Πήγα να αφεθώ στο άγγιγμα του ξανά, μέχρι που μου ήρθε.
Εκείνη η ανάμνηση που έμοιαζε σαν από δεκαετίες πριν.
Το σώμα μου σφίχτηκε, μαγκώθηκε. Τα μάτια μου άρχισαν να βουρκώνουν από μόνα τους.
"ΕΣΕΊΣ ΉΣΑΣΤΑΝ" φώναξα και προσπάθησα να τον διώξει μακριά μου. Το βλέμμα του γεμάτο απορία.
"Εσείς καταστρέψατε το μαγαζί του πατέρα μου. Εσείς σπάσατε και κάψατε τα πάντα εκεί μέσα. Όπως και άλλα στη γειτονιά."
Σταμάτησε τις προσπάθειες να με συγκρατήσει και τώρα απλά παραπατούσε προς τα πίσω με εμένα να τον χτυπάω στο στήθος.
"Δάφνη, να σου εξηγήσω..." Άρχισε να λέει αλλά τον διέκοψα.
"Γι'αυτο έφυγες μακριά μου. Δεν ήθελες να με προστατέψεις, με απέφευγες για να μην μπλέξεις εσύ και οι αλήτες σου. Πρώτη φορά έβλεπα τον πατέρα μου να κλαίει και όλα αυτά εξαιτίας σας. Ξέρεις πόσα χρόνια του πήρε για να ξανα-ορθοποδήσουμε οικονομικά? Πόσες μέρες δούλευε μέρα - νύχτα για να εξασφαλίσουμε ένα εισόδημα που εξαιτίας σας είχε εξαφανιστεί? Καταλαβαίνεις?" Σχεδόν δεν έπαιρνα ανάσα.
"Συγγνώμη, όταν αντιλήφθηκα πιο μαγαζί χτύπησαν, ήταν πλέον αργά. Δεν μπορούσα να το σταματήσω. Συγγνώμη" Είπε σιγανά.
Τον έσπρωξα δυνατά από πάνω μου και έφυγα γρήγορα από το σπίτι.
Χαίρομαι που δεν ήρθε να με σταματήσει. Θέλω χρόνο.
Έτρεξα στο σπίτι μου αγνοώντας τους πάντες και κλείστηκα μέσα στο δωμάτιο μου. Πέταξα τα ρούχα μου και μπήκα κάτω απο τις κουβέρτες κατευθείαν. Χρειάζομαι χρόνο να σκεφτώ. Νιώθω πως πνίγομαι.
(...)
~ Ελένης POV ~
"Αν δεν μου ανοίξεις τώρα μα τη Παναγία θα σπάσω τη καταραμένη πόρτα" της φώναξα από έξω από το δωμάτιο.
"Δεν μπορείς" απάντησε ξεροκέφαλα από μέσα εκείνη κι εγώ χτύπησα το κεφάλι μου στη πόρτα της από απελπισία.
Γιατί σε εμένα?
Δεν μπορούσα να έχω μια έξυπνη κολλητή?
Το UFO βρήκα κι εγώ?
"Είσαι κλεισμένη εκεί μέσα εδώ και 4 μέρες, θα βγάλεις ρίζες πάνω στο κρεβάτι σου. Δεν θα σε αφήσω να γεράσεις μέσα σε τέσσερις τοίχους." Είπα δραματικά αλλά δεν άκουσα τη κλειδαριά να ξεκλειδώνει.
"Άφησε μεεεεεε" ακούστηκε η φωνή της όλο παράπονο και πείσμα.
Τέσσερις μέρες τώρα, έρχομαι κάθε μέρα σπίτι της μπας και μιλήσουμε και βγάλω άκρη αλλά τίποτα.
YOU ARE READING
Every Good Girl Needs A Bad Boy
Romance"Πες μου σε παρακαλώ ότι το θες αυτό όσο το θέλω κι εγώ" είπε με κομμένη την ανάσα. Ένιωθα κατακόκκινη, η ντροπή μου ήταν εμφανής άλλη μία φορά. Τελικά έγνεψα καταφατικά, αποφεύγοντας το βλέμμα του που με κάρφωνε με λαγνεία. "Θέλω να το ακούσω μω...
52: Τι κάνεις εδώ?
Start from the beginning
