The Man in My Dreams [COMPLETED]

Chapter 22

Hinila niya ako pababa at walang ano-ano'y pumasok kami sa sasakyan ko at nagmadaling magmaneho.

"Did I lock the door?" tanong niya sa sarili dahilan upang matawa ako kahit pa alam kong may nangyaring hindi maganda sa taong mahal ko.

"Oh yeah. I did. Reg, hindi na kailangang magmali. We're almost here naman na. Iliko mo sa right then, takbo ka na sa loob. Someone will assist you naman. Ako na bahala magpark ng sasakyan mo. Trust my driving skills." biro niya at mahinhing tumawa.

Bukod sa pagiging matatag ni Kristine, humanga din ako sa taglay nitong bait at ganda. Ewan ko, hindi naman ako usually nakikipagkaibigan sa mga nakilala ko lang somewhere pero iba si Kristine, I can feel her sincerity in our friendship.

"We're here. Sige na, go. Ako na ang bahala dito sa sasakyan mo." sabi niya at kumindat pa.

"Hindi ko alam saan ako pupunta." sabi ko nang may nag-aalangang ekspresyon sa aking mukha.

"Go. You can do it! Someone will assist you--oh. You look so familiar, did we meet before?" tanong niya sa lalaking mag-aassist kuno saakin.

"Maybe in our dreams?" nakangiting tugon ng lalaki sa kaniya.

"I'm still here." putol ko sa lumalalim na titigan ng dalawa.

"Sorry, Reg. I'll see you later!" sabi niya at ngumiti. Inalalayan naman ako ng lalaki pababa at tumakbo na kami ng sabay papunta sa loob. Habang papalapit kami ay hindi ko maiwasan ang kabahan dahil sa maaaring nangyari kay Ogie. Hindi ko kakayanin kung pati siya ay mawawala na din saakin.

Nang nasa loob na kami ay hindi ko maiwasang mangatog ng tuhod ko at kabahan.

Ang dilim.

Naramdaman ko din na umalis na sa likod ko ang lalaking kanina lang ay kasama ko sa pagtakbo.

Pumatay bukas ang ilaw dahilan upang mapatalon ako sa gulat.

I met you in the dark, you lit me up.
You made me feel at though, I was enough.
We danced the night away, we drank too much.
I held your hair back then, you were throwin' up.

A big projector in front of me lights up. There, I saw our pictures together, since our childhood days until now. Nothing has changed. The way he looks at me, the way he makes me laugh, and the way he makes me feel important.

Then you smiled over your shoulder
For a minute I was stone-cold sober
I pulled you closer to my chest.
And you asked me to stay over
I said, I already told you
I think that you should get some rest.

"O-ogie.." tanging nasambit ko sa kaniya habang nakangiti siyang inaawitan ako.

"Patapusin mo muna siya kumanta. Panira ka talaga. May sasabihin pa 'yan. Saya ng prinactice kung sisingitan mo lang." sabi saakin ni Kuya Martin dahilan para tumahimik ako at makinig sa kaniya.

"Now, sorry if I can't finish the song. I-im just amaze by your beauty that I can't wait to tell this words to you." sabi niya at unti-unting lumapit saakin habang hawak ang mikropono niya.

Anong pasabog nanaman ba ang gagawin nito? Matapos akong pakabahin kanina..

"Alam mo, nakakainis ka." sambit ko sa kaniya dahilan para matawa ang mga tao sa paligid namin. Ngayon ko lang napansin na nasa isang gilid ang mga kaibigan at kapatid namin na nakangiting pinagmamasdan kami.

"Shh. Let me tell you this words first." sabi niya at lumayo ng bahagya saakin.

"From the very start, I know that you will be the woman I'll love. Dahil sa taglay mong ganda at bait napahanga mo na ako kaagad. Hindi ko alam kung ano ang ginawa mo saakin at baliw na baliw ako sa'yo." Naramdaman ko ang init ng pisngi ko at ang pag-init ng mata ko dahil sa mga sinabi niya.

"Pangako, iiyak ka ulit, hindi dahil sa sakit. Kung hindi, dahil sa saya. Regina Encarnacion Quintero, my Queen, my Love, my Everything. Can you be mine? Again?" tanong niya saakin. Umiyak ako ng umiyak dahil walang lumalabas na salita sa bibig ko. Ang alam ko lang, masaya ako.

"Herminio Jose Gutierrez, my Hero, my Knight, my Soldier, my Love and The Man in my Dreams, I-im saying yes to you. I'm yours, again, and forever." nakangiting tugon ko at dali-daling lumapit sa kaniya upang yakapin at halikan siya.

"I love you." bulong niya.

"I love you, too." sagot ko at hinalikan siya ulit.

--

"HAHAHA. Magsaya lang kayo, Regine. Hindi magtatagal ang lahat ng 'yan. Luha at dugo ang magiging kapalit nang lahat ng kasiyahan niyong 'yan. But for now, I'll let you do what you want.. Say Goodbye, happiness..." Iiling-iling niyang tinitigan ang magkakaibigan na masaya at nagtatawanan bago tuluyang umalis.

He's really back. He is back with vengeance...