANGARRRRN...

(A/N): Nakuw! San ba tatakbo si Father Horse? May happy ending pa ba? O? Well, letsi! Este let's see. Haha Thanks sa lahat ng nagvovote sa story ko at MAS very thank you sa mga nagcocoment. I need your comments guys, para ganahan naman akong magUD ng agad-agad. Kaya sana.. don't forget to comment. At syempre vote narin, para sagad! Hahahaha anyways, #LatersBabies .