Sana'y Ako Nalang || Book 1 [Completed]

Chapter 22: Starting Over Again

Pasasalamat:

Marami pong salamat sa lahat ng sumubaybay sa kwentong ito kahit maraming delayed sa pag published ng stories, I really felt sorry to myself. Maraming salamat po talaga sa mga encouragements ninyo at sa pagbubukas ng Part 2 eh sana po ay subaybayan ninyo ito katulad ng pagtangkilik ninyo sa unang yugto ng storya.
For the book 2, marami pong twists ang magaganap, maraming pasabog at asahan niyo ang maturity ng mga character and on how they handle every situations at their age at aasahan din po ninyo na matatapos ko ang book 2 sa kalagitnaan ng 2020.

Pagpasensyahan niyo narin po ang katagalan kong mag-update. Pero makakasigurado po kayong matatapos ko po itong kwento.

______________________________________

Prologue  [Book 2]

"Hoy James halika na malelate pa tayo  jusko oh anong oras na" Maagang pambungad sa akin ni Nicole na kanina naghihintay sa akin sa labas

"Andyan naaaaaaaa!!! di naman makahintay oh" sagot ko naman na halos di na alam ang gagawin dahil totoo ngaaa late na kami

"La pasok na ho kami" Paalam ko kay lola

"O sige apo mag-iingat kayo" Sagot nito at tsaka nagmamadaling umalis na

Hayst unang araw ng pasukan sa kolehiyo late na late eto naman oh

James you're not an idiot anymore stop acting like arghhh damn this whole life

"Okay guys so good morning by the way I'm Professor Angela Dela Cruz and Welcome to Bryllidge University" Pambungad sa amin ni Ms. Dela Cruz at nagpalakpakan naman ang lahat.

"Good Morning Everyone I am Daniel James Sarmiento, 19 years old I love to sing and dance and I take this course [BS In Medical Laboratory Science] because it is my passion to help people rendering health care to everyone." Pagpapakilala ko sa klase

*Bell ringing

Natapos na ang klase, agad naming tinungo ni Nicole ang favorite place namin dito sa unibersidad, ang mini forest kung saan malalanghap mo ang preskong hangin at mararamdaman mo ang kalinawan ng paligid.

*Hearing Guitar Strumming

"Teka muna nic (natigilan) naririnig mo ba yung tunog ng gitara?" Ani ko na may naaalala sa tunog na yun

Pinakinggan ko talagang mabuti ang tunog at sinusundan ang pinangalingan nito ng bigla akong kinuyog ni Nicole papuntang upuan

"Halika naaaaaa, huwag mo na yang pansinin nagugutom na ako" Sambit nito at di ko nalamang yun pinansin tsaka umupo na

"Hays buti naman at nakaabot pa tayo James" Ani Nicole

"Bat kasi ang tagal mong nagising" pasigaw kong sabi

"eh sinong mas natagalan ang gising sa atin ha? hmmmm" Bwelta nito

"Hindi kasi nic, Masama lang yung panaginip ko. Yung feeling na gusto mo ng iwan at kalimutan na yung nangyari nung nakaraan ngunit bigla bigla mo nalang tong maaalala" Ani ko

"anong ibig mong sabihin James" Tanong niya

"Napaginipan ko lang naman yung nangyari halos 2 taon na ang nakakaraan, antagal na pero bat di ko parin makalimutan? Gabi-gabi ko na lang itong napapanaginipan mula noong time na, niloko ako ni Jack, ipinahiya ako nina Ivan sa harap ng maraming tao, at ng pumanaw si Jenefer, hanggang sa umabot na sa puntong kinamuhian ako ng taong itunuring ko ng kadugo, si kurt" Nakatulala kong sabi

"Siguro matitigil lamang yang bangungot na inaalala mo kung maaalis na diyan sa puso mo ang galit at sakit na dinulot ng nakaraan sayo" Nicole