Een stel apart. Twilight wereld

H2

'Bedankt dat jullie mee wilden gaan.' Ik draag de mand met vijftig muffins en zit verschuild achter de grote mand.

'Graag gedaan, we wilden toch nog naar het strand,' zegt Nessie en loopt sierlijk naast mij. Jacob die al drie keer had aangeboden om de mand over te nemen omdat ik quote ''een sloom mens ben'' loopt geïrriteerd naast me.

Stiekem heb ik spijt dat ik mijn mand niet aan hem heb gegeven. Ahg, hij is zwaar.

'Wat ben je toch weer koppig,' hoor ik Chris toevoegen. Hij wilde mij niet helemaal onbeschermd laten gaan en ik heb toegestemd dat hij mij mag ''bespieden''.

'Ja dat ben ik,' hopelijk zijn we bijna bij het huis van Sam en zijn vrouw Emily zodat ik de mand kan neer zetten en vertrekken.

'Was ik maar bij je, dan had ik die mand uit je handen getrokken en jou over mijn schouder gelegd.' Ik giechelde om zijn uitspraak en probeerde mij te verweren, maar ik werd op mijn schouder getikt. Ik hoorde zacht gegrom in mijn hoofd wetende dat Chris dit haat.

'Eva, waar zit je met je gedachten?' vraagt Jacob. 'Chris,' antwoord ik en zijn ogen worden groot.

'Ben je serieus? Heb je die bloedzuiger toestemming gegeven om ons land te kunnen zien?' schreeuwt hij bulderend door de omgeving. Zijn handen als vuisten gebaald en ogen zo zwart dat ik een stap achteruit zet.

Nessie loopt naar hem toe en kalmeert hem. Ondertussen hoor ik Chris in mijn hoofd zeggen dat hij eraan komt. Ik verzoek hem stellig om daar te blijven als hij mij en hem niet in gevaar wil brengen.

'Wat is er aan de hand?' vraagt Sam die er aan gerend kwam met drie andere wolven waarvan één volledig gekleed was en de anderen alleen een half afgeknipte broeken droegen.

Een traan ontglipt en ik loop naar Sam toe en biedt hem de mand aan. 'Bedankt voor het helpen.' Dreun ik op en loop draai mij om en wil mijn weg vervolgen naar de weg.

'Wacht,' beveelt Sam, 'Jacob wat is er?' vraagt hij. Jacob ik ondertussen gekalmeerd en ik zie dat hij nog steeds niet blij is met de situatie. Chris is stil en ik weet dat hij nauwlettend alles in de gaten houd.

'Chris zit in haar hoofd,' zegt Jacob en ik zie een paar gezichten mijn verbaast aan kijken. Tijdens de reddingsactie wist niet iedereen van de gave van Chris af. Nu dus wel.

'Maak je geen zorgen, hij zal hier nooit komen. Zijn en mijn leven zal hij nooit op het spel zetten.' Ik wacht tot ik weer mag vertrekken maar ik krijg geen goedkeuring.

Sam staat nog steeds met de mand muffins in zijn armen en geef de mand aan de man links van hem.

'Bedankt,' zegt hij en ik zie dat hij ook niet blij is met de situatie.

'Misschien moeten we haar blinddoeken,' oppert een stem achter mij. Ik draai mij om en zie dat ik omsingeld. Ik voel mij niet angstig, maar Chris maakt hij voor mij moeilijk om op mijn gemak te voelen. Ik weet hoe verschrikkelijk graag hij nu bij mij wil zijn.

'Waag het niet om het verdrag te schenden!' zeg ik streng, 'ze zullen mij niets doen'.

'Eva?' vraagt Nessie en legt een hand op mijn schouder.

'Ja, sorry ik moet zo snel mogelijk hier weg,' zeg ik met smekende ogen.

Nessie knikt alleen en ik kijk naar iedereen en mijn ogen rusten op Sam.

'Sorry Sam, bedankt voor het redden. Ik zal zo snel mogelijk jullie land verlaten.'

'Kom eerst even rustig bij ons binnen zitten, je trilt helemaal,' opperde Sam en ik kijk naar beneden en ik zie de adrenaline zijn werk doen.