Kau Hanya Milikku [COMPLETED]

♥ pt 4 ♥

Tasneem memasuki wad yang menempatkan Datin Rasidah. Di dalam wad, terdapat seorang nurse yang sedang memeriksa kadar Nadi Datin Rasidah. Tasneem tersenyum memandang nurse tersebut.

Tasneem : macam Mana?

Nurse : semuanya normal.

Tasneem : okey. Kalau macam tu, awak boleh sambung kerja awak.

Mereka berbalas senyuman sebelum nurse tersebut keluar Dan meninggalkan Tasneem Dan Datin Rasidah. Tasneem tersenyum kepada Datin Rasidah.

Tasneem : Macam Mana keadaan Datin Hari nih?

Datin Rasidah : alhamdulillah. Dah rasa kurang sikit pening. And, Tak payah lah panggil Datin. Panggil aunty je.

Tasneem : okey. Aunty.

Datin Rasidah : err. Aunty Tanya sikit boleh, Tasneem?

Tasneem : tanyalah.

Datin Rasidah : Tasneem dah kawin?

Tasneem : belum lagi...

Datin Rasidah : dah ada boyfriend?

Tasneem : Saya ni Mana ada orang nak Datin.

Datin Rasidah : kenapa pulak? Tasneem kan cantik, baik, berpelajaran.

Tasneem : Saya ni biasa-biasa je aunty.

Datin Rasidah : rugilah siapa yang lepaskan Tasneem.

Tasneem : err. Aunty, Saya ada kerja sikit nak buat. Kalau aunty nak apa-apa, panggil Saya ye?

Datin Rasidah : ye lah.

Tasneem tersenyum kepada Datin Rasidah sebelum keluar dari wad. Dia berjalan di koridor Dan duduk di kerusi menunggu di koridor tersebut. Dia duduk menyandar sambil teringatkan kata-kata Datin Rasidah.

Flashback...

Tasneem duduk di Salah satu meja di sebuah restoran. Dia sedang menunggu seseorang untuk datang. Air Oren yang dipesannya telah hampir habis kerana telah lama menunggu. Akhirnya, dia membuat keputusan untuk pulang. Namun, sebelum dia sempat bangun, orang yang ditunggunya telah datang lalu duduk di hadapannya.

Daniel : lama tunggu?

Tasneem : taklah. Kejap jee...

Tasneem berkata separuh menyindir. Daniel hanya tersenyum seperti kerang terlajak busuk.

Daniel : soory. Jalan Jem tadi.

Tasneem : ye la tu. Ni last eh awak lambat. Lain kali, Saya tinggal je awak dekat sinih.

Hati Daniel tersentuh apabila mendengar perkataan 'last' keluar dari mulut Tasneem.

Tasneem : btw, apa yang penting sangat nak bagitahu sampai Tak boleh tunggu esok-esok?

Daniel : err... Neem. Saya ada benda nak cakap.

Tasneem : cakaplah. Apa dia?

Daniel : Saya... Saya.... Saya Tak boleh teruskan hubungan nih.

Hati Tasneem bagaikan berhenti berfungsi. Dia terkejut dengan apa yang baru dikata oleh Daniel.

Tasneem : aw...awak... Cakap apa tadi?

Daniel : Saya... Saya nak kita putus.

Tasneem : ta...tapi...kenapa?

Air jernih mula bertakung di Mata Tasneem. Dia menundukkan wajahnya agar Daniel tidak dapat melihatnya.

Tasneem : Saya dah agak Hari ni akan tiba.

Daniel : awak. Janganlah macam ni. Saya terpaksa. Mama nak nikahkan Saya dengan orang lain. Saya takde pilihan.

Tasneem : awak sentiasa ada pilihan, Dany!

Tasneem memandang tepat wajah Daniel. Air mata yang lama tertahan akhirnya gugur jua.

Tasneem : awak ingat Saya ni apa?! Saya ni sampah?! Boleh buang macam tu je?! Saya pun ada perasaan lah, Dany!

Daniel : Neem! Saya pun taknak semua ni terjadi! Saya terpaksa!

Tasneem : terpaksa konon.

Tasneem senyum menyindir.

Tasneem : Saya rasa setakat ni je lah hubungan kita. Jumpa lagi Daniel.

Kemudian, Tasneem berjalan keluar dari restoran meninggalkan Daniel. Air matanya tidak dapat ditahan lagi. Pada Hari itu, dia nekad untuk tidak mempercayai kata-kata mana-mana lelaki lagi.

Flashback berakhir...

Setitis Demi setitis air matanya gugur. Cepat-cepat tangannya menyeka air Mata yang tidak mahu berhenti mengalir. Dia meraup wajah Dan menggelengkan kepala. Dia sudah berjanji untuk tidak membazirkan air matanya untuk lelaki itu lagi.

Tasneem : kenapalah aku kena jumpa kau lagi...